Help mee! Maak een account en maak WikiKids beter!
WikiKids wenst de sporters op de Olympische Winterspelen 2022 in Beijing veel succes!
Lombardije-Venetië
| Regno Lombardo-Venetia Königreich Lombardo-Venetien | |
 
| |
|---|---|
|
| |
| Landsta(a)l(en) | Italiaans, Duits |
| Hoofdstad | Milaan en Venetië |
| Eigenschappen | |
| Religie | Rooms-katholicisme |
| Regeringsvorm | Absolute monarchie |
| Oppervlakte | 46.991 km2 |
| (Hoeveelheid) inwoners | rond de 5.100.000 (1852) |
| Munteenheid | Florijn (tot 1858), Lire (vanaf 1859) |
| Adellijk huis | Habsburg |
Portaal  Geschiedenis
| |
Het Koninkrijk Lombardije-Venetië, Lombardo-Venetië of het Lombardisch-Venetiaans Koninkrijk was een land in wat nu Noord-Italië is. Officieel was het een onafhankelijk land dat werd bestuurd door de keizer van Oostenrijk, maar in praktijk was het een provincie (kroonland) van het keizerrijk Oostenrijk. Lombardije-Venetië was niet het enige Habsburgse bezit in Italië, maar wel het enige dat grensde aan Oostenrijk en als kroonland daarvan werd gezien.
Geschiedenis
Lombardije-Venetië werd gesticht tijdens het Congres van Wenen in 1815. Het koninkrijk werd gecreëerd en kort daarna werd in de Dom van Monza Frans I van Oostenrijk met de IJzeren Kroon der Longobarden gekroond tot koning Frans van Lombardije-Venetië. Hij werd trouwens gewoon nog steeds "van Oostenrijk" genoemd, want dat was een veel belangrijker land.
Het land werd streng bestuurd, maar eigenlijk was dat voor het land niet slecht. Er heerste nu rust en stabiliteit. In 1840 werd de eerste treillijn aangelegd, de stoomscheepvaart werd aangemoedigd en de bevolking groeide met een miljoen naar 5 miljoen. Dit kon niet voorkomen dat de inwoners veel liever bij Italië wilden horen en in het revolutiejaar 1848 brak er opstand uit. Sardinië viel het land binnen en ze werden onthaald als bevrijders. De Oostenrijkers onder leiding van Josef Radetzky sloegen hard terug en Sardinië werd verslagen. De Oostenrijkers onderdrukten de bevolking nu en tegenstanders van het regime werden opgesloten in een gevangenis in Brno. Ver naar het zuiden werd het koninkrijk Italië gevormd. Zij pikten eerst Lombardije en daarna Venetië in. In 1866 was heel Lombardije-Venetië Italiaans, de Oostenrijkers waren verdreven.
Bestuur
Lombardije-Venetië was verdeeld in twee delen: Lombardije en Venetië. Deze hadden allebei een gouverneur. Daaronder zaten nog 17 provincies. De koning had geen tijd om zich met het land te bemoeien dus verving een onderkoning hem.
Koningen
- Frans I (1815-1835)
- Ferdinand I (1835-1848)
- Frans Jozef I (1848-1866)
Onderkoningen
- Hendrik XV van Reuss-Plauen (1814-1815)
- Heinrich von Bellegarde (1815-1816)
- Anton Victor van Oostenrijk (1816-1818)
- Reinier van Oostenrijk (1818-1848)
- Josef Radetzky von Radetz (1848-1857)
- Maximiliaan van Oostenrijk (1857-1859)
- Ferenc Gyulay (1859)
| Landen van het Keizerrijk Oostenrijk (1804-1867) en Oostenrijk-Hongarije (1867-1918) | |||
|---|---|---|---|
| 1867-1918 De in de Rijksraad vertegenwoordigde koninkrijken en landen (Cisleithanië):
Hertogdom Boekovina · Koninkrijk Bohemen · Koninkrijk Dalmatië · Koninkrijk Galicië en Lodomerië · Hertogdom Karinthië · Hertogdom Krain · Küstenland (Vorstelijk Graafschap Görz en Gradisca · Markgraafschap Istrië · Stad Triëst en haar gebied) · Markgraafschap Moravië · Neder-Oostenrijk · Opper-Oostenrijk · Hertogdom Salzburg · Oostenrijks-Silezië · Hertogdom Stiermarken · Vorstelijk Graafschap Tirol en Land Vorarlberg Voor of in 1867 opgeheven |
|||