Slag bij Neerwinden (1793)
De Tweede Slag bij Neerwinden (nu in de gemeente Landen (België)) vond plaats op 18 maart 1793 tussen het revolutionaire leger van Frankrijk onder generaal Charles-François Dumouriez en een Oostenrijks-Zuid-Nederlands leger onder het bevel van Frederik Jozias van Saksen-Coburg-Saalfeld en generaal Karel Mack von Leiberich.
Er bevindt zich nog steeds een kanonskogel in het midden van de kerkmuur in de Sint-Mauritiuskerk van Neerhespen (nu een deelgemeente van Linter). Een herdenkingsplaat op de gevel verwijst naar deze historische veldslag.
De slag werd gewonnen door het coalitieleger, waardoor de Habsburgers de heerschappij in de Zuidelijke Nederlanden herwonnen (restauratie). De Fransen hadden die gewesten bezet nadat ze in 1792 te Jemappes het Zuid-Nederlandse leger hadden verslagen.
In 1794 werd het Zuid-Nederlandse leger echter opnieuw en ditmaal definitief verslagen bij Fleurus en werden de Oostenrijkse Nederlanden en het prinsbisdom Luik in 1795 bij Frankrijk ingevoegd.
Dit conflict tussen Frankrijk en Oostenrijk (de Eerste Coalitieoorlog) werd uiteindelijk beëindigd door de Vrede van Campo Formio van 17 oktober 1797. In dit verdrag erkende de Habsburgse keizer onder andere de annexatie (in beslagname) van de zuidelijke Nederlandse gewesten door Frankrijk.