Vredesconferentie van Parijs (1919)
De Vredesconferentie van Parijs was een reeks vergaderingen die in Parijs werden gehouden na het einde van de Eerste Wereldoorlog. Het doel van de conferentie was om vredesverdragen en nieuwe grenzen te onderhandelen en vast te stellen. De conferentie begon in 18 januari 1919 en duurde tot 21 januari 1920 (het duurde dus een jaar). Het belangrijkste en meest bekende resultaat van de conferentie was het Verdrag van Versailles, dat formeel een einde maakte aan de oorlog tussen Duitsland en de geallieerde machten. Vertegenwoordigers van verschillende geallieerde en geassocieerde landen die aan de Eerste Wereldoorlog hadden deelgenomen werden uitgenodigd voor de conferentie. Dat waren onder andere de Verenigde Staten van Amerika, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Italië.
Hoewel de Vredesconferentie van Parijs tot doel had een duurzame vrede te bewerkstelligen, bleken sommige bepalingen in het Verdrag van Versailles, met name die gericht waren op Duitsland, controversieel en werden later gezien als bijdragend aan de omstandigheden die leidden tot de opkomst van het nazisme en uiteindelijk de Tweede Wereldoorlog.