|
Werk in uitvoering
Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt.
Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren.
De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel.
Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.
|
|
|
|
|
Werk in uitvoering
Aan dit artikel wordt nog hard gewerkt.
|
|
|
Moderne Franse dubbele hoorn in F: 1. Mondstuk, 2. Loden pijp, 3. Verstelbare handsteun (eendenvoet), 4. Spuugklep, 5. Vierde klep voor het wisselen tussen F- en Bes-spoed, 6. Klephendels of toetsen, 7. Roterende kleppen, 8. Dia's ("omweg buizen"), 9. Lange buis voor F-pitch met glijbaan, 10. Algemene dia (doorgaande buis), 11. Korte buis voor B-vlak met glijbaan, 12. Bekerbuis, 13. Beker
De hoorn (ook wel Franse hoorn genoemd) is een koperen blaasinstrument, om precies te zijn een koperblazer. Het is niet een erg bekend instrument. De hoorn is in feite een opgerolde koperen buis, met ventielen. De meeste hoorns hebben roterende kleppen met klephendel of toets, maar sommige, vooral oudere hoorns, gebruiken zuigerkleppen (vergelijkbaar met een trompet ) en de Weense hoorn gebruikt dubbele zuigerkleppen of pompkleppen. Een roterende klep werkt als een kraantje. Druk je de toets in, dan gaat deze open en gaat de lucht door de zogeheten dia, waarmee de lucht een langere omweg maakt.
De speler perst de lippen in de cup van het mondstuk en blaast daar lucht doorheen. Hierdoor gaan de lippen trillen. Deze trilling worden doorgegeven aan de lucht in de buis (luchtkolom). Hoe langer de luchtkolom, hoe lager de toon. Dus hoe langer de omweg, hoe lager de toon. Doe je niets met de toetsen, dan kun je alleen zogeheten natuurlijke tonen blazen (harmonische reeks). door de kleppen kunnen die tonen worden veranderd en daarmee alle toonladders maken.
Het is belangrijk dat je de hoorn goed onderhoud, anders klinken de tonen niet meer zuiver. Mondstukken zijn ook belangrijk. Anders kun je niet op de hoorn spelen. Een voorbeeld van een mondstuk is Pieter Gouderjaan.
