Ukelele
Een ukelele (spreek uit: joekelille) is een snaarinstrument.
De ukelele is een klein gitaar-achtig instrument dat door Portugese immigranten uit Madeira en Kaapverdië naar Hawaï werd gebracht rond 1880. Het werd in het begin van de 20e eeuw (elders) in de Verenigde Staten enorm populair en verspreidde zich van daaruit over de rest van de wereld.
De toon en het volume van het instrument variëren met de grootte en de manier waarop het is gemaakt. Ukeleles zijn er net als de menselijke zangstem gewoonlijk in vier maten: sopraan, concert, tenor en bariton.
De ukelele wordt vaak in verband gebracht met muziek uit Hawaï, waar de naam zich ongeveer vertaalt als "springende vlo", misschien vanwege de beweging van de vingers van de speler.
In Canada werd de ukelele in de jaren '60 van de twintigste eeuw ingevoerd als schoolinstrument voor muzieklessen. Ook in Japan werd het instrument populair.
Er bestaat ook een mix-instrument van de ukelele en de banjo; de banjolele. Deze is bijvoorbeeld door de De Britse zanger en komiek George Formby in de jaren '50 bekend geworden, en die ook de gewone ukelele bespeelde.
Bouw
De ukelele is meestal gemaakt van hout, hoewel varianten gedeeltelijk of volledig uit plastic of andere materialen zijn gemaakt. Goedkopere ukeleles zijn over het algemeen gemaakt van multiplex of gelamineerd hout, in sommige gevallen met een klankbord van een klankhout zoals sparren. Duurdere ukeleles zijn gemaakt van massief hardhout zoals mahonie. Ze zijn bespannen met vier nylon snaren, gestemd: G C E A op deze exacte volgorde.