Appomattox-veldtocht

Sjabloon:Infobox Militair Conflict

Appomattox-veldtocht
Lewis's Farm · White Oak Road · Dinwiddie Court House · Five Forks · 3de Petersburg · Sutherland's Station · Namozine Church · Amelia Springs · Sayler's Creek · Rice's Station · High Bridge · Cumberland Church · Appomattox Station · Appomattox Courthouse

De Appomattox-veldtocht is de laatste veldtocht in de Amerikaanse Burgeroorlog. Hierin werd Lee in de laatste slag (de Slag bij Appomattox Courthouse) gedwongen om de overgave van de [[Geconfedereerde Staten van Amerika te tekenen. Na# deze veldtocht zou de oorlog feitelijk gedaan zijn hoewel er nog een paar dagen kleine schermutselingen plaatsvonden.^[1]

Achtergrond

De Amerikaanse Burgeroorlog begon op 12 april 1861 bij de Aanval op Fort Sumter. Dat was dan ook meteen de start van de Operatie's langs zuidoostelijke kuststrook waarin talrijke veldslagen zouden plaatsvinden. De noordelijken waagden nog een poging om het fort te heroveren, de Tweede slag om Fort Sumter, maar die werd afgeslaan.

Slag bij Gettysburg

De Slag bij Gettysburg speelde rol in de [een belangrijke Amerikaanse Burgeroorlog hiermee verloor Lee tegen George G. Meade en die slag word gezien als een keerpunt in de oorlog. De drie-dagen-lange-slag duurde van 1 tot 3 juli en op 4 juli trok Lee zijn Army of Northern Virginia terug.^[2]

De veldtocht

Lewis's Farm

Voor meer informatie, zie Slag bij Lewis's Farm

In de Slag bij Lewis's Farm trok het noordelijke V korps naar Dinwiddie Coutnty, Virginia en botsten daar op eenheden van Bushrod Johnston. In het vuurgevecht werd de noordelijke generaal Joshua L. Chaimberlain gewond en zijn linie was bijna gebroken. Toen arriveerden er versterkingen en door de artillerie moets Johnston zich terugtrekken.
Resultaat → Noordelijke overwinning^[3]

White Oak Road

Voor meer informatie, zie Slag bij White Oak Road.

Op 30 maart stuurde Lee troepen ter versterking naar zijn rechterflank om een noordelijke aanval af te slaan. F. Lee's troepen (cavalerie) werden naar Five Forks gestuurd terijl Pickett met zijn troepen de rechterflank koos. Kemble Warren's V korps werd naar Boydton Plank Road via Dabney Mill Road om daar een lijn in te nemen. Op 31 maart waagden de noordelijken een aanval tegelijkerteid met een aanval van Sheridan vanaf Dinwiddie Courthouse. Warren hoopte hiermee de communicatielijn tussen Lee en Pickett te breken, maar zijn aanval werd vertraagd door een aanval van Busrod Johnson hoewel Warren stand kon houden en hij veroverde White Oak Road. Hiermee kon de Slag bij Five Forks beginnen.
Resultaat → Noordelijke overwinning^[4]

Dinwiddie Court House

Voor meer informatie, zie Slag bij Dinwiddie Court House

Net voor de Slag bij Five Forks moest Sheridan volgens een bevel met het II Korps en het V Korps en zijn eigen detachement naar de rechterflank van Lee's troepen bij Petersburg aanvallen. De opmars werd vertraagd door slecht weer. Op 31 maart stootten ze op zuidelijke cavalerie van F. Lee. Lee's troepen werden ondersteund door Pickett's cavalerie. Sheridan werd teruggedereven naar Dinwiddie Court House. Noordelijke versterkingen waren op weg om Sheridan te helpen. Pickett trok zich terug bij het zien van de talrijke noordelijke troepen naar het verdedigbare stadje Five Forks. Hij kreeg het bevel van Lee om dit kost wat kost te verdedigen.
Resultaat → Zuidelijke overwinning^[5]

Five Forks

Voor meer informatie, zie Slag bij Five Forks.

Sheridan's voorbereiding waren dat twee divisies aan vielen en dat de derde als reserve moest dienen. De voorste divisie zou het voorste punt van Lee's flank aanvallen. De tweede divisie zou Lee's troepen frontaal aanvallen. Door slechte informatie mislukte het eerste deel hard. De eerste divisie miste fataal, en bij de tweede kwamen ze onder zwaar vuur te liggen. Ze probeerden alle twee om te hergroeperen en deze keer een succesvolle aanval te doen. De reservedivisie wou de verwarring niet groter maken en stopte de opmars. Warren stuurde verschillende koeriers om de aanval te heroriënteren. Dit mislukte, dus moest Warren persoonlijk alle bevelen voor de tweede aanval geven. Sheridan en Ayres hadden ondertussen een succesvolle aanval uitgevoerd op Pickett's mannen. Terwijl de zuidelijken hergroepeerden, viel de reservedivisie samen aan met Ayres. Warren beval de tweede divisie om hen te ondersteunen. De noordelijke cavalerie kon niet voorkomen dat zuidelijke cavaleristen onstsnapten. 9200 zuidelijke manschappen waren dood, gewond of krijgsgevangenen.
Resultaat → Noordelijke overwinning^[6]

Val van Petersburg

Voor meer informatie, zie Derde Slag bij Petersburg.

De Derde slag bij Petersburg was de val van Petersburg, eindelijk na een 10 maanden lang beleg. Na 5 maanden belegeren was de zuidelijke stad Petersburg, Virginia nog steeds niet van plan om zich over te geven, omdat daar de bevoorradingslijnen van Lee's troepen samenkwamen. Maar uiteindelijk, na de Derde slag bij Petersburg moesten ze zich overgeven. Dit was een van de belangrijkste momenten in de Appomattox-veldtocht.
Resultaat → Noordelijke overwinning^[7]

Sutherland's Station

Voor meer informatie, zie Slag bij Sutherland's Station.

Ulysses S. Grant belegerde Petersburg nu al 10 maanden. Het Army of the Potomac met commando van Geoge G. Meade, was in gereedheid om Lee's stellingen aan te vallen. op 2 april om 4h30, kwamen 4 unionistische korpsen in de aanval. Eén korps slaagde erin om een doorbraak te forceren in vijandige stellingen. Nadat de anderen ook zover waren, hadden ze Hatcer's Run tot en met Boytdon Plank Road veroverd. Lee wist dat hij niets meer kon doen voor de stad. De verdedigingslinie was er erg aan toe. Hij moest tijd winnen om zijn leger te laten vluchten. Lee beval de achterste eenheden de noordelijken zo lang mogelijk bezig te houden. De noordelijken vielen Fort Gregg aan maar slaagden er niet in voor een succesvolle inname. Hierdoor kreeg Lee tijd om te vluchten met zijn leger. Grant besloot nu om Lee's bevoorrading tegen te houden. Hij stuurde het II Korps erop uit om zuidelijke eenheden op de uiterste rechterflank aan te vallen. Mile's divisie werd ter versterking naar Sheridan gestuurd. Sheridan had deze troepen niet nodig en beval ze terug te gaan. Humpreys kreeg het bevel de aanval te openen. De zuidelijken hadden zich ondertussen terug getrokken naar hun linies. Mile's kreeg de opdracht om ze te achtervolgen. Heth trok zich bijna 27 km terug om de South Side Railroad te beschermen. Op dat moment kreeg Heth het bericht dat generaal-majoor A.P. Hill gesneuveld was bij Petersburg, Virginia, daarom kreeg Heth het commando over het III Korps en haastte zich naar Petersburg om daar bevelen te krijgen. Maar toen Heth aankwam kreeg hij te horen dat Lee zijn III Legerkorps had ontbonden en de manschappen in Longstreet's Korps. Intussen wachte Grant op verslag van Mile's om Fort Gregg onder aanval te nemen. Ook dat Grant moest wachten, was een voordeel voor Lee omdat hij dan meer tijd kreeg. Toendat Grant Fort Gregg eindelijk op zijn knieën kon dwingen was Lee al met de meeste van zijn soldaten gevlucht.
Resultaat → Onbeslist^8]

Namozine Church

Voor meer informatie, zie Slag bij Namozine Church.

De brigade North Carolina Cavalry (North Carolina cavalerie) onder F. Lee probeerden een kruispunt bij Namozine Church te verdedigen zodat Johnston's infanterie tijd kreeg om opnieuw de juiste weg te nemen. Echter tijdens de middag werden ze aangevallen door noordelijke cavalerie onder Kol. Wells. Een noordelijke officier genaamd Thomas, slaagde erin om 1 officier, 11 soldaten en de vaandeldrager van de 2nd North Carolina Cavalry buit te maken. Hiermee kreeg hij de Medal of Honor toegetekend en in dezelfde week zou hij er zo'n tweede krijgen. Later vielen de zuidelijken aan. Velen werden krijgsgevangenen door een storm van Noordelijke cavalerie in de flank. Maar na een tijd arriveerde de infanterie van Johnston en de noordelijken moesten zich terugtrekken. Ondertussen trokken de zuidelijken zich terug naar Amelia Church met de hoop daar voorraden te vinden.
Resultaat → Onbeslist^[9]

Amelia Springs

Voor meer informatie, zie Slag bij Amelia Springs.

Op 5 april viel Geconfedereerde cavalerie onder Rosser en generaal F. Lee de noordelijken bij Amelia Springs onder George Crook aan. Crook was net aan het terugtrekken van een schermutseling bij Painesville wanneer het gevecht ten noorden van Amelia Springs startte.
Resultaat → Onbeslist^[10]

Sayler's Creek

Voor meer informatie, zie Slag bij Sayler's Creek.

Op 6 april werd ¼ van Lee's leger afgesneden bij een noordelijke cavaleriebrigade van Philip Sheridan en enkele soldaten van het II en III Legerkorps. Twee divisie's boden weerstand bij Sayler's Creek. Ze vielen aan, maar de aanval werd afgeslagen. De noordelijke cavalerie overwon en nam verschillende belangrijke zuidelijke generaals waaronder de zoon van Lee, George Washington Curtis Lee plus nog enkele honderden manschappen. Sindsdien werd Sayler's Creek beschoud als "De doodsteek van Lee's mannen".
Resultaat → Noordelijke overwinning^11]

Rice's Station

{{Zie artikel|Voor meer informatie, zie [[Slag bij Rice's Station.}}

Generaal James Longstreet kwam bij Rice's Station aan op 6 april. Tot zijn verbazing konden noordelijke eenheden de weg blokkeren. Na een kort geschut moest Longstreet zich terugtrekken naar Farmville, Virginia.
Resultaat → Onbeslist^12]

High Bridge

Voor meer informatie, zie Slag bij High Bridge.

Bij High Bridge voerden Kolonel Washburn's mannen werk uit om de brug onklaar te maken voor de zuidelijken. Opdat moment arriveerden er 3 zuidelijke cavaleriebrigades en vielen de noordelijke stellingen nabij Watson Farmhouse aan. Bij het horen van gevechtsgeluiden stuurde Washburn in allerijl versterkingen om de noordelijken te helpen en de 4de Massachusett's maakte een succesvolle aanval waarbij de zuidelijke stellingen braken. De harde gevechten bleven niet zonder offers en aan beide partijen sneuvelden belangrijke officieren.^[13]

Bronnen

Werk in uitvoering!
Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt.
Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren.
De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel.
Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.