Groothertogdom Oldenburg

Het Groothertogdom Oldenburg was een groothertogdom. Het bestond van 1814 tot en met 1918. De hoofdstad van het groothertogdom was Oldenburg.

Geschiedenis

Voor de Franse inval bestond het Hertogdom Oldenburg. Toen de Fransen hier binnenvielen, werd het aan het Eerste Franse Keizerrijk toegevoegd. Toen Napoleon werd verslagen, werd het Hertogdom Oldenburg hersteld. Het Congres van Wenen vond dat het hertogdom vanaf nu een groothertogdom moest zijn en zo ontstond Groothertogdom Oldenburg. Het groothertogdom bestond uit drie delen. Als eerste was er het Hertogdom Oldenburg, ten tweede het Vorstendom Lübeck en als laatste het Vorstendom Birkenfeld. Tussen het groothertogdom Oldenburg en het vorstendom Birkenfeld was een personele unie. Dit wil zeggen dat Birkenfeld en Oldenburg dezelfde persoon hadden als leider en toch twee aparte landen waren. De Duitse Bond vond echter dat het één land was en kreeg daarom één stem in de bondsraad. In 1823 stond Rusland de Heerlijkheid Jever af aan het groothertogdom en in 1953 gaf Pruisen een klein stukje land aan het groothertogdom. Op het nieuwe stuk land van Pruisen werd Wilhelmshaven gebouwd. In 1867 treed het groothertogdom toe de Noord-Duitse Bond en in 1871 tot het Duitse Keizerrijk.

Groothertogen

• August (1829-1853)
• Peter II (1853-1900)
• Frederik August (1900-1918)