Brittannië

Brittannië is een historische naam voor het eiland waarop de landen Engeland, Wales en Schotland liggen. Het eiland is onderdeel van het Verenigd Koninkrijk dat samen met Brittannië ook Noord-Ierland omvat.

Herkomst

In 43 na Christus werd een gedeelte van het eiland door de Romeinen veroverd. Brittannië werd toen een deel van het Romeinse Rijk onder Claudius I. De Romeinse bezetters noemden hun verovering Britannia en de Keltische inwoners Britten.

Enkele eeuwen na het vertrek van de Romeinen uit Brittannië, trokken sommige eilanbewoners naar het vasteland van Europa. Geoffrey van Monmouth gebruikte later de naam Britannia minor (Klein-Brittannië) voor het Frane schiereiland Bretagne waar deze mensen naartoe waren verhuisd. Voor het eiland Brittannië gebruikte hij de naam Britannia major (Groot-Brittannië).

Na de middeleeuwen

Tijden de regeringsperiode van koninking Elizabeth I van Engeland (1533-1603) werd door haar astroloog voorspeld dat er een groot Brits rijk zou ontstaan. Hij gebruikte de namen Great Britain en Britannia om dat rijk te omschrijven.

Modern gebruik

Vandaag de dag gebruikt men in Nederland de naam Groot-Brittannië als er wordt gesproken over Brittannië. De namen hebben dezelfde betekenis en kunnen daarom allebei gebruikt worden. De namen Brittannië en Groot-Brittannië zijn synoniem aan elkaar.

In het Verenigd Koninkrijk spreekt men meestal ook over Britain (Brittannië). Zelden wordt de naam Great Britain (Groot-Brittannië) gebruikt. Je kan dit vergelijken met het woord Brabant. In Nederland spreekt men meestal over "Brabant" (zonder 'Noord-') als er Noord-Brabant bedoeld wordt.