Chloor

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Chemisch element
Vast Chloor bij −150 °C
Naam	Chloor
Latijn
Symbool	Cl
Atoomnummer	17
Soort	Halogeen gas
Kleur	Geel-groen
Smeltpunt	−101,5 oC
Kookpunt	−34,04 oC
Portaal Scheikunde

Chloor is een chemisch element met het symbool Cl en atoomnummer 17 in het periodiek systeem van de scheikunde. De op een na lichtste van de halogenen, het verschijnt tussen fluor en broom in het periodiek systeem en de eigenschappen ervan liggen meestal tussen beide elementen in. Chloor is een geelgroen gas bij kamertemperatuur. Het is een extreem reactief element. Dat wil zeggen dat het makkelijk met andere elementen reageert. Chloor is ook een sterk oxidatiemiddel. Het laat andere stoffen (bijvoorbeeld metalen) als het ware "roesten".

Voorkomen

Vanwege zijn grote reactiviteit heeft alle chloor in de aardkorst de vorm van zogeheten ionische chlorideverbindingen, waaronder keukenzout. Keukenzout is een mineraal dat voornamelijk bestaat uit natrium-chloride (NaCl). Chloor is het op één na meest voorkomende halogeen (na fluor) en het eenentwintigste meest voorkomende chemische element in de aardkorst. Deze aardkorstafzettingen vallen echter in het niet bij de enorme chloride-reserves in zeewater.

Geschiedenis

De meest voorkomende verbinding van chloor, natriumchloride of keukenzout, is al sinds de oudheid bekend; archeologen hebben bewijs gevonden dat steenzout al in 3000 voor Christus en pekel al in 6000 voor Christus werd gebruikt. Het belang ervan in voedsel was in de klassieke oudheid zeer bekend en werd soms gebruikt als betaalmiddel voor diensten voor Romeinse generaals en krijgstribunen.