Ossenpikkers
⧼vector-jumptonavigation⧽
⧼vector-jumptosearch⧽
| Ossenpikkers Buphagus | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Leefgebied | Afrika bezuiden de Sahara | ||
| Leefomgeving | open gebieden | ||
| Behoort tot de | Zangvogels, Vogels | ||
| |||
Een ossenprikker (Buphagus) is een zangvogel. Er zijn twee vogelsoorten die deel uitmaken van het geslacht Buphagus en de familie Buphagidae. De ossenprikkers werden vroeger meestal behandeld als een onderfamilie, Buphaginae, binnen de spreeuwachtigen (Sturnidae).
Hij leeft van de insecten (parasieten) die op de rug van onder andere de buffel of een olifant leven.
Soorten
- Geelsnavelspikker (Buphagus africanus)
- Roodsnavelspikker (Buphagus erythrorynchus)
Paspoort
- Naam: Ossenpikker
- Lengte: 23 cm
- Klasse: Aves (Vogels)
- Broedtijd: Regenseizoen
Leuke weetjes
- Ossenpikkers gebruiken hun snavel als schaar. Die gebruiken ze onder andere om teken van zijn gastheer af te knippen.
- Ossenpikkers zijn dol op bloed. Soms houden ze een wond bij hun gastheer langer open om van het bloed te kunnen snoepen.
- Ossenpikkers maken hun nest in een holle boom of rotsspleet.
- Een ossenpikker legt 3 tot 5 eieren.
- Ossenpikkers waarschuwen hun gastheer voor gevaar. Waneer de vogels roofdieren zien of horen, maken ze sissende en ratelende geluiden, terwijl ze om hun gastheer heen springen om een schuilplaats te zoeken.
- Ossenpikkers houden van gezelschap. Soms zitten er wel twaalf op een gastheer. De hele dag trekken ze met de kudde mee.
- In de broedtijd vormen ze groepjes van max. vijf vogels, er gaan er maar twee paren en de andere gaan helpen bij het bouwen van het nest en het voeren van de jongen.