Tarbot
| Tarbot Psetta maxima | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Niet bedreigd | |||
| Leefgebied | de Atlantische Oceaan, in de Middellandse Zee en in het zuidwesten van de Grote Oceaan | ||
| Leefomgeving | rotsachtige bodem langs de kust, op een diepte van 20 tot 70 meter | ||
| Behoort tot de | Schollen en platvissen (Pleuronectiformes), Zoutwatervissen, Beenvissen, Vissen | ||
| |||
Een tarbot (Psetta maxima) is een zoutwatervis. Hij is van de orde van de Schollen en platvissen en komt uit de familie van de tarbotachtigen.
Voorkomen
Hij komt voor in het noordoosten en oosten van de Atlantische Oceaan, in de Middellandse Zee en in het zuidwestelijke gedeelte van de Grote Oceaan. In Nederland zijn vooral kleine tarbots langs de kust algemeen. Naarmate ze groter worden trekken ze steeds verder weg naar dieper water.
Beschrijving
De tarbot is een grote linksogige platvis die voornamelijk dicht bij de kust wordt gevonden in zanderige, ondiepe wateren. De Europese tarbot heeft een asymmetrisch schijfvormig lichaam en het is bekend dat hij tot een meter lang en 25 kilogram zwaar kan worden. Het is grijsbruin of zandkleurig met kleine donkere vlekjes. Het heeft geen echte schubben, de huid is ruw met verspreide beenachtige knobbeltjes, vooral op de kop. De staartvin is afgerond. Ook op de witte 'onderzijde' is een zijlijn aanwezig. Het heeft een vrij grote, gebogen, asymmetrische bek met de tanden aan de onderkant. Bovenaan vormen de kaken een soort adembuis om zandvrij water mee aan te zuigen. De dieren hebben geen echte schubben, de huid is ruw met verspreide beenachtige knobbeltjes die vooral op de kop talrijk zijn. Zoals bij alle platvissen is er één lange, in het midden brede, iets hoekige rugvin en één anaalvin. Deze lopen geheel rondom door. De staartvin is afgerond.
Tarbot wordt zeer gewaardeerd als voedselvis vanwege zijn delicate smaak. Tarbot wordt gekweekt in Bulgarije, Canada, Frankrijk, Spanje, Portugal, Roemenië, Turkije, Chili, Noorwegen en China.