Keltische mythologie: verschil tussen versies
k |
k |
||
| Regel 8: | Regel 8: | ||
Er is meer van de Keltische mythologie bewaard gebleven van de ''Insulaire Keltische volkeren'' (de ''Gaels'' van [[Ierland (eiland)|Ierland]] en [[Schotland]]; de Keltische Britten van West- [[Brittannië]] en [[Bretagne]]. Hun verhalen zijn van generatie tot generatie mondeling doorverteld in en de [[Middeleeuwen]] opgeschreven door Christelijke [[Monnik|monniken]]. Die hebben de verhalen echter wel wat aangepast. Van de [[Ierse mythologie]] bestaan de meeste geschreven hoeveelheid mythen, gevolgd door die van de [[Welshe mythologie]]. | Er is meer van de Keltische mythologie bewaard gebleven van de ''Insulaire Keltische volkeren'' (de ''Gaels'' van [[Ierland (eiland)|Ierland]] en [[Schotland]]; de Keltische Britten van West- [[Brittannië]] en [[Bretagne]]. Hun verhalen zijn van generatie tot generatie mondeling doorverteld in en de [[Middeleeuwen]] opgeschreven door Christelijke [[Monnik|monniken]]. Die hebben de verhalen echter wel wat aangepast. Van de [[Ierse mythologie]] bestaan de meeste geschreven hoeveelheid mythen, gevolgd door die van de [[Welshe mythologie]]. | ||
| + | |||
| + | Er zijn zo'n 400 goden en godinnen bekend in de Keltische mythologie, waarvan de meeste plaatselijke goden en godinnen waren. De Keltische mythologie heeft veel weg van een natuurgodsdienst. Deze religie is vooral gebasseerd op natuurverschijnselen, zoals donder en bliksem, regen, wind en vuur. De Kelten aanbaden de krachten van de natuur. | ||
[[Categorie:Mythologie]] | [[Categorie:Mythologie]] | ||
Versie van 4 dec 2023 23:52
|
|
De Keltische mythologie is de verzameling van mythen (verhalen) van de Keltische volkeren (Kelten).
Het waren zeg maar midden- en westelijke Europese volkeren die leefden in de ijzertijd. Zij geloofden aanvankelijk in meerdere goden en godinnen (polytheïsme).
De mythologieën van de Keltische volkeren op het vaste land, zoals de Galliërs (zeg maar de 'Franse' Kelten) en de Keltiberiërs (de 'Spaanse' en 'Portugeese' Kelten), bleven bestaan ondanks dat zij ingelijfd werden bij het Romeinse Rijk. Hun Keltische talen gingen verloren nadat ze zich tot het Christendom hadden bekeerd. Van deze volkeren zijn alleen gegevens in Grieks-Romeinse bronnen en uit archeologische vondsten terug te vinden.
Er is meer van de Keltische mythologie bewaard gebleven van de Insulaire Keltische volkeren (de Gaels van Ierland en Schotland; de Keltische Britten van West- Brittannië en Bretagne. Hun verhalen zijn van generatie tot generatie mondeling doorverteld in en de Middeleeuwen opgeschreven door Christelijke monniken. Die hebben de verhalen echter wel wat aangepast. Van de Ierse mythologie bestaan de meeste geschreven hoeveelheid mythen, gevolgd door die van de Welshe mythologie.
Er zijn zo'n 400 goden en godinnen bekend in de Keltische mythologie, waarvan de meeste plaatselijke goden en godinnen waren. De Keltische mythologie heeft veel weg van een natuurgodsdienst. Deze religie is vooral gebasseerd op natuurverschijnselen, zoals donder en bliksem, regen, wind en vuur. De Kelten aanbaden de krachten van de natuur.