Keltische mythologie: verschil tussen versies
k |
|||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Werk}} | {{Werk}} | ||
| − | + | [[Bestand:Celts in Europe.png|miniatuur|Verspreiding van de Kelten in europa]] | |
| − | De '''Keltische [[mythologie]]''' is de verzameling van [[Mythe|mythen]] (verhalen) van de Keltische volkeren ([[Kelten]]). | + | De '''Keltische [[mythologie]]''' is de verzameling van [[Mythe|mythen]] (verhalen) van de Keltische volkeren ([[Kelten]]). het Keltische stamland zou in Noord-Oost Duitsland hebben gelegen. Vandaar uit verspreidden ze zich over Europa. |
Het waren zeg maar midden- en westelijke Europese volkeren die leefden in de [[IJzertijd|ijzertijd]]. Zij geloofden aanvankelijk in meerdere goden en godinnen ([[polytheïsme]]). | Het waren zeg maar midden- en westelijke Europese volkeren die leefden in de [[IJzertijd|ijzertijd]]. Zij geloofden aanvankelijk in meerdere goden en godinnen ([[polytheïsme]]). | ||
| Regel 7: | Regel 7: | ||
De mythologieën van de Keltische volkeren op het vaste land, zoals de [[Galliërs]] (zeg maar de 'Franse' Kelten) en de [[Keltiberiërs]] (de 'Spaanse' en 'Portugeese' Kelten), bleven bestaan ondanks dat zij ingelijfd werden bij het [[Romeinse Rijk]]. Hun Keltische talen gingen verloren nadat ze zich tot het [[Christendom]] hadden bekeerd. Van deze volkeren zijn alleen gegevens in Grieks-Romeinse bronnen en uit [[Archeologie|archeologische]] vondsten terug te vinden. | De mythologieën van de Keltische volkeren op het vaste land, zoals de [[Galliërs]] (zeg maar de 'Franse' Kelten) en de [[Keltiberiërs]] (de 'Spaanse' en 'Portugeese' Kelten), bleven bestaan ondanks dat zij ingelijfd werden bij het [[Romeinse Rijk]]. Hun Keltische talen gingen verloren nadat ze zich tot het [[Christendom]] hadden bekeerd. Van deze volkeren zijn alleen gegevens in Grieks-Romeinse bronnen en uit [[Archeologie|archeologische]] vondsten terug te vinden. | ||
| − | Er is meer van de Keltische mythologie bewaard gebleven van de ''Insulaire Keltische volkeren'' (de ''Gaels'' van [[Ierland (eiland)|Ierland]] en [[Schotland]]; de Keltische Britten van West- [[Brittannië]] en [[Bretagne]]). Hun verhalen zijn van generatie tot generatie mondeling doorverteld in en de [[Middeleeuwen]] opgeschreven door Christelijke [[Monnik|monniken]]. Die hebben de verhalen echter wel wat aangepast. Van de [[Ierse mythologie]] bestaan de meeste geschreven hoeveelheid mythen, gevolgd door die van de [[Welshe mythologie]]. | + | Er is meer van de Keltische mythologie bewaard gebleven van de ''Insulaire Keltische volkeren'' (de ''Gaels'' van [[Ierland (eiland)|Ierland]] en [[Schotland]]; de Keltische Britten van West- [[Brittannië]] en [[Bretagne]]). Hun verhalen zijn van generatie tot generatie '''mondeling''' doorverteld in en de [[Middeleeuwen]] opgeschreven door Christelijke [[Monnik|monniken]]. Die hebben de verhalen echter wel wat aangepast. Van de [[Ierse mythologie]] bestaan de meeste geschreven hoeveelheid mythen, gevolgd door die van de [[Welshe mythologie]]. |
| + | |||
| + | == Keltische goden en Koningen == | ||
| + | Er zijn zo'n 400 goden en godinnen bekend in de Keltische mythologie, waarvan de meeste plaatselijke goden en godinnen waren. De Keltische mythologie heeft veel weg van een natuurgodsdienst. Deze religie is vooral gebaseerd op natuurverschijnselen, zoals donder en bliksem, regen, wind en vuur. De Kelten aanbaden de krachten van de natuur. | ||
| + | |||
| + | De bekendste is [[Llyr]]. Deze wordt vaak gelijkgesteld aan de zeegod Lir in de Ierse mythologie. De koning King Lear van [[William Shakespeare|Shakespeare]] zou daar van zijn afgeleid. Llyr was getrouwd met Iweriadd. Hun kinderen waren [[Bran (mythologie)|Bran]] de reuzengod en [[Branwen (mythologie)|Branwen]] de liefdesgodin. Branwen trouwde met [[Matholwch]] (koning van Ierland) en kregen [[Gwern]]. | ||
| − | + | Llyr had ook een relatie met [[Penardun]], een dochter van [[Don]]. Uit deze relatie kwam [[Manawyddan]], een zeegod en tovenaar. | |
[[Categorie:Mythologie]] | [[Categorie:Mythologie]] | ||
Versie van 5 dec 2023 12:27
|
|
De Keltische mythologie is de verzameling van mythen (verhalen) van de Keltische volkeren (Kelten). het Keltische stamland zou in Noord-Oost Duitsland hebben gelegen. Vandaar uit verspreidden ze zich over Europa.
Het waren zeg maar midden- en westelijke Europese volkeren die leefden in de ijzertijd. Zij geloofden aanvankelijk in meerdere goden en godinnen (polytheïsme).
De mythologieën van de Keltische volkeren op het vaste land, zoals de Galliërs (zeg maar de 'Franse' Kelten) en de Keltiberiërs (de 'Spaanse' en 'Portugeese' Kelten), bleven bestaan ondanks dat zij ingelijfd werden bij het Romeinse Rijk. Hun Keltische talen gingen verloren nadat ze zich tot het Christendom hadden bekeerd. Van deze volkeren zijn alleen gegevens in Grieks-Romeinse bronnen en uit archeologische vondsten terug te vinden.
Er is meer van de Keltische mythologie bewaard gebleven van de Insulaire Keltische volkeren (de Gaels van Ierland en Schotland; de Keltische Britten van West- Brittannië en Bretagne). Hun verhalen zijn van generatie tot generatie mondeling doorverteld in en de Middeleeuwen opgeschreven door Christelijke monniken. Die hebben de verhalen echter wel wat aangepast. Van de Ierse mythologie bestaan de meeste geschreven hoeveelheid mythen, gevolgd door die van de Welshe mythologie.
Keltische goden en Koningen
Er zijn zo'n 400 goden en godinnen bekend in de Keltische mythologie, waarvan de meeste plaatselijke goden en godinnen waren. De Keltische mythologie heeft veel weg van een natuurgodsdienst. Deze religie is vooral gebaseerd op natuurverschijnselen, zoals donder en bliksem, regen, wind en vuur. De Kelten aanbaden de krachten van de natuur.
De bekendste is Llyr. Deze wordt vaak gelijkgesteld aan de zeegod Lir in de Ierse mythologie. De koning King Lear van Shakespeare zou daar van zijn afgeleid. Llyr was getrouwd met Iweriadd. Hun kinderen waren Bran de reuzengod en Branwen de liefdesgodin. Branwen trouwde met Matholwch (koning van Ierland) en kregen Gwern.
Llyr had ook een relatie met Penardun, een dochter van Don. Uit deze relatie kwam Manawyddan, een zeegod en tovenaar.