Marioepol
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
| Marioepol | |
 
| |
|---|---|
| |
| Land |  Oekraïne
|
| Oblast | Donetsk, Donetsk |
| Burgemeester | Joeri Joerjevitsj
Chotloebej |
| Oppervlakte | 166,0 km2 |
| Inwoners | 431 859 (2021) |
| Dichtheid | |
| Postcode(s) | 87500-87590 |
| Netnummer(s) | 380-629 |
Portaal  Europa
| |
Marioepol (in de 16e eeuw - Domakha, in 1778-1779 - Pavlovsk; in 1948 - 1989 - Zhdanov) - een heldenstad in Oekraïne, in de regio Donetsk. De bevolking is 431.859 inwoners (2021).
6 maart 2022 Besluit van de president van Oekraïne ter herdenking van de prestatie, de massale heldenmoed en de veerkracht van burgers die hun steden verdedigden tijdens het afslaan van de gewapende agressie van de Russische Federatie tegen Oekraïne, kreeg de stad de ereprijs "Hero City of Oekraïne". De stad ligt voortdurend onder vuur en het is voor de bevolking nauwelijks mogelijk om te vluchten.
Het is een belangrijk haven- en industrieel centrum van het land. Er zijn twee grote metaalfabrieken in de stad (Mariupol Metallurgical Plant genoemd naar Iljitsj en Azovstal), waarvan de producten een aanzienlijk deel uitmaken van de export van Oekraïne. In de industrie van de regio Donetsk (nu Volksrepubliek Donetsk) het aandeel van Mariupol - 37,5%, in Oekraïne - ongeveer 7%.
Geografie
Plaats
Mariupol ligt in het zuiden van de regio Donetsk aan de oevers van de Zee van Azov, aan de monding van de rivier de Kalmius. De stad heeft een oppervlakte van 166,0 km2 (met voorsteden, dat wil zeggen gebieden die ondergeschikt zijn aan de gemeenteraad van Marioepol - 244,0 km2). Inclusief in aanbouw - 106,0 km, groene zones - 80,6 km. De bodems van de stad zijn meestal zoutafzettingen. Er is een aanzienlijke hoeveelheid grondwater, die vaak aardverschuivingen veroorzaakt .
Klimaat
Matig landklimaat met regelmatig droogte en stormen in de zomer en dooi en mist in de winter. Jaarlijkse neerslag is 400 mm. Klimatologische omstandigheden maken het mogelijk om in de buitenwijken van Mariupol gewassen te kweken met een lang groeiseizoen en die tegen warmte kunnen (zonnebloemen, meloenen, druiven), maar in de regio zijn er weinig watervoorraden. Vijvers en reservoirs worden gebruikt voor de behoeften van de bevolking en de industrie.
De wind is meestal oostelijk in de winter en noordelijk in de zomer. De gemiddelde luchttemperatuur in januari is -5,2 °C, in juli - +22,7 °C. De hoeveelheid neerslag is 450 mm per jaar. De absolute maximale luchttemperatuur is +40 °C, het minimum is -32 °C.
Staat van het milieu
Mariupol staat op de eerste plaats in Oekraïne wat betreft de uitstoot van schadelijke stoffen door industriële bedrijven. In de afgelopen jaren zijn de toonaangevende bedrijven van de stad begonnen met het aanpakken van milieukwesties, in verband waarmee de industriële uitstoot in de afgelopen 15 jaar met bijna 2 keer zijn gedaald.
Geschiedenis
.jpg)
De moderne nederzetting aan de monding van de Kalmius werd in de 16e eeuw gesticht door de Zaporozhische Kozakken als wachtpost van het Huis (soort kazerne) om overwinteraars, handel en wegen te beschermen tegen de aanvallen van de Krim-Tataren. Materialen uit het Kosh-archief van de New Sich tonen dat in de achttiende eeuw aan. Kalmiuska Sloboda groeide op onder de dekmantel van Domakha, waarin, dankzij de inspanningen van kolonel Andriy Porokhna, in 1754 een stenen Sint-Nicolaaskerk werd gebouwd. Dat wil zeggen, met behulp van de toenmalige Europese tradities, die het concept van de stad verbond aan stenen gebouwen, waaronder tempels, kan het jaar 1754 worden gezien als de oprichting van de stad. Dit is de mening van de beroemde historicus van Oost-Oekraïne Vasyl Pirko .
Vestiging
In 1776 werd de Kalmyk- nederzetting gesticht op de plaats van de Kozakkenpost Domakha. In 1777 werd de St. Nicolaaskerk-kerk gesticht in de vesting Kalmius. In 1778 werd de provinciestad Pavlovsk gesticht in de buurt van de nederzetting. Het had toen 75 inwoners, in het dorp van 93. Dit jaar wordt officieel beschouwd als de datum van oprichting van Marioepol. Op 21 mei 1779 presenteerde keizerin Catharina II een brief volgens welke "immigranten van de Krim "privileges en vrijheden werden verleend." In de brief werd de stad "Marianopol" genoemd, dat wil zeggen de stad van Maria. Op 24 maart 1780, op aandringen van metropoliet (soort bisschop) Ignatius, werd de stad uiteindelijk omgedoopt tot Marioepol, ter ere van Maria Feodorovna, de vrouw van Paul I. Sommige van de Grieken die in juli 1780 arriveerden, vestigden zich in de stad, en de meeste - eromheen. De Grieken gaven de namen van de nederzettingen van de Krim waar ze vandaan kwamen aan elk van hun nederzettingen. Zo ontstonden de dorpen Bakhchisarai, Jalta, Urzuf, Sartana, Cherdakli, Karan, Mangush en anderen. Georgiërs en Walachijsen stichtten het dorp Ignativka.