Napoleontische tijd
De napoleontische tijd gaat simpel gezegd over de periode waarin Napoleon Bonaparte in Frankrijk aan de macht was. Namelijk de jaren vanaf 1799 toen hij de macht greep tot aan zijn uiteindelijke nederlaag in de Slag bij Waterloo in 1815. Indirekt gaat het ook over de invloeden die zijn politiek gehad heeft op de Europese politiek en de inwoners van Europa. In het politiek-militaire leven van Napoleon zijn drie periodes te onderscheiden:
- Voorgeschiedenis: 1795-1798. In 1795 onderdrukt Napoleon Bonaparte als jong generaal een opstand van de royalisten (koningsgezinden). In het jaar 1798 gaat Napoleon op veldtocht naar Egypte, maar die mislukt.
- Eerste consul: 1799-1804. Na afloop van deze veldtocht in 1799 laat Napoleon zich als een overwinnaar binnenhalen. Zijn populariteit stijgt. Op 9 november (18 Brumaire) pleegt hij een staatsgreep en roept zichzelf uit tot eerste consul.
- Keizer: 1804-1815. De benoeming tot keizer van Napoleon op 18 mei 1804 door de Senaat was nu nog maar een kleine stap. Hij werd tot keizer gekroond op 2 december 1804 en zo ontstond het Eerste Franse Keizerrijk.
Napoleon bracht ingrijpende wijzigingen tot stand in Europa. Zo schiep hij rond Frankrijk een reeks vazalstaten, zoals de koninkrijken Holland, Westfalen en Beieren. Ook in Italië en Spanje vestigde hij onderhorige regimes.
De oprichting van de Rijnbond van een aantal Duitse staten onder bescherming van Napoleon zorgde voor de ontbinding na duizend jaar van het Heilige Roomse Rijk. Deze veranderingen van de Europese landkaart werden door het Congres van Wenen maar voor een klein gedeelte teruggedraaid.