Anti-mainstream

Anti-mainstream betekent 'tegen de mainstream', waarbij met het engelse woord mainstream de heersende stroming wordt bedoeld, oftewel datgene wat op dat moment gebruikelijk is. Zeg maar datgene waar de grote massa van mensen het mee eens is of gewoon (leuk) vindt.

De Anti-mainstream wordt ook wel Underground (Nederlands: ondergronds) genoemd en is een subcultuur die zich al dan niet bewust afzet tegen de uitingen voor het grote publiek. Dat kunnen uitingen zijn bijvoorbeeld in de beeldende kunst, literatuur, muziek, film en mode, en ook de media.

Het begint vaak in kleine kring, waarbij de leden vanuit een idealisme protesteren. Het kan zich uiten in bijvoorbeeld veganisme, anarchisme of een streven naar autonomie of wereldvrede. De krakersbeweging in de jaren zestig van de twintigste eeuw is er een voorbeeld van. Men protesteerde tegen de enorme woningnood en bezetten panden (kantoren en zo) die leeg stonden (kraken heet dat) en maakte er een (alternatieve) woning van. Op zich was dat illegaal, maar ook wel begrijpelijk.

Zo waren muziekgenres als delta blues, psychedelische rock, protopunk, Punk, rap, hiphop, acid house, dubstep, noiserock, indierock, industrial en gothic vormen van Anti-mainstream.

Soms kan een anti-mainstream juist weer meanstream worden, als bijvoorbeeld een anti-mainstream muziekgenre ineens heel populair wordt.