|
|
| (32 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) |
| Regel 1: |
Regel 1: |
| | {{Infobox politieke partij | | {{Infobox politieke partij |
| − | | naam = Volksunie | + | | naam = Rassemblement Wallon (RW) |
| − | | afbeelding = [[File:Volksunie.svg|200px]] | + | | afbeelding = [[Bestand:Logo_Rassemblement_wallon.jpg|200px]] |
| − | | oprichting = 1954 | + | | oprichting = 1968 |
| − | | opheffing = 2001 | + | | opheffing = 1986 |
| − | | actief in = {{BE-VL}} <br> {{BE-BRU}} | + | | actief in = {{BE-WAL}} |
| − | | richting = [[Centrum (politiek)|Centrum]] | + | | richting = [[Centrum (politiek)|Centrum]] tot [[links (politiek)|centrumlinks]] |
| − | | stroming = [[Vlaanderen|Vlaams]] [[nationalisme]] <br> [[Federalisme]] | + | | stroming = [[Wallonië|Waals]]-[[nationalisme]] <br> [[Regionalisme]] <br> [[Rattachisme]] |
| | | presidentskandidaat = | | | presidentskandidaat = |
| | | president = | | | president = |
| Regel 52: |
Regel 52: |
| | | europesepartij = | | | europesepartij = |
| | | internationaal = | | | internationaal = |
| − | | partijkleur = FCBA02 | + | | partijkleur = FFFF01 |
| − | | voorgaand = [[Christelijke Vlaamse Volksunie]] | + | | voorgaand = [[Mouvement populaire wallon]] |
| − | | opvolgend = [[Nieuw-Vlaamse Alliantie]] <br> [[Spirit (politieke partij)|Spirit]] | + | | opvolgend = |
| | | fusie = | | | fusie = |
| | | opgegaan = | | | opgegaan = |
| | | afsplitsing = | | | afsplitsing = |
| | | afgesplitst = | | | afgesplitst = |
| − | | voortzetting = | + | | voortzetting = [[Rassemblement Wallonie-France]] <br> [[Listes Wallon]] <br> [[Union pour la Wallonie]] |
| | }} | | }} |
| − | De '''Volksunie''' ('''VU''') was een [[politieke partij]] in [[België]] tussen 1954 en 2001. De Volksunie was een [[centrum (politiek)|centrumpartij]] met zowel linkse als rechtse standpunten. Soms wordt de partij ook wel beschreven als een [[big tent]]. De Volksunie was actief in Brussel en Vlaanderen en was een voorstander van het Vlaams nationalisme. De partij wilde meer zelfbestuur voor Vlaanderen en wilde van België een [[federatie]] maken. Sommige leden van de Volksunie waren voorstander van Vlaamse onafhankelijkheid.
| + | '''Rassemblement Wallon''' ('''RW''') was een [[België|Belgische]] [[politieke partij]] die enkel actief was in [[Wallonië]]. De partij bestond tussen 1968 en 1986. Rassemblement Wallon was een centrum tot centrumlinkse partij die streefde naar meer [[zelfbestuur]] voor Wallonië. Later streefde de partij ook naar Waalse onafhankelijkheid en de aansluiting van Wallonië bij Frankrijk ([[rattachisme]]). |
| | | | |
| − | Na de [[Tweede Wereldoorlog]] werden er verschillende kleinere Vlaams-nationalistische partijen opgericht. Vanwege de Vlaamse collaboratie tijdens de oorlog werden die partijen meestal gewantrouwd. De Volksunie wist door te breken in 1954. Tijdens de jaren 1970 en 1980 speelde de Volksunie een grote rol in de Belgische politiek. Tussen 1977 en 1979 en tussen 1988 en 1991 zat de Volksunie zelfs in de (federale) regering. Ook heeft de partij verschillende keren in de Vlaamse en Brusselse Regering. Tijdens de jaren 1990 zag de partij een daling in zetel. Uiteindelijk viel de partij in 2000 uit elkaar door het [[Lambermontakkoord]].
| + | De partij ontstond in 1968 om de [[Waalse Beweging]] in één partij te verenigen. Naast Rassemblement Wallon bestond ook de partij [[Démocrate Fédéraliste Indépendant|Front démocratique des francophones]] (FDF), het huidige DéFI. In sommige gemeenten en kiesdistricten werkten FDF en RW samen onder één lijst. FDF was voornamelijk in en rond Brussel actief, terwijl RW zich meer richtte op Wallonië. Tussen 1974 en 1977 nam Rassemblement Wallon deel aan de regering van [[Leo Tindemans]]. Tijdens de jaren 1970 raakte de partij in verval en in 1986 werd de partij officieel ontbonden. |
| | | | |
| − | De Volksunie werd opgevolgd door de [[Nieuw-Vlaamse Alliantie]] (N-VA) in 2001. De N-VA trok vooral de rechtse Volksunie-leden aan. De progressieve, linksere Volksunie-leden creëerden een nieuwe partij onder de naam [[Spirit (politieke partij)|Spirit]], die uiteindelijk opging in [[Groen (politieke partij)|Groen]] in 2012. Andere leden vertrokken naar andere partijen, zoals [[Vooruit (politieke partij)|sp.a]], [[Open Vld]] en [[CD&V]].
| + | Later ontstonden veel nieuwe partijen die claimen de voortzetting van Rassemblement Wallon te zijn. Voorbeelden zijn [[Rassemblement Wallon-France]], [[Listes Wallon]] en [[Union pour la Wallonie]]. Al die partijen behaalden niet genoeg stemmen om zetels te behalen. |
| | | | |
| | ==Geschiedenis== | | ==Geschiedenis== |
| − | ===Voorgeschiedenis=== | + | ===Ontstaan=== |
| − | Sinds 1919 zijn er in het Belgisch parlement Vlaams-nationalistische partijen aanwezig. Voorheen was de [[Vlaamse Beweging]] enkel actief binnen de drie grote traditionele partijen (de sociaaldemocraten, de christendemocraten en de liberalen). In 1919 kwam de [[Frontpartij]] in het Belgisch parlement terecht. De partij was aanvankelijk centrumlinks, maar werd door de jaren heen steeds rechtser. De Frontpartij werd opgevolgd door het radicaal-rechtse [[Vlaamsch Nationaal Verbond]] (VNV). De VNV was de Vlaamse versie van de [[Nationaal-Socialistische Duitse Arbeiderspartij]] (NSDAP). Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] werkte de partij ook nauw samen met de Duitse bezetter. Na de oorlog werd de VNV verboden. Voormalige leden werden gearresteerd en veroordeeld.
| |
| − | | |
| − | Door de collaboratie met de Duitse bezetter kreeg de Vlaamse Beweging een slechte naam. Hierdoor durfden mensen niet snel op Vlaams-nationalistische partijen te stemmen. Na de Tweede Wereldoorlog ontstonden enkele kleine Vlaams-nationalistische partijen, zoals de [[Vlaamse Concentratie]] (VC). In 1954 behaalde de [[Christelijke Vlaamse Volksunie]] (CVV) één zetel in het Belgisch parlement. Het was de eerste Vlaams-nationalistische partij die verkozen werd na de Tweede Wereldoorlog. Die partij spatte kort na de winst uiteen.
| |
| − | | |
| − | ===Beginjaren===
| |
| − | Datzelfde jaar richtten Frans Van der Elst, Walter Couvreur, Herman Wagemans, Rudi van der Paal, Wim Jorissen, Ludo Sels, Frans Baert en René Proost de Volksunie op. Couvreur was eerst partijvoorzitter, maar in 1955 gaf hij het voorzitterschap over aan Van der Elst. Op het eerste partijcongres werd expliciet afstand genomen van de VNV. De Volksunie had hierdoor ook een andere partijstructuur. Hoewel de partij geïnspireerd was door het christendom, waren ook andere levensovertuigingen welkom. De partij wilde België omvormen in een [[federatie]], waarbij Vlaanderen meer zelfbestuur zou krijgen.
| |
| − | | |
| − | In 1958 deed de Volksunie voor het eerst mee aan de verkiezingen. De partij behaalde toen één zetel in de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]]. De Volksunie trok voornamelijk kiezers van de [[Christelijke Volkspartij]] (CVP). Toch waren die kiezers niet van plan om Volksunie te stemmen, omdat in België de [[schoolstrijd (België)|schoolstrijd]] aan de gang was. Veel katholieke kiezers zagen een stem op de Volksunie daarom als verloren stem.
| |
| | | | |
| | ===Hoogtepunt=== | | ===Hoogtepunt=== |
| − | Tijdens de jaren 1960 maakte de partij een groei door. Er ontstond namelijk meer aandacht voor de thema's taal en cultuur. De Volksunie organiseerde protesten en zelfs een mars naar Brussel. Naast culturele thema's hield de Volksunie zich ook bezig met sociaal-economische thema's. Zo wilde de partij meer werkgelegenheid in Vlaanderen. De partij steunde ook Vlaamse boeren en de Vlaamse industriearbeiders. In de beginjaren werd de Volksunie gesteund door de [[Vlaamse Militairen Orde]] (VMO). Die vereniging was redelijk omstreden en werd later extreemrechts. In 1963 verbrak de Volksunie de banden met de VMO. Dat leidde tot een conflict binnen de Volksunie. [[Daniël Deconinck]] scheidde zich af van de partij en samen met medestanders deed hij in 1965 mee onder een aparte lijst ([[Vlaamse Demokraten]]).
| |
| − |
| |
| − | Desondanks wist de Volksunie meer zetels te krijgen. In de jaren 1960 omarmde de partij ook meer progressieve thema's om Vlaamse jongeren aan te spreken. Zo was de Volksunie de eerste partij die zich zorgen maakte om het [[milieu]]. Ook stonden thema's als [[gelijkheid]] hoog op het vaandel. In 1975 volgde [[Hugo Schlitz]] Van der Elst op als partijvoorzitter. De partij mocht toen samen met Waals-nationalistische partijen rond de tafel zitten om staatshervormingen te discussiëren. Zo was de partij in 1977 betrokken bij het [[Egmontpact]].
| |
| − |
| |
| − | Het Egmontpact zorgde voor een kleine scheuring binnen de partij. Radicale leden splitsten zich af en vormden de [[Vlaamse Nationale Partij]] (VNP) en de [[Vlaamse Volkspartij]] (VVP). Die partijen vormden vervolgens een gezamenlijk lijst: [[Vlaams Blok]], de voorloper van [[Vlaams Belang]]. Hierdoor had de Volksunie voor het eerst concurrentie. In tegenstelling tot Vlaams Blok was de Volksunie gematigder en deed ook mee aan regeringen.
| |
| − |
| |
| − | ===Einde===
| |
| − | In de jaren 1990 zag de partij een verval. De Volksunie verloor veel leden en kiezers aan andere partijen. Aan de ene kant gingen kiezers naar andere partijen die niet uitgesproken Vlaams-nationalistisch waren, zoals de liberalen, christendemocraten, groenen en sociaaldemocraten. Die partijen waren inmiddels voorstander van een federaal België en promoten de Vlaamse cultuur. Ook waren de partijen gesplitst in een Franstalige en Vlaamse partij. Aan de andere kant gingen meer radicale leden naar Vlaams Blok. Tijdens de verkiezingen van 1991 behaalde die partij een grote stemmenwinst (Zwarte Zondag). Volksunie en de andere Vlaamse partijen spraken toen het [[cordon sanitaire]] af: ze weigerden met Vlaams Blok (en later Vlaams Belang) samen te werken op ieder niveau.
| |
| | | | |
| − | In 1998 ontstond een vernieuwingsbeweging met de naam [[iD21]]. De beweging was links-liberaal en wilde de Vlaamse Beweging een nieuw leven in blazen. iD21 werkte voor de verkiezingen van 1999 samen met de Volksunie onder één lijst. De partij behaalde toen een lichte winst. De Volksunie viel uiteindelijk uit elkaar door het [[Lambermontakkoord]] van 2001. Voorzitter [[Geert Bourgeois]] nam toen ontslag.
| + | ===Verval=== |
| | | | |
| − | Conservatieve Volksunie-politici richtten vervolgens de [[Nieuw-Vlaamse Alliantie]] (N-VA) op. Die partij bestaat nog steeds en groeide uit tot een van de grootste Belgische partijen. De progressieve leden van de Volksunie richtten hun eigen partij op met de naam [[Spirit (politieke partij)|Spirit]]. Spirit was een sociaalliberale partij die een kartel vormde met de [[Vooruit (politieke partij)|Socialistische Partij Anders]] (sp.a). De partij werd later omgedoopt in ''VlaamsProgressieven'' en vervolgens de ''Sociaal-Liberale Partij''. In 2012 ging Spirit op in de sp.a, hoewel sommige leden naar andere partijen overstapten.
| + | ===Einde en voortzettingen=== |
| | | | |
| | ==Ideologie== | | ==Ideologie== |
| − | De Volksunie was een [[centrum (politiek)|centrumpartij]]. De partij wordt soms omschreven als [[big tent]] of catch-all-partij. Dat betekent dat de partij niet op de traditionele links-rechts-as valt. In plaats daarvan had de Volksunie zowel linkse als rechtse standpunten. Hierdoor had de partij ook een linker- en rechtervleugel. Aan de ene kant waren er Volksuniepolitici die eerder [[sociaalliberalisme|sociaalliberaal]] of [[sociaaldemocratie|sociaaldemocratisch]] waren. Aan de andere kant zaten er politici in de partij die eerder [[conservatisme|conservatief]] of [[liberalisme|rechts-liberaal]] waren. De partij had ook zowel progressieve als conservatieve standpunten.
| + | Rassemblement Wallon was een [[Wallonië|Waals]]-nationalistische partij. De partij wilde de Waalse cultuur en de Franse taal in België beschermen en promoten. Ook speelden economische thema's een grote rol binnen de partij. Op sociaal-economisch vlak was de partij te vergelijken met de [[Belgische Socialistische Partij]] (BSP-PSB). De partij vond dat België moest worden omgevormd in een [[federatie]], waarbij Wallonië een mate van [[zelfbestuur]] kreeg. Dat was niet alleen zo op cultuur vlak, maar vooral op economisch vlak. De Waalse Beweging was namelijk bang dat de Vlaamse meerderheid in het parlement economisch beleid kon doorvoeren dat nadelig was voor Wallonië. |
| | | | |
| − | De enige ideologie die voor alle Volksuniepolitici gold was het [[Vlaams-nationalisme]]. Toch waren daarbinnen ook verschillende stromingen. Sommige gematigde politici wilden juist meer [[zelfbestuur]] voor Vlaanderen, terwijl radicalere politici Vlaamse onafhankelijkheid wilden. Die radicale fractie was wel van mening dat zelfbestuur een stap was richting Vlaamse onafhankelijkheid. | + | De partij had zowel een gematigde als een radicalere vleugel. Sommige leden van Rassemblement Wallon wilden juist dat Wallonië zich zou afscheiden van België (en eventueel bij Frankrijk zou aansluiten). Rassemblement Wallon was vrij vergelijkbaar met [[Démocrate Fédéraliste Indépendant|Front démocratique des francophones]] (FDF), het huidige DéFI. Er wel enkele verschillen. Zo was FDF vrijwel alleen in Brussel actief, terwijl RW vooral in Wallonië actief was. Ook vond veel RW-politici dat Brussel te elitair was en geen onderdeel was van Wallonië. FDF richtte zich niet Walen, maar eerder op Franstalige Belgen. Ook waren er verschillen op economisch vlak, omdat FDF liberaler was. Desondanks werkten de partijen op landelijk en Europees vlak met elkaar samen. |
| − | | |
| − | Als gevolg van de verschillende ideologieën vertrokken de politici van de Volksunie naar allerlei verschillende partijen.
| |
| | | | |
| | ==Zetelaantal== | | ==Zetelaantal== |
| − | Hieronder zie je een overzicht van het aantal zetels van de Volksunie in het Belgisch (federaal) parlement. Tijdens de verkiezingen van 1999 vormde de Volksunie samen met [[iD21]] één gezamenlijke lijst onder de naam ''VU&ID''. iD21 was een links-liberale beweging die zich vooral op jongeren en groene politiek richtte.
| |
| | {| class="wikitable" | | {| class="wikitable" |
| | |- | | |- |
| Regel 113: |
Regel 94: |
| | ! -/+ | | ! -/+ |
| | |- | | |- |
| − | | 1958 | + | | |
| − | | [[Frans Van der Elst]]
| |
| − | | {{Percentagebalk|1|212|#FCBA02}}
| |
| − | | +1
| |
| − | | {{percentagebalk|0|106|#FCBA02}}
| |
| − | | =
| |
| − | |-
| |
| − | | 1961
| |
| − | | [[Frans Van der Elst]]
| |
| − | | {{percentagebalk|5|212|#FCBA02}}
| |
| − | | +4
| |
| − | | {{Percentagebalk|1|106|#FCBA02}}
| |
| − | | +1
| |
| − | |-
| |
| − | | 1965
| |
| − | | [[Frans Van der Elst]]
| |
| − | | {{percentagebalk|12|212|#FCBA02}}
| |
| − | | +7
| |
| − | | {{percentagebalk|4|106|#FCBA02}}
| |
| − | | +3
| |
| − | |-
| |
| − | | 1968
| |
| − | | [[Frans Van der Elst]]
| |
| − | | {{percentagebalk|20|212|#FCBA02}}
| |
| − | | +8
| |
| − | | {{percentagebalk|9|106|#FCBA02}}
| |
| − | | +5
| |
| − | |-
| |
| − | | 1971
| |
| − | | [[Frans Van der Elst]]
| |
| − | | {{percentagebalk|21|212|#FCBA02}}
| |
| − | | +1
| |
| − | | {{percentagebalk|12|106|#FCBA02}}
| |
| − | | +3
| |
| − | |-
| |
| − | | 1974
| |
| − | | [[Frans Van der Elst]]
| |
| − | | {{percentagebalk|22|212|#FCBA02}}
| |
| − | | +1
| |
| − | | {{percentagebalk|10|106|#FCBA02}}
| |
| − | | -2
| |
| − | |-
| |
| − | | 1977
| |
| − | | [[Hugo Schiltz]]
| |
| − | | {{percentagebalk|20|212|#FCBA02}}
| |
| − | | -2
| |
| − | | {{percentagebalk|10|106|#FCBA02}}
| |
| − | | =
| |
| − | |-
| |
| − | | 1978
| |
| − | | [[Hugo Schiltz]]
| |
| − | | {{percentagebalk|14|212|#FCBA02}}
| |
| − | | -6
| |
| − | | {{percentagebalk|7|106|#FCBA02}}
| |
| − | | -3
| |
| − | |-
| |
| − | | 1981
| |
| − | | [[Vic Anciaux]]
| |
| − | | {{percentagebalk|20|212|#FCBA02}}
| |
| − | | +6
| |
| − | | {{percentagebalk|10|106|#FCBA02}}
| |
| − | | +3
| |
| − | |-
| |
| − | | 1985
| |
| − | | [[Vic Anciaux]]
| |
| − | | {{percentagebalk|16|212|#FCBA02}}
| |
| − | | -4
| |
| − | | {{percentagebalk|8|106|#FCBA02}}
| |
| − | | -2
| |
| − | |-
| |
| − | | 1987
| |
| − | | [[Jaak Gabriëls]]
| |
| − | | {{percentagebalk|16|212|#FCBA02}}
| |
| − | | =
| |
| − | | {{percentagebalk|8|106|#FCBA02}}
| |
| − | | =
| |
| − | |-
| |
| − | | 1991
| |
| − | | [[Jaak Gabriëls]]
| |
| − | | {{percentagebalk|10|212|#FCBA02}}
| |
| − | | -6
| |
| − | | {{percentagebalk|5|106|#FCBA02}}
| |
| − | | -3
| |
| − | |-
| |
| − | | 1995
| |
| − | | [[Bert Anciaux]]
| |
| − | | {{percentagebalk|5|150|#FCBA02}}
| |
| − | | -5
| |
| − | | {{percentagebalk|3|40|#FCBA02}}
| |
| − | | -2
| |
| − | |-
| |
| − | | 1999
| |
| − | | [[Patrik Vankrunkelsven]]
| |
| − | | {{percentagebalk|8|150|#FCBA02}}
| |
| − | | +3
| |
| − | | {{percentagebalk|3|40|#FCBA02}}
| |
| − | | =
| |
| | |- | | |- |
| | |} | | |} |
| | | | |
| | ==Bronnen== | | ==Bronnen== |
| − | * [https://encyclopedievlaamsebeweging.be/nl/volksunie Artikel in de Encyclopedie van de Vlaamse Beweging]
| |
| | * Witte, Els, Craeybeckx, Jan en Meynen, Alain (1997). ''Politieke Geschiedenis van België: Van 1830 tot heden.'' Zesde herziende uitgave, Standaard Uitgeverij NV, Antwerpen. | | * Witte, Els, Craeybeckx, Jan en Meynen, Alain (1997). ''Politieke Geschiedenis van België: Van 1830 tot heden.'' Zesde herziende uitgave, Standaard Uitgeverij NV, Antwerpen. |
| Rassemblement Wallon (RW)
|
|
|
|
|
| Oprichting
|
1968
|
| Opheffing
|
1986
|
| Actief in
|
 Wallonië
|
| Richting
|
Centrum tot centrumlinks
|
| Stroming
|
Waals-nationalisme
Regionalisme
Rattachisme
|
| Presidentskandidaat
|
|
| President
|
|
| Vicepresidentskandidaat
|
|
| Vicepresident
|
|
| Voorzitter van het Huis van Afgevaardigden
|
|
| Oprichter(s)
|
|
| Partijleider
|
|
| Partijvoorzitter
|
|
| Secretaris-generaal
|
|
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
|
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| Overig
|
| Wetenschappelijk bureau
|
|
| Partijblad
|
|
| Partijlied
|
|
| Jongerenorganisatie
|
|
| Studentenorganisatie
|
|
| Vrouwenbeweging
|
|
| Lhbt-vleugel
|
|
| Zusterpartij(en)
|
|
| Fractie in het Benelux-parlement
|
|
| Europese fractie
|
|
| Internationale organisatie
|
|
| Voorgaande partij(en)
|
Mouvement populaire wallon
|
| Opvolgende partij(en)
|
|
| Fusie van
|
|
| Opgegaan in
|
|
| Afsplitsing van
|
|
| Afsplitsing(en)
|
|
| Voortzetting van
|
Rassemblement Wallonie-France
Listes Wallon
Union pour la Wallonie
|
Portaal  Politiek
|
Rassemblement Wallon (RW) was een Belgische politieke partij die enkel actief was in Wallonië. De partij bestond tussen 1968 en 1986. Rassemblement Wallon was een centrum tot centrumlinkse partij die streefde naar meer zelfbestuur voor Wallonië. Later streefde de partij ook naar Waalse onafhankelijkheid en de aansluiting van Wallonië bij Frankrijk (rattachisme).
De partij ontstond in 1968 om de Waalse Beweging in één partij te verenigen. Naast Rassemblement Wallon bestond ook de partij Front démocratique des francophones (FDF), het huidige DéFI. In sommige gemeenten en kiesdistricten werkten FDF en RW samen onder één lijst. FDF was voornamelijk in en rond Brussel actief, terwijl RW zich meer richtte op Wallonië. Tussen 1974 en 1977 nam Rassemblement Wallon deel aan de regering van Leo Tindemans. Tijdens de jaren 1970 raakte de partij in verval en in 1986 werd de partij officieel ontbonden.
Later ontstonden veel nieuwe partijen die claimen de voortzetting van Rassemblement Wallon te zijn. Voorbeelden zijn Rassemblement Wallon-France, Listes Wallon en Union pour la Wallonie. Al die partijen behaalden niet genoeg stemmen om zetels te behalen.
Geschiedenis
Ontstaan
Hoogtepunt
Verval
Einde en voortzettingen
Ideologie
Rassemblement Wallon was een Waals-nationalistische partij. De partij wilde de Waalse cultuur en de Franse taal in België beschermen en promoten. Ook speelden economische thema's een grote rol binnen de partij. Op sociaal-economisch vlak was de partij te vergelijken met de Belgische Socialistische Partij (BSP-PSB). De partij vond dat België moest worden omgevormd in een federatie, waarbij Wallonië een mate van zelfbestuur kreeg. Dat was niet alleen zo op cultuur vlak, maar vooral op economisch vlak. De Waalse Beweging was namelijk bang dat de Vlaamse meerderheid in het parlement economisch beleid kon doorvoeren dat nadelig was voor Wallonië.
De partij had zowel een gematigde als een radicalere vleugel. Sommige leden van Rassemblement Wallon wilden juist dat Wallonië zich zou afscheiden van België (en eventueel bij Frankrijk zou aansluiten). Rassemblement Wallon was vrij vergelijkbaar met Front démocratique des francophones (FDF), het huidige DéFI. Er wel enkele verschillen. Zo was FDF vrijwel alleen in Brussel actief, terwijl RW vooral in Wallonië actief was. Ook vond veel RW-politici dat Brussel te elitair was en geen onderdeel was van Wallonië. FDF richtte zich niet Walen, maar eerder op Franstalige Belgen. Ook waren er verschillen op economisch vlak, omdat FDF liberaler was. Desondanks werkten de partijen op landelijk en Europees vlak met elkaar samen.
Zetelaantal
| Jaar
|
Partijvoorzitter
|
Kamer
|
Senaat
|
| Zetels
|
-/+
|
Zetels
|
-/+
|
|
|
Bronnen
- Witte, Els, Craeybeckx, Jan en Meynen, Alain (1997). Politieke Geschiedenis van België: Van 1830 tot heden. Zesde herziende uitgave, Standaard Uitgeverij NV, Antwerpen.
Wallonië
Politiek
