|
|
| (22 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) |
| Regel 1: |
Regel 1: |
| | {{Infobox politieke partij | | {{Infobox politieke partij |
| − | | naam = Vlaams Blok | + | | naam = Rassemblement Wallon (RW) |
| − | | afbeelding = [[Bestand:Vlaams_Blok_logo.png|200px]] | + | | afbeelding = [[Bestand:Logo_Rassemblement_wallon.jpg|200px]] |
| − | | oprichting = 28 mei 1979 | + | | oprichting = 1968 |
| − | | opheffing = 14 november 2004 | + | | opheffing = 1986 |
| − | | actief in = {{BE-VL}} <br> {{BE-BRU}} | + | | actief in = {{BE-WAL}} |
| − | | richting = [[Extreemrechts]] | + | | richting = [[Centrum (politiek)|Centrum]] tot [[links (politiek)|centrumlinks]] |
| − | | stroming = [[Vlaanderen|Vlaams]]-[[nationalisme]] <br> Anti-immigratie <br> Anti-islam <br> [[Rechts-populisme]] <br> [[Sociaal-conservatisme]] | + | | stroming = [[Wallonië|Waals]]-[[nationalisme]] <br> [[Regionalisme]] <br> [[Rattachisme]] |
| | | presidentskandidaat = | | | presidentskandidaat = |
| | | president = | | | president = |
| Regel 52: |
Regel 52: |
| | | europesepartij = | | | europesepartij = |
| | | internationaal = | | | internationaal = |
| − | | partijkleur = FFE500 | + | | partijkleur = FFFF01 |
| − | | voorgaand = [[Vlaams Nationale Partij]] <br> [[Vlaamse Volkspartij]] | + | | voorgaand = [[Mouvement populaire wallon]] |
| − | | opvolgend = [[Vlaams Belang]] | + | | opvolgend = |
| | | fusie = | | | fusie = |
| | | opgegaan = | | | opgegaan = |
| | | afsplitsing = | | | afsplitsing = |
| | | afgesplitst = | | | afgesplitst = |
| − | | voortzetting = | + | | voortzetting = [[Rassemblement Wallonie-France]] <br> [[Listes Wallon]] <br> [[Union pour la Wallonie]] |
| | }} | | }} |
| − | '''Vlaams Blok''' is een voormalige [[België|Belgische]] [[politieke partij]] die bestond tussen 1979 en 2004. Vlaams Blok was een [[extreemrechts]]e, [[Vlaanderen|Vlaams]]-[[nationalisme|nationalistische]] partij die tegenstander was [[immigratie]] en Vlaanderen van België wilde afscheuren. De partij was voornamelijk actief in Vlaanderen en Brussel. | + | '''Rassemblement Wallon''' ('''RW''') was een [[België|Belgische]] [[politieke partij]] die enkel actief was in [[Wallonië]]. De partij bestond tussen 1968 en 1986. Rassemblement Wallon was een centrum tot centrumlinkse partij die streefde naar meer [[zelfbestuur]] voor Wallonië. Later streefde de partij ook naar Waalse onafhankelijkheid en de aansluiting van Wallonië bij Frankrijk ([[rattachisme]]). |
| | | | |
| − | Vlaams Blok ontstond in 1979 uit de [[Vlaams Nationale Partij]] (VNP) en [[Vlaamse Volkspartij]] (VVP). Beide partijen waren afscheuringen van de [[Volksunie]], een gematigde Vlaams-nationalistische partij. De partijvoorzitter van Vlaams Blok was [[Karel Dillen]] en vanaf 1996 [[Frank Vanhecke]]. De partij had tussen 1978 en 1991 steeds één zetel in de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]]. In 1991 brak de partij door en haalde in één klap 12 zetels. Die dag wordt ''Zwarte Zondag'' genoemd. In 1989 tekenden de andere Vlaamse partijen het [[cordon sanitaire]]. Zij weigerden toen expliciet met Vlaams Blok samen te werken. Vlaams Blok groeide tijdens de jaren 1990 en vroege jaren 2000. In 2004 werd de partij opgeheven door de rechter vanwege [[racisme]].
| + | De partij ontstond in 1968 om de [[Waalse Beweging]] in één partij te verenigen. Naast Rassemblement Wallon bestond ook de partij [[Démocrate Fédéraliste Indépendant|Front démocratique des francophones]] (FDF), het huidige DéFI. In sommige gemeenten en kiesdistricten werkten FDF en RW samen onder één lijst. FDF was voornamelijk in en rond Brussel actief, terwijl RW zich meer richtte op Wallonië. Tussen 1974 en 1977 nam Rassemblement Wallon deel aan de regering van [[Leo Tindemans]]. Tijdens de jaren 1970 raakte de partij in verval en in 1986 werd de partij officieel ontbonden. |
| | | | |
| − | De partij ging vervolgens verder als [[Vlaams Belang]]. In principe ging het hier om naamswijziging. Vlaams Blokkers stapten over Vlaams Belang en de ideologie bleef grotendeels hetzelfde.
| + | Later ontstonden veel nieuwe partijen die claimen de voortzetting van Rassemblement Wallon te zijn. Voorbeelden zijn [[Rassemblement Wallon-France]], [[Listes Wallon]] en [[Union pour la Wallonie]]. Al die partijen behaalden niet genoeg stemmen om zetels te behalen. |
| | | | |
| | ==Geschiedenis== | | ==Geschiedenis== |
| | ===Ontstaan=== | | ===Ontstaan=== |
| − | Vlaams Blok is onrechtstreeks ontstaan uit de [[Volksunie]]. Die partij was bedoeld om de volledige [[Vlaamse Beweging]] te vertegenwoordigen. De partij bestond zowel uit gematigde en radicale leden. Sommige radicale Volksunie-leden splitsten zich na het [[Egmontpact]] van 1977 af van de partij, onder wie [[Karel Dillen]] en [[Lode Claes]]. Dillen en Claes richtten twee nieuwe partijen op: de [[Vlaams Nationale Partij]] (VNP) en de [[Vlaamse Volkspartij]] (VVP). Tijdens de verkiezingen van 1978 deden zij mee onder één lijst met de naam ''Vlaams Blok''. Vlaams Blok won toen één zetel die ingenomen werd door Dillen. In 1979 gingen de VNP en VVP officieel samen als één partij.
| |
| | | | |
| − | De partij zag niet meteen succes. Tijdens de verkiezingen van 1981 behield Vlaams Blok haar enige zetel. Op gemeentelijk vlak was de partij vooral actief in [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]]. In andere gemeenten had de partij vrijwel geen afdelingen. Ook tijdens de verkiezingen van 1985 won de partij geen zetels. In 1987 werd de jongerenorganisatie ''Vlaams Blok Jongeren'' opgericht door [[Filip Dewinter]] en [[Frank Vanhecke]]. Vanaf de jaren 1980 begon Vlaams Blok zich mee bezig te houden met [[immigratie]]. In die tijd was dat een thema waar andere Belgische partijen zich amper mee bezig hielden. De partij waarschuwde voor de "islamisering van Europa" en gebruikte slogans als ''Eigen volk eerst!''. Tijdens de verkiezingen van 1987 groeide de partij. De partij haalde twee zetels in de Kamer en één zetel in de Senaat.
| + | ===Hoogtepunt=== |
| | | | |
| − | ===Cordon sanitaire=== | + | ===Verval=== |
| − | {{zie hoofdartikel|Cordon sanitaire}}
| |
| − | De partij zag zijn eerste doorbraak tijdens de gemeentelijke verkiezingen van 1988 in Antwerpen. De partij behaalde toen 17,7% van de stemmen. In reactie op de doorbraak van de partij ondertekenden de andere Belgische partijen het cordon sanitaire. Zij weigerden met Vlaams Blok (en tegenwoordig Vlaams Belang) samen te werken. Het akkoord werd ondertekend door de socialisten, de christendemocraten, de groenen, de liberalen en ook de gematigde Vlaams-nationalistische partij [[Volksunie]]. Ze spraken ook af om van immigratie geen politiek onderwerp te maken. Vlaams Blok sloot zelf ook samenwerking met andere politieke partijen uit.
| |
| | | | |
| − | Binnen Vlaams Blok ontstond ook een breuk. Sommige leden vonden dat de partij te veel focuste op immigratie in plaats van Vlaamse onafhankelijkheid. Ze vonden dat leden als [[Filip Dewinter]] dezelfde koers volgden als [[Jean-Marie Le Pen]], een extreemrechtse Franse politicus en de vader van [[Marine Le Pen]]. Dillen koos echter de kant van Dewinter. In 1989 won Vlaams Blok een zetel in het Brussels parlement en een zetel in het Europees Parlement.
| + | ===Einde en voortzettingen=== |
| − | | |
| − | ===Opgang===
| |
| − | In 1991 zag Vlaams Blok haar doorbraak op landelijk vlak. De partij ging van twee naar 12 zetels in de Kamer. Ook won de partij vijf zetels in de Senaat. Deze doorbraak kwam als shock voor de andere Belgische partijen. De zondag waarop de uitslagen bekend werden, wordt daarom ''Zwarte Zondag'' genoemd. De partij zag in de jaren hierna een groei. In 1992 werd het eerste voorstel van Vlaams Blok aangenomen door het [[Vlaams Parlement]]. De partij kreeg twee zetels in het Europees Parlement na de verkiezingen van 1994.
| |
| − | | |
| − | In 1999 won de partij 15% van de stemmen tijdens de Belgische federale verkiezingen. Hiermee was het de derde Vlaamse partij in het parlement. De groei van Vlaams Blok kwam voor een deel door de neergang van de Volksunie. Conservatieve Volksunie-leden stapten over naar de partij. Tijdens de verkiezingen van 2000 behaalde Vlaams Blok 33% van de stemmen in Antwerpen.
| |
| − | | |
| − | De partij kreeg in 2001 problemen. Vlaams Blok moest haar verkiezingsprogramma aanpassen, omdat het tegen het Europees Verdrag voor Mensenrechten inging. De partij kon hierdoor haar subsidies verliezen. De [[Parti Socialiste (België)|Parti Socialiste]] (PS) wilde Vlaams Blok zelfs aanklagen, maar de rechtszaak ging niet door. Tijdens de Vlaamse verkiezingen van 2004 werd Vlaams Blok de grootste partij. Er werd een formateur aangewezen, maar de verschillen met de andere partijen waren te groot. Hierdoor bleef het cordon sanitaire behouden.
| |
| − | | |
| − | ===Veroordeling wegens racisme===
| |
| − | In oktober 2000 spanden het [[Unia|Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding]] en de [[Liga voor Mensenrechten]] een rechtszaak tegen drie organisaties aan. Die drie organisaties regelden het partijbestuur en de financiën van Vlaams Blok. Volgens het centrum en de liga had Vlaams Blok met haar verkiezingsprogramma de antiracismewet van 1981 overtreden. De organisaties wezen hiervoor naar het verkiezingsprogramma van 1999. De rechtszaak ging eerst naar een [[correctionele rechtbank]], maar deze kon hierover niet oordelen. Het ging namelijk om een politiek misdrijf. De rechtszaak ging vervolgens naar het [[hof van beroep]], wat Vlaams Blok veroordeelde tot het betalen van een boete. Vlaams Blok ging in hoger beroep en de rechtszaak eindigde bij het [[Hof van Cassatie (België)|Hof van Cassatie]]. Het hof ging bevestigde de uitspraak, waardoor Vlaams Blok haar subsidies en toegang tot de televisie kwijtraakte.
| |
| − | | |
| − | De rechtszaak was omstreden. Vlaams Blok beschuldigde de Belgische rechtspraak van partijdigheid. Volgens de partij waren de rechters benoemd door gevestigde partijen (de establishment). Zij noemden het een politiek proces. Vlaams Blok werd in 2004 ontbonden. Uit de organisatie ontstond vervolgens [[Vlaams Belang]].
| |
| − | | |
| − | ===Einde en voortzetting=== | |
| | | | |
| | ==Ideologie== | | ==Ideologie== |
| − | [[File:Vlaams Blok Flag.png|right|300px|thumb|Een vlag gebruikt door Vlaams Blok]] | + | Rassemblement Wallon was een [[Wallonië|Waals]]-nationalistische partij. De partij wilde de Waalse cultuur en de Franse taal in België beschermen en promoten. Ook speelden economische thema's een grote rol binnen de partij. Op sociaal-economisch vlak was de partij te vergelijken met de [[Belgische Socialistische Partij]] (BSP-PSB). De partij vond dat België moest worden omgevormd in een [[federatie]], waarbij Wallonië een mate van [[zelfbestuur]] kreeg. Dat was niet alleen zo op cultuur vlak, maar vooral op economisch vlak. De Waalse Beweging was namelijk bang dat de Vlaamse meerderheid in het parlement economisch beleid kon doorvoeren dat nadelig was voor Wallonië. |
| − | Vlaams Blok stond bekend als als extreemrechtse partij. De twee belangrijkste standpunten van de partij waren de Vlaamse onafhankelijkheid en het terugdringen van [[immigratie]]. De partij wilde de Vlaamse taal en cultuur beschermen op die manier beschermen. In 1992 presenteerde de partij het ''70-puntenplan''. Vlaams Blok kwam toen met zeventig voorstellen om immigratie te beperken. Zo wilde de partij regels voor het verkrijgen van de Belgische nationaliteit verstrengen, uit internationale akkoorden over immigratie stappen, migranten aansporen om terug te keren naar hun land van oorsprong ([[remigratie]]), [[asielzoekerscentrum|asielzoekerscentra]] sluiten en sociaal beleid voor asielzoekers terugdringen. Sommige van die punten waren expliciet op [[islam|moslims]] gericht, zoals het sluiten van [[moskee|moskeeën]] en het verbieden van [[ritueel slachten]].
| |
| − | | |
| − | Hierdoor was Vlaams Blok veel radicaler dan [[Volksunie]], de voorloper van de [[Nieuw-Vlaamse Alliantie]] (N-VA). Volgens Vlaams Blok waren de Belgen geen volk, maar bestonden zij uit Vlamingen en Walen. Vlamingen hadden hierbij recht op een eigen staat die samenviel met huidige Vlaanderen. Vlaams Blok-politici geloofden dat Vlaanderen onafhankelijk van België moest worden. De status van Brussel (deels-Franstalig en deels-Nederlandstalig) was een discussiepunt. In Brussel pleitte Vlaams Blok voor een betere bescherming van Nederlandstaligen. Ook geloofden sommige Vlaams Blokkers dat [[Frans-Vlaanderen]] onderdeel van de Vlaamse staat moest worden. Anderen pleitten juist voor een aansluiting van Vlaanderen bij Nederland.
| |
| | | | |
| − | De partij was een voorstander van Europese samenwerking, maar vond de [[Europese Unie]] (EU) te ver gaan. In plaats daarvan wilde de partij een lossere samenwerking tussen lidstaten waarbij de nationale [[soevereiniteit]] beschermt bleef. Op sociaal vlak was Vlaams Blok conservatief. De partij was tegenstander van [[euthanasie]] en [[abortus]]. In 2003 stemde Vlaams Blok als enige Vlaamse partij tegen de invoering van het [[homohuwelijk]]. | + | De partij had zowel een gematigde als een radicalere vleugel. Sommige leden van Rassemblement Wallon wilden juist dat Wallonië zich zou afscheiden van België (en eventueel bij Frankrijk zou aansluiten). Rassemblement Wallon was vrij vergelijkbaar met [[Démocrate Fédéraliste Indépendant|Front démocratique des francophones]] (FDF), het huidige DéFI. Er wel enkele verschillen. Zo was FDF vrijwel alleen in Brussel actief, terwijl RW vooral in Wallonië actief was. Ook vond veel RW-politici dat Brussel te elitair was en geen onderdeel was van Wallonië. FDF richtte zich niet Walen, maar eerder op Franstalige Belgen. Ook waren er verschillen op economisch vlak, omdat FDF liberaler was. Desondanks werkten de partijen op landelijk en Europees vlak met elkaar samen. |
| | | | |
| | ==Zetelaantal== | | ==Zetelaantal== |
| Regel 114: |
Regel 94: |
| | ! -/+ | | ! -/+ |
| | |- | | |- |
| − | | 1978 | + | | |
| − | | [[Karel Dillen]]
| |
| − | | {{percentagebalk|1|212|#FFE500}}
| |
| − | | +1
| |
| − | | {{percentagebalk|0|106|#FFE500}}
| |
| − | | =
| |
| − | |-
| |
| − | | 1981
| |
| − | | [[Karel Dillen]]
| |
| − | | {{percentagebalk|1|212|#FFE500}}
| |
| − | | =
| |
| − | | {{percentagebalk|0|106|#FFE500}}
| |
| − | | =
| |
| − | |-
| |
| − | | 1985
| |
| − | | [[Karel Dillen]]
| |
| − | | {{percentagebalk|1|212|#FFE500}}
| |
| − | | =
| |
| − | | {{percentagebalk|0|106|#FFE500}}
| |
| − | | =
| |
| − | |-
| |
| − | | 1987
| |
| − | | [[Karel Dillen]]
| |
| − | | {{percentagebalk|2|212|#FFE500}}
| |
| − | | +1
| |
| − | | {{percentagebalk|1|106|#FFE500}}
| |
| − | | +1
| |
| − | |-
| |
| − | | 1991
| |
| − | | [[Karel Dillen]]
| |
| − | | {{percentagebalk|12|212|#FFE500}}
| |
| − | | +10
| |
| − | | {{percentagebalk|5|106|#FFE500}}
| |
| − | | +4
| |
| − | |-
| |
| − | | 1995
| |
| − | | [[Karel Dillen]]
| |
| − | | {{percentagebalk|11|150|#FFE500}}
| |
| − | | -1
| |
| − | | {{percentagebalk|3|60|#FFE500}}
| |
| − | | -2
| |
| − | |-
| |
| − | | 1999
| |
| − | | [[Frank Vanhecke]]
| |
| − | | {{percentagebalk|15|150|#FFE500}}
| |
| − | | +4
| |
| − | | {{percentagebalk|4|60|#FFE500}}
| |
| − | | +1
| |
| − | |-
| |
| − | | 2003
| |
| − | | [[Frank Vanhecke]]
| |
| − | | {{percentagebalk|18|150|#FFE500}}
| |
| − | | +3
| |
| − | | {{percentagebalk|5|60|#FFE500}}
| |
| − | | +1
| |
| | |- | | |- |
| | |} | | |} |
| Rassemblement Wallon (RW)
|
|
|
|
|
| Oprichting
|
1968
|
| Opheffing
|
1986
|
| Actief in
|
 Wallonië
|
| Richting
|
Centrum tot centrumlinks
|
| Stroming
|
Waals-nationalisme
Regionalisme
Rattachisme
|
| Presidentskandidaat
|
|
| President
|
|
| Vicepresidentskandidaat
|
|
| Vicepresident
|
|
| Voorzitter van het Huis van Afgevaardigden
|
|
| Oprichter(s)
|
|
| Partijleider
|
|
| Partijvoorzitter
|
|
| Secretaris-generaal
|
|
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
|
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| Overig
|
| Wetenschappelijk bureau
|
|
| Partijblad
|
|
| Partijlied
|
|
| Jongerenorganisatie
|
|
| Studentenorganisatie
|
|
| Vrouwenbeweging
|
|
| Lhbt-vleugel
|
|
| Zusterpartij(en)
|
|
| Fractie in het Benelux-parlement
|
|
| Europese fractie
|
|
| Internationale organisatie
|
|
| Voorgaande partij(en)
|
Mouvement populaire wallon
|
| Opvolgende partij(en)
|
|
| Fusie van
|
|
| Opgegaan in
|
|
| Afsplitsing van
|
|
| Afsplitsing(en)
|
|
| Voortzetting van
|
Rassemblement Wallonie-France
Listes Wallon
Union pour la Wallonie
|
Portaal  Politiek
|
Rassemblement Wallon (RW) was een Belgische politieke partij die enkel actief was in Wallonië. De partij bestond tussen 1968 en 1986. Rassemblement Wallon was een centrum tot centrumlinkse partij die streefde naar meer zelfbestuur voor Wallonië. Later streefde de partij ook naar Waalse onafhankelijkheid en de aansluiting van Wallonië bij Frankrijk (rattachisme).
De partij ontstond in 1968 om de Waalse Beweging in één partij te verenigen. Naast Rassemblement Wallon bestond ook de partij Front démocratique des francophones (FDF), het huidige DéFI. In sommige gemeenten en kiesdistricten werkten FDF en RW samen onder één lijst. FDF was voornamelijk in en rond Brussel actief, terwijl RW zich meer richtte op Wallonië. Tussen 1974 en 1977 nam Rassemblement Wallon deel aan de regering van Leo Tindemans. Tijdens de jaren 1970 raakte de partij in verval en in 1986 werd de partij officieel ontbonden.
Later ontstonden veel nieuwe partijen die claimen de voortzetting van Rassemblement Wallon te zijn. Voorbeelden zijn Rassemblement Wallon-France, Listes Wallon en Union pour la Wallonie. Al die partijen behaalden niet genoeg stemmen om zetels te behalen.
Geschiedenis
Ontstaan
Hoogtepunt
Verval
Einde en voortzettingen
Ideologie
Rassemblement Wallon was een Waals-nationalistische partij. De partij wilde de Waalse cultuur en de Franse taal in België beschermen en promoten. Ook speelden economische thema's een grote rol binnen de partij. Op sociaal-economisch vlak was de partij te vergelijken met de Belgische Socialistische Partij (BSP-PSB). De partij vond dat België moest worden omgevormd in een federatie, waarbij Wallonië een mate van zelfbestuur kreeg. Dat was niet alleen zo op cultuur vlak, maar vooral op economisch vlak. De Waalse Beweging was namelijk bang dat de Vlaamse meerderheid in het parlement economisch beleid kon doorvoeren dat nadelig was voor Wallonië.
De partij had zowel een gematigde als een radicalere vleugel. Sommige leden van Rassemblement Wallon wilden juist dat Wallonië zich zou afscheiden van België (en eventueel bij Frankrijk zou aansluiten). Rassemblement Wallon was vrij vergelijkbaar met Front démocratique des francophones (FDF), het huidige DéFI. Er wel enkele verschillen. Zo was FDF vrijwel alleen in Brussel actief, terwijl RW vooral in Wallonië actief was. Ook vond veel RW-politici dat Brussel te elitair was en geen onderdeel was van Wallonië. FDF richtte zich niet Walen, maar eerder op Franstalige Belgen. Ook waren er verschillen op economisch vlak, omdat FDF liberaler was. Desondanks werkten de partijen op landelijk en Europees vlak met elkaar samen.
Zetelaantal
| Jaar
|
Partijvoorzitter
|
Kamer
|
Senaat
|
| Zetels
|
-/+
|
Zetels
|
-/+
|
|
|
Bronnen
- Witte, Els, Craeybeckx, Jan en Meynen, Alain (1997). Politieke Geschiedenis van België: Van 1830 tot heden. Zesde herziende uitgave, Standaard Uitgeverij NV, Antwerpen.
Wallonië
Politiek
