|
|
| (61 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) |
| Regel 1: |
Regel 1: |
| | {{Infobox politieke partij | | {{Infobox politieke partij |
| − | | naam = Belgische Werkliedenpartij (BWP) <br> ''Parti ouvrier belge (POB)'' | + | | naam = Rassemblement Wallon (RW) |
| − | | afbeelding = | + | | afbeelding = [[Bestand:Logo_Rassemblement_wallon.jpg|200px]] |
| − | | oprichting = 6 april 1885 | + | | oprichting = 1968 |
| − | | opheffing = 28 juni 1940 | + | | opheffing = 1986 |
| − | | actief in = {{BE}} | + | | actief in = {{BE-WAL}} |
| − | | richting = [[Links (politiek)|Centrumlinks]] tot [[links (politiek)|Links]] | + | | richting = [[Centrum (politiek)|Centrum]] tot [[links (politiek)|centrumlinks]] |
| − | | stroming = [[Sociaaldemocratie]] <br> [[Democratisch socialisme]] | + | | stroming = [[Wallonië|Waals]]-[[nationalisme]] <br> [[Regionalisme]] <br> [[Rattachisme]] |
| | | presidentskandidaat = | | | presidentskandidaat = |
| | | president = | | | president = |
| Regel 52: |
Regel 52: |
| | | europesepartij = | | | europesepartij = |
| | | internationaal = | | | internationaal = |
| − | | partijkleur = DC241f | + | | partijkleur = FFFF01 |
| − | | voorgaand = | + | | voorgaand = [[Mouvement populaire wallon]] |
| − | | opvolgend = | + | | opvolgend = |
| | | fusie = | | | fusie = |
| − | | opgegaan = | + | | opgegaan = |
| − | | afsplitsing = | + | | afsplitsing = |
| − | | afgesplitst = | + | | afgesplitst = |
| − | | voortzetting = | + | | voortzetting = [[Rassemblement Wallonie-France]] <br> [[Listes Wallon]] <br> [[Union pour la Wallonie]] |
| | }} | | }} |
| − | De '''Belgische Werkliedenpartij''' ('''BWP'''), of in het [[Frans]] '''Parti ouvrier belge''' ('''POB'''), was een [[België|Belgische]] [[politieke partij]]. De BWP-BOP was actief tussen 1885 en 1940. Het was een [[sociaaldemocratie|sociaaldemocratische]] partij. Tijdens de [[verzuiling]] vertegenwoordigde de Belgische Werkliedenpartij de socialistische zuil.
| + | '''Rassemblement Wallon''' ('''RW''') was een [[België|Belgische]] [[politieke partij]] die enkel actief was in [[Wallonië]]. De partij bestond tussen 1968 en 1986. Rassemblement Wallon was een centrum tot centrumlinkse partij die streefde naar meer [[zelfbestuur]] voor Wallonië. Later streefde de partij ook naar Waalse onafhankelijkheid en de aansluiting van Wallonië bij Frankrijk ([[rattachisme]]). |
| | | | |
| − | De BWP-POB werd in 1885 opgericht. Het vertegenwoordigde de arbeidersklasse die toentertijd niet kon stemmen. Door middel stakingen wisten zij uiteindelijk het [[algemeen meervoudig stemrecht]] af te dwingen in 1892. Vanaf toen kwam de BWP-BOP ook in het parlement. Aan het begin van de 20e eeuw deed de BWP-POB afstand van de [[revolutie]]. De partij wilde op democratische manier veranderingen doorbrengen. De revolutionaire socialisten stapten toen over naar de [[Kommunistische Partij van België]] (KPB). Vanaf de [[Eerste Wereldoorlog]] zat de partij in verschillende regeringen met de [[Katholieke Partij (België)|Katholieke Partij]] en de [[Liberale Partij (België)|Liberale Partij]]. | + | De partij ontstond in 1968 om de [[Waalse Beweging]] in één partij te verenigen. Naast Rassemblement Wallon bestond ook de partij [[Démocrate Fédéraliste Indépendant|Front démocratique des francophones]] (FDF), het huidige DéFI. In sommige gemeenten en kiesdistricten werkten FDF en RW samen onder één lijst. FDF was voornamelijk in en rond Brussel actief, terwijl RW zich meer richtte op Wallonië. Tussen 1974 en 1977 nam Rassemblement Wallon deel aan de regering van [[Leo Tindemans]]. Tijdens de jaren 1970 raakte de partij in verval en in 1986 werd de partij officieel ontbonden. |
| | | | |
| − | De partij werd aan het begin van de [[Tweede Wereldoorlog]] opgeheven door partijvoorzitter [[Hendrik de Man]]. De Man besloot namelijk over te lopen naar de nazi's, terwijl veel partijleden moesten vluchten, onderduiken of het verzet in gingen. Na de Tweede Wereldoorlog werd de [[Belgische Socialistische Partij]] (BSP) opgericht als opvolger van de BWP. Dit is de voorloper van het Vlaamse [[Vooruit (politieke partij)|Vooruit]] en de Franstalige [[Parti Socialiste (België)|Parti Socialiste]].
| + | Later ontstonden veel nieuwe partijen die claimen de voortzetting van Rassemblement Wallon te zijn. Voorbeelden zijn [[Rassemblement Wallon-France]], [[Listes Wallon]] en [[Union pour la Wallonie]]. Al die partijen behaalden niet genoeg stemmen om zetels te behalen. |
| | | | |
| | ==Geschiedenis== | | ==Geschiedenis== |
| − | ===Oprichting=== | + | ===Ontstaan=== |
| − | [[File:Grand_Place_-_detalhe_(3488826032).jpg|right|300px|thumb|De Belgische Werkliedenpartij werd opgericht in [[De Zwaan (Brussel)|De Zwaan]], een café aan de [[Grote Markt (Brussel)|Grote Markt]] in [[Brussel (stad)|Brussel]].]]
| |
| − | In de 19e eeuw konden alleen Belgische mannen met bepaald inkomen of vermogen stemmen. Dit wordt het [[censuskiesrecht]] genoemd. Ook werkten de meeste arbeiders in zware omstandigheden. Zij maakten lange dagen, kregen weinig betaald en leefden in slechte en kleine huizen. Tijdens de 19e eeuw verenigden zij zich in [[vakbond]]en. Deze vakbonden kwamen op de rechten van arbeiders. Zo organiseerden zij stakingen die vaak illegaal waren. Door middel van stakingen wilden zij hogere lonen, betere arbeidsomstandigheden en algemeen kiesrecht regelen.
| |
| | | | |
| − | Op dat moment had België slechts twee grote politieke partijen; de [[Liberale Partij (België)|Liberale Partij]] en de [[Katholieke Partij (België)|Katholieke Partij]]. Binnen beide partijen waren politici actief die wilden opkomen voor de arbeiders, maar zij waren een kleine minderheid. De vakbonden en arbeiders besloten daarom hun eigen partij op te richten. In [[De Zwaan (Brussel)|De Zwaan]] in [[Brussel (stad)|Brussel]] werd in april 1885 de Belgische Werkliedenpartij opgericht. De partij geïnspireerd door ideeën van de Duitse filosoof en econoom [[Karl Marx]]. De partij was tegen het [[kapitalisme]]. Enkele standpunten van de partij waren:
| + | ===Hoogtepunt=== |
| − | * Hogere lonen en betere arbeidsomstandigheden
| |
| − | * De invoering van het [[algemeen kiesrecht]]
| |
| − | * De afschaffing van [[kinderarbeid]]
| |
| − | * Gratis en neutraal [[onderwijs]] voor alle kinderen
| |
| − | * De invoering van de [[sociale zekerheid]], zoals uitkeringen voor arbeidsongeschikten en zieken
| |
| − | * De [[nationalisering]] van bedrijven
| |
| | | | |
| − | ===Jaren 1890 en 1900=== | + | ===Verval=== |
| − | [[Bestand:Bruxelles_Laermans_greve.JPG|left|300px|thumb|Een schilderij van de [[staking van 1893]]]]
| |
| − | De partij had aanvankelijk geen zetels in het Belgisch parlement. Toch werd de partij enorm populair onder de Belgische arbeiders. De partij organiseerde samen met vakbonden stakingen, waaronder de [[staking van 1893]]. Toen legden arbeiders in het gehele land het werk neer. Zij wilde de regering onder druk zetten om het [[algemeen stemrecht]] voor alle mannen in te voeren. De staking zorgde er uiteindelijk voor dat het [[algemeen meervoudig stemrecht]] werd ingevoerd. Alle mannen boven de 25 jaar mochten stemmen. Toch kregen mannen met een hoog inkomen of vermogen één of twee extra stemmen.
| |
| | | | |
| − | Tijdens de verkiezingen van 1894 kreeg de Belgische Werkliedenpartij zetels in het parlement. De plannen van de partij werden vastgelegd in het [[Charter van Quaregnon]]. De tekst zou tot 1979 invloed hebben op het partijprogramma van de socialisten. In het Belgisch parlement zaten de socialisten samen met de liberalen in de oppositie. De twee groepen werkten op bepaalde vlakken samen. Zij deden zelfs in sommige regio's mee onder één lijst (een kartel). Zo wilden beide partijen dat de [[leerplicht]] en het [[algemeen enkelvoudig stemrecht]] werden ingevoerd. De leerplicht zou in 1914 worden aangenomen, het algemeen enkelvoudig stemrecht in 1919.
| + | ===Einde en voortzettingen=== |
| | | | |
| − | Overigens had de Belgische Werkliedenpartij vooral aanhang in [[Wallonië]]. In Vlaanderen bleef de aanhang beperkt tot de grote steden. Binnen de partij waren ook spanningen tussen Waalse en Vlaamse socialisten. De Vlaamse socialisten wilden een meertalig België, terwijl de Waalse socialisten een Franstalig België hadden. De socialist [[Jules Destrée]] (leider van de [[Waalse Beweging]]) wilde niet dat Walen verplicht werden om Nederlands te leren. [[Camille Huysmans]] (een van de [[drie kraaiende hanen]]) vocht juist voor een Nederlandstalige universiteit.
| + | ==Ideologie== |
| | + | Rassemblement Wallon was een [[Wallonië|Waals]]-nationalistische partij. De partij wilde de Waalse cultuur en de Franse taal in België beschermen en promoten. Ook speelden economische thema's een grote rol binnen de partij. Op sociaal-economisch vlak was de partij te vergelijken met de [[Belgische Socialistische Partij]] (BSP-PSB). De partij vond dat België moest worden omgevormd in een [[federatie]], waarbij Wallonië een mate van [[zelfbestuur]] kreeg. Dat was niet alleen zo op cultuur vlak, maar vooral op economisch vlak. De Waalse Beweging was namelijk bang dat de Vlaamse meerderheid in het parlement economisch beleid kon doorvoeren dat nadelig was voor Wallonië. |
| | | | |
| − | ===Eerste Wereldoorlog en daarna===
| + | De partij had zowel een gematigde als een radicalere vleugel. Sommige leden van Rassemblement Wallon wilden juist dat Wallonië zich zou afscheiden van België (en eventueel bij Frankrijk zou aansluiten). Rassemblement Wallon was vrij vergelijkbaar met [[Démocrate Fédéraliste Indépendant|Front démocratique des francophones]] (FDF), het huidige DéFI. Er wel enkele verschillen. Zo was FDF vrijwel alleen in Brussel actief, terwijl RW vooral in Wallonië actief was. Ook vond veel RW-politici dat Brussel te elitair was en geen onderdeel was van Wallonië. FDF richtte zich niet Walen, maar eerder op Franstalige Belgen. Ook waren er verschillen op economisch vlak, omdat FDF liberaler was. Desondanks werkten de partijen op landelijk en Europees vlak met elkaar samen. |
| − | In 1914 viel Duitsland België binnen. De katholieke regering besloot toen samen te werken met de liberalen en socialisten. Zij werden onderdeel van een nationale regering tegen de Duitsers. Na de Eerste Wereldoorlog bleven de socialisten (vaak samen met de liberalen) onderdeel van de regering. Door de invoering van het algemeen enkelvoudig stemrecht behaalde de Belgische Werkliedenpartij bijna evenveel zetels als de Katholieke Partij. Waar de katholieken de meerderheid van de Vlaamse zetels hadden, hadden de socialisten de meerderheid in Wallonië.
| |
| − | [[Bestand:AfficheBelgischeWerkliedenpartij1935.jpg|right|300px|thumb|Verkiezingsposter voor de Belgische Werkliedenpartij voor de verkiezingen van 1935.]] | |
| − | In Vlaanderen waren veel socialisten ook Vlaamsgezind. Zij stapten na de oorlog over naar de [[Frontpartij]]. Dit was een politieke partij die opkwam voor de rechten van Vlamingen. Binnen de Belgische Werkliedenpartij waren spanningen over taalrechten. Het bestuur was grotendeels Franstalig en anti-Duits. Tijdens de Eerste Wereldoorlog probeerden de Duitsers door middel van hun [[Flamenpolitik]] Vlaamse nationalisten voor zich te winnen. De socialisten gaven uiteindelijk toe aan een Nederlandstalige universiteit in Gent, maar weigerden Nederlandstalig onderwijs in Brussel.
| |
| | | | |
| − | In 1929 werd het "compromis van de Belgische socialisten" bereikt. Destrée en Huysmans bereikten een akkoord over de taalkwestie. Wallonië zou eentalig blijven, terwijl Vlaanderen zelfbestuur kreeg op culturele zaken (zoals onderwijs). Waalse ambtenaren en militairen hoefden geen Nederlands te leren, maar in de rechtspraak en de overheid werd er wel rekening gehouden met Nederlandstaligen. Tijdens de jaren 1930 werden enkele wetten doorgevoerd. De [[Grote Depressie]] zorgde ervoor dat alle regeringspartijen (katholieken, liberalen en socialisten) werden afgestraft tijdens de verkiezingen van 1936. Veel socialisten waren boos op de Belgische Werkliedenpartij en stapten over naar de [[Kommunistische Partij van België]] (KPB). Toch behielden de partijen genoeg zetels voor een meerderheid.
| + | ==Zetelaantal== |
| − | | |
| − | ===Tweede Wereldoorlog en erna=== | |
| − | Aan het einde van de jaren 1930 kreeg minister [[Hendrik de Man]] invloed binnen de Belgische Werkliedenpartij. Hij schreef een plan om België uit de crisis te krijgen (Plan-De Man). De Man was beïnvloed door het [[corporatisme]]. In 1940 viel Nazi-Duitsland België binnen en bezette het land. De regering vluchtte toen naar [[Bordeaux]] en later naar [[Londen]]. De Man bleef als enige partijleider achter in België. Ondertussen moesten veel socialisten vluchten, onderduiken, gingen het verzet in of werden opgepakt.
| |
| − | | |
| − | Enkele maanden na de bezetting gaf De Man een speech waarin hij de Belgische Werkliedenpartij ophief. De Man riep de socialisten op om zich over te geven aan de nazi's. Ook begon De Man samen te werken met de Duitse bezetter en verdedigde de keuze van [[Leopold III van België|Leopold III]] om te blijven. Weinig socialisten luisterden hierna. De socialisten bleven actief binnen het verzet en de gevluchte regering in Londen. Aan het einde van de oorlog vluchtte De Man naar Zwitserland. Hij werd in België veroordeeld, maar bleef tot zijn dood in 1953 in Zwitserland wonen.
| |
| − | | |
| − | Na de Tweede Wereldoorlog werd besloten om de Belgische Werkliedenpartij om te vormen in de [[Belgische Socialistische Partij]] (BSP). Volgens de socialisten was de oude naam niet meer toepasselijk door de collaboratie van De Man.
| |
| − | | |
| − | ==Verkiezingsuitslagen==
| |
| − | [[File:Stemt_Socialist,_Weg_met_de_Hitlerknechten.jpg|right|300px|thumb|Een verkiezingsposter van de Belgische Werkliedenpartij voor de gemeenteraadsverkiezingen van 1938 in [[Gent]].]]
| |
| | {| class="wikitable" | | {| class="wikitable" |
| | |- | | |- |
| Regel 116: |
Regel 94: |
| | ! -/+ | | ! -/+ |
| | |- | | |- |
| − | | 1894 || [[Grégoire Serwy]] || {{Percentagebalk|27|152|#DC241f}} || + 27 || {{Percentagebalk|0|76|#DC241f}} || 0 | + | | |
| − | |-
| |
| − | | 1896 || ''Onbekend'' || {{Percentagebalk|29|152|#DC241f}} || +2 || colspan="2"| ''Niet gekozen''
| |
| − | |-
| |
| − | | 1898 || [[Grégoire Serwy]] || {{Percentagebalk|28|152|#DC241f}} || -1 || {{Percentagebalk|0|76|#DC241f}} || 0
| |
| − | |-
| |
| − | | 1900 || [[August De Winne]] || {{Percentagebalk|31|152|#DC241f}} || +3 || {{Percentagebalk|4|76|#DC241f}} || +4
| |
| − | |-
| |
| − | | 1902 || [[August De Winne]] || {{Percentagebalk|10|166|#DC241f}} || -21 || colspan="2"| ''Niet gekozen''
| |
| − | |-
| |
| − | | 1904 || [[Georges Maes]] || {{Percentagebalk|19|166|#DC241f}} || +9 || {{Percentagebalk|5|87|#DC241f}} || +1
| |
| − | |-
| |
| − | | 1906 || [[Émilie VanderVelde]] || {{Percentagebalk|18|166|#DC241f}} || -1 || colspan="2"| ''Niet gekozen''
| |
| − | |-
| |
| − | | 1908 || [[Georges Maes]] || {{Percentagebalk|19|166|#DC241f}} || +1 || {{Percentagebalk|8|87|#DC241f}} || +3
| |
| − | |-
| |
| − | | 1910 || [[Georges Maes]] || {{Percentagebalk|23|166|#DC241f}} || +4 || colspan="2" | ''Niet gekozen''
| |
| − | |-
| |
| − | | 1912 || [[Laurent Vandersmissen]] || {{Percentagebalk|18|186|#DC241f}} || -5 || {{Percentagebalk|9|93|#DC241f}} || +1
| |
| − | |-
| |
| − | | 1914 || [[Laurent Vandersmissen]] || {{Percentagebalk|26|186|#DC241f}} || +8 || colspan="2" | ''Niet gekozen''
| |
| − | |-
| |
| − | | 1919 || [[Joseph Van Roosbroeck]] || {{Percentagebalk|70|186|#DC241f}} || +44 || {{Percentagebalk|20|93|#DC241f}} || +11
| |
| − | |-
| |
| − | | 1921 || [[Joseph Van Roosbroeck]] || {{Percentagebalk|68|186|#DC241f}} || -2 || {{Percentagebalk|33|93|#DC241f}} || +13
| |
| − | |-
| |
| − | | 1925 || [[Joseph Van Roosbroeck]] || {{Percentagebalk|78|187|#DC241f}} || +10 || {{Percentagebalk|39|93|#DC241f}} || +6
| |
| − | |-
| |
| − | | 1929 || [[Joseph Van Roosbroeck]] || {{Percentagebalk|70|187|#DC241f}} || -8 || {{Percentagebalk|36|93|#DC241f}} || -3
| |
| − | |-
| |
| − | | 1932 || [[Joseph Van Roosbroeck]] || {{Percentagebalk|73|187|#DC241f}} || +3 || {{Percentagebalk|39|93|#DC241f}} || +3
| |
| − | |-
| |
| − | | 1936 || [[Emile Vandervelde]] || {{Percentagebalk|70|202|#DC241f}} || -3 || {{Percentagebalk|39|101|#DC241f}} || 0
| |
| | |- | | |- |
| − | | 1939 || [[Paul-Henri Spaak]] || {{Percentagebalk|64|202|#DC241f}} || -6 || {{Percentagebalk|35|101|#DC241f}} || -4
| |
| | |} | | |} |
| | | | |
| | ==Bronnen== | | ==Bronnen== |
| | + | * Witte, Els, Craeybeckx, Jan en Meynen, Alain (1997). ''Politieke Geschiedenis van België: Van 1830 tot heden.'' Zesde herziende uitgave, Standaard Uitgeverij NV, Antwerpen. |
| Rassemblement Wallon (RW)
|
|
|
|
|
| Oprichting
|
1968
|
| Opheffing
|
1986
|
| Actief in
|
 Wallonië
|
| Richting
|
Centrum tot centrumlinks
|
| Stroming
|
Waals-nationalisme
Regionalisme
Rattachisme
|
| Presidentskandidaat
|
|
| President
|
|
| Vicepresidentskandidaat
|
|
| Vicepresident
|
|
| Voorzitter van het Huis van Afgevaardigden
|
|
| Oprichter(s)
|
|
| Partijleider
|
|
| Partijvoorzitter
|
|
| Secretaris-generaal
|
|
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
| -
|
|
|
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| -
|
van de <div style="background-color: #FFFF01; width: Fout in uitdrukking: niet verwachte operator /.%; height: 100%;">
|
| Overig
|
| Wetenschappelijk bureau
|
|
| Partijblad
|
|
| Partijlied
|
|
| Jongerenorganisatie
|
|
| Studentenorganisatie
|
|
| Vrouwenbeweging
|
|
| Lhbt-vleugel
|
|
| Zusterpartij(en)
|
|
| Fractie in het Benelux-parlement
|
|
| Europese fractie
|
|
| Internationale organisatie
|
|
| Voorgaande partij(en)
|
Mouvement populaire wallon
|
| Opvolgende partij(en)
|
|
| Fusie van
|
|
| Opgegaan in
|
|
| Afsplitsing van
|
|
| Afsplitsing(en)
|
|
| Voortzetting van
|
Rassemblement Wallonie-France
Listes Wallon
Union pour la Wallonie
|
Portaal  Politiek
|
Rassemblement Wallon (RW) was een Belgische politieke partij die enkel actief was in Wallonië. De partij bestond tussen 1968 en 1986. Rassemblement Wallon was een centrum tot centrumlinkse partij die streefde naar meer zelfbestuur voor Wallonië. Later streefde de partij ook naar Waalse onafhankelijkheid en de aansluiting van Wallonië bij Frankrijk (rattachisme).
De partij ontstond in 1968 om de Waalse Beweging in één partij te verenigen. Naast Rassemblement Wallon bestond ook de partij Front démocratique des francophones (FDF), het huidige DéFI. In sommige gemeenten en kiesdistricten werkten FDF en RW samen onder één lijst. FDF was voornamelijk in en rond Brussel actief, terwijl RW zich meer richtte op Wallonië. Tussen 1974 en 1977 nam Rassemblement Wallon deel aan de regering van Leo Tindemans. Tijdens de jaren 1970 raakte de partij in verval en in 1986 werd de partij officieel ontbonden.
Later ontstonden veel nieuwe partijen die claimen de voortzetting van Rassemblement Wallon te zijn. Voorbeelden zijn Rassemblement Wallon-France, Listes Wallon en Union pour la Wallonie. Al die partijen behaalden niet genoeg stemmen om zetels te behalen.
Geschiedenis
Ontstaan
Hoogtepunt
Verval
Einde en voortzettingen
Ideologie
Rassemblement Wallon was een Waals-nationalistische partij. De partij wilde de Waalse cultuur en de Franse taal in België beschermen en promoten. Ook speelden economische thema's een grote rol binnen de partij. Op sociaal-economisch vlak was de partij te vergelijken met de Belgische Socialistische Partij (BSP-PSB). De partij vond dat België moest worden omgevormd in een federatie, waarbij Wallonië een mate van zelfbestuur kreeg. Dat was niet alleen zo op cultuur vlak, maar vooral op economisch vlak. De Waalse Beweging was namelijk bang dat de Vlaamse meerderheid in het parlement economisch beleid kon doorvoeren dat nadelig was voor Wallonië.
De partij had zowel een gematigde als een radicalere vleugel. Sommige leden van Rassemblement Wallon wilden juist dat Wallonië zich zou afscheiden van België (en eventueel bij Frankrijk zou aansluiten). Rassemblement Wallon was vrij vergelijkbaar met Front démocratique des francophones (FDF), het huidige DéFI. Er wel enkele verschillen. Zo was FDF vrijwel alleen in Brussel actief, terwijl RW vooral in Wallonië actief was. Ook vond veel RW-politici dat Brussel te elitair was en geen onderdeel was van Wallonië. FDF richtte zich niet Walen, maar eerder op Franstalige Belgen. Ook waren er verschillen op economisch vlak, omdat FDF liberaler was. Desondanks werkten de partijen op landelijk en Europees vlak met elkaar samen.
Zetelaantal
| Jaar
|
Partijvoorzitter
|
Kamer
|
Senaat
|
| Zetels
|
-/+
|
Zetels
|
-/+
|
|
|
Bronnen
- Witte, Els, Craeybeckx, Jan en Meynen, Alain (1997). Politieke Geschiedenis van België: Van 1830 tot heden. Zesde herziende uitgave, Standaard Uitgeverij NV, Antwerpen.
Wallonië
Politiek
