Jacques-Henri Bernardin de Saint-Pierre: verschil tussen versies
k (Categorie:Frams wetenschapper toegevoegd met HotCat) |
k (Categorie:Franse tijd toegevoegd met HotCat) |
||
(5 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 17: | Regel 17: | ||
|bekend = Voorzitter van de Franse Academie<br>Directeur van het Nationaal Natuurhistorisch Museum | |bekend = Voorzitter van de Franse Academie<br>Directeur van het Nationaal Natuurhistorisch Museum | ||
}} | }} | ||
− | '''Jacques-Henri Bernardin de Saint-Pierre''' werd geboren op 19 januari 1737 in [[Le Havre]] ([[koninkrijk Frankrijk]]) en stierf op 21 januari 1814 in Éragny ([[Eerste Franse Keizerrijk]]). Hij was een Frans [[schrijver]], [[geografie|geograaf]] en [[ | + | '''Jacques-Henri Bernardin de Saint-Pierre''' werd geboren op 19 januari 1737 in [[Le Havre]] ([[koninkrijk Frankrijk]]) en stierf op 21 januari 1814 in Éragny ([[Eerste Franse Keizerrijk]]). Hij was een Frans [[schrijver]], [[geografie|geograaf]] en [[botanicus]]. |
Bernardin de Saint-Pierre had van kinds af aan zowel dromerig als avontuurlijk karakter. Hij genoot van de natuur, en verlangende naar het onbekende. Hij had bovendien een rusteloos, prikkelbaar karakter, gemakkelijk afgeschrikt door moeilijkheden en plichten. Hij was geboeid door het boek Robinson Crusoe en wilde graag reizen. Al op zijn 12e voer hij met een oom, een scheepskapitein, mee naar [[Martinique]]. | Bernardin de Saint-Pierre had van kinds af aan zowel dromerig als avontuurlijk karakter. Hij genoot van de natuur, en verlangende naar het onbekende. Hij had bovendien een rusteloos, prikkelbaar karakter, gemakkelijk afgeschrikt door moeilijkheden en plichten. Hij was geboeid door het boek Robinson Crusoe en wilde graag reizen. Al op zijn 12e voer hij met een oom, een scheepskapitein, mee naar [[Martinique]]. | ||
− | |||
Hij volgde zijn opleiding aan de | Hij volgde zijn opleiding aan de | ||
Regel 27: | Regel 26: | ||
Als bruggenbouwer kwam hij in het leger naar [[Düsseldorf]], maar werd vanwege ongehoorzaamheid ontslagen. Nadat hij wat geld had geleend, vertrok hij naar Nederland en van daaruit naar [[Sint-Petersburg]]. Na enkele omzwervingen keerde hij in november 1766 terug naar Frankrijk. Hij trok zich terug in Ville-d'Avray en huurde een kamer van de priester. Daar ordende hij zijn observaties en reisherinneringen en schreef hij memoires over Holland, Rusland, Polen, Saksen en Pruisen. | Als bruggenbouwer kwam hij in het leger naar [[Düsseldorf]], maar werd vanwege ongehoorzaamheid ontslagen. Nadat hij wat geld had geleend, vertrok hij naar Nederland en van daaruit naar [[Sint-Petersburg]]. Na enkele omzwervingen keerde hij in november 1766 terug naar Frankrijk. Hij trok zich terug in Ville-d'Avray en huurde een kamer van de priester. Daar ordende hij zijn observaties en reisherinneringen en schreef hij memoires over Holland, Rusland, Polen, Saksen en Pruisen. | ||
− | [[Categorie: | + | In 1768 vertrok hij naar Île de France (het huidige [[Mauritius (land)|Mauritius]]). Daar zag hij hoe het eiland ontbost werd als gevolg van felle land- en landbouwspeculaties. Hier zag hij in dat oerbossen en een beredeneerd beheer van de landbouwontwikkeling noodzakelijk waren voor het klimaat en het behoud van de rijke bodems van het eiland, en dat het zich eiland alleen duurzaam kon ontwikkelen op voorwaarde dat het milieu werd gerespecteerd. Hij was een van de eersten die natuurbeschermingsprogramma's oprichtte. |
+ | |||
+ | Terug in Parijs in 1771 kwam hij in contact en raakte geïnteresseerd in het werk van [[Jean-Jacques Rousseau]]. Samen wandelden ze door de natuur en voerden lange gesprekken over de natuur en de menselijke ziel. Hij schreef over zijn bevindingen op het eiland en maakte zich druk over de onderdrukking en slavernij van de zwarte bevolking daar. Dat werd hem niet altijd in dank afgenomen. Zijn beschrijvingen van de natuur bracht hem meer succes. Ook maakte hij natuurschilderingen. Met zijn "Études de la nature" beïnvloedde hij de romantische schrijvers van de 19e eeuw. | ||
+ | |||
+ | == Galerij == | ||
+ | <gallery> | ||
+ | Bestand:Henri Pierre Léon Pharamond Blanchard - Paul et Virginie, 1844.jpg|''[[Paul et Virginie]]''<br>(1844), [[Pharamond Blanchard]] | ||
+ | Bestand:James Ward. Madame Chevalier in the Character of Virginia (after Ch. Henard). Coloured mezzotint. 1799.jpg|Virginie geeft de man water<br>(1799), [[James Ward (schilder)|James Ward]] | ||
+ | Bestand:Legrand - La mort de Virginie.jpg|Virginie sterft op het strand nadat haar schip is gestrand<br>(18e eeuw), [[Musée de la Compagnie des Indes]] | ||
+ | </gallery> | ||
+ | |||
+ | [[Categorie:Frans wetenschapper]] | ||
+ | [[Categorie:Frans schrijver]] | ||
+ | [[Categorie:Franse tijd]] |
Huidige versie van 3 sep 2025 om 23:20
Wetenschapper | |||
![]() | |||
Jacques-Henri Bernardin de Saint-Pierre | |||
Persoonlijke info | |||
---|---|---|---|
Volledige naam | Jacques-Henri Bernardin de Saint-Pierre | ||
Geboren | 19 januari 1737 | ||
Geboorteplaats | Le Havre | ||
Geboorteland | ![]() | ||
Overleden | 21 januari 1814 | ||
Overleden te | Éragny (Eerste Franse Keizerrijk) | ||
Gehuwd met / relatie |
Félicie Didot (van 1793 tot 1799) Désirée de Pelleport (vanaf 1800) | ||
Bekend van | |||
Vakgebied | bioloog, botanicus, schrijver | ||
Bekend van | Voorzitter van de Franse Academie Directeur van het Nationaal Natuurhistorisch Museum | ||
|
Jacques-Henri Bernardin de Saint-Pierre werd geboren op 19 januari 1737 in Le Havre (koninkrijk Frankrijk) en stierf op 21 januari 1814 in Éragny (Eerste Franse Keizerrijk). Hij was een Frans schrijver, geograaf en botanicus.
Bernardin de Saint-Pierre had van kinds af aan zowel dromerig als avontuurlijk karakter. Hij genoot van de natuur, en verlangende naar het onbekende. Hij had bovendien een rusteloos, prikkelbaar karakter, gemakkelijk afgeschrikt door moeilijkheden en plichten. Hij was geboeid door het boek Robinson Crusoe en wilde graag reizen. Al op zijn 12e voer hij met een oom, een scheepskapitein, mee naar Martinique.
Hij volgde zijn opleiding aan de Paris Tech School of Bridges (1758-1760), de Universiteit van Caen, Normandië en aan de Pierre-Corneille High School in Rouen.
Als bruggenbouwer kwam hij in het leger naar Düsseldorf, maar werd vanwege ongehoorzaamheid ontslagen. Nadat hij wat geld had geleend, vertrok hij naar Nederland en van daaruit naar Sint-Petersburg. Na enkele omzwervingen keerde hij in november 1766 terug naar Frankrijk. Hij trok zich terug in Ville-d'Avray en huurde een kamer van de priester. Daar ordende hij zijn observaties en reisherinneringen en schreef hij memoires over Holland, Rusland, Polen, Saksen en Pruisen.
In 1768 vertrok hij naar Île de France (het huidige Mauritius). Daar zag hij hoe het eiland ontbost werd als gevolg van felle land- en landbouwspeculaties. Hier zag hij in dat oerbossen en een beredeneerd beheer van de landbouwontwikkeling noodzakelijk waren voor het klimaat en het behoud van de rijke bodems van het eiland, en dat het zich eiland alleen duurzaam kon ontwikkelen op voorwaarde dat het milieu werd gerespecteerd. Hij was een van de eersten die natuurbeschermingsprogramma's oprichtte.
Terug in Parijs in 1771 kwam hij in contact en raakte geïnteresseerd in het werk van Jean-Jacques Rousseau. Samen wandelden ze door de natuur en voerden lange gesprekken over de natuur en de menselijke ziel. Hij schreef over zijn bevindingen op het eiland en maakte zich druk over de onderdrukking en slavernij van de zwarte bevolking daar. Dat werd hem niet altijd in dank afgenomen. Zijn beschrijvingen van de natuur bracht hem meer succes. Ook maakte hij natuurschilderingen. Met zijn "Études de la nature" beïnvloedde hij de romantische schrijvers van de 19e eeuw.
Galerij
Virginie geeft de man water
(1799), James WardVirginie sterft op het strand nadat haar schip is gestrand
(18e eeuw), Musée de la Compagnie des Indes