Eduard II van Engeland: verschil tussen versies
k (Eduard II van Engeland is verplaatst naar Edward II van Engeland: Hij heet geen Eduard, maar Edward.) |
k (→top: replaced: |thumb| → |miniatuur|) |
||
| (11 tussenliggende versies door 5 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| + | [[Bestand:EdwardII-Cassell.jpg|right|300px|miniatuur|Koning Eduard II]] |
||
| − | '''Edward II van Carnarvon''' (25 april 1284 – 21 september 1327) was koning van Engeland van 1307 tot 1327. Hij was de vierde zoon van Edward I en Eleanor van Kastilië. |
||
| + | '''Eduard II van Carnarvon''' (''Edward II'') ([[Kasteel Caernarfon|Caernarfon Castle]], [[Gwynedd]], [[Verenigd Koninkrijk]], 25 [[april]] 1284 – [[Kasteel Berkeley|Berkeley Castle]], [[Gloucestershire]], [[Verenigd Koninkrijk]], 21 [[september]] 1327), was koning van Engeland van 1307 tot 1327. Eduard droeg als kroonprins voor het eerst de titel [[Prince of Wales]]. |
||
| − | Hij werd de troonopvolger omdat zijn oudere broers al waren overleden. In 1308 trouwde hij met |
+ | Hij was de vierde zoon van koning [[Eduard I van Engeland|Eduard I]] en [[Eleonora van Castilië]]. Hij werd de troonopvolger omdat zijn oudere broers al waren overleden. In 1308 trouwde hij met prinses [[Isabelle van Frankrijk (1292-1358)]], de dochter van de Franse koning [[Filips IV van Frankrijk|Filips IV]]. Het huwelijk was geen succes. Edward had erg weinig aandacht voor zijn vrouw. Er werd gezegd dat hij homoseksueel zou zijn, omdat hij liever in het gezelschap was van Piers Gavescon. Toch kreeg hij samen met Isabelle vier kinderen: |
| + | * [[Eduard III van Engeland|Eduard]] (13 [[november]] 1312 – 21 [[juni]] 1377) |
||
| − | Toch kreeg hij samen met Isabella vier kinderen: |
||
| − | * [[ |
+ | * [[John van Engeland|John]] (25 [[Augustus (maand)|augustus]] 1316 – 13 [[september]] 1336) |
| − | * [[ |
+ | * [[Eleanor van Engeland|Eleanor]] (18 [[juni]] 1318 – 22 [[april]] 1355) |
| − | * [[ |
+ | * [[Joan van Engeland|Joan]] (5 [[juli]] 1321 – 7 [[september]] 1362) |
| + | |||
| − | * [[Joanna van Engeland|Joanna]] (1321–1362)<br> |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | De koning was destijds tot dat besluit gekomen omdat hij bang was dat Gaveston teveel invloed op zijn zoon zou hebben. Maar Edward maakte Gaveston graaf van Cornwall. De baronnen protesteerden hiertegen en het lukte hen Gaveston opnieuw te verbannen. In 1312 werd hij uiteindelijk vermoord. Na een lange tijd van oorlog liet Edward het bestuur opnieuw over aan een vriend, Hugh Despenser. Nu kwamen de baronnen in opstand. Ook Despenser en zijn familie werden verbannen. In 1322 haalde hij de familie weer terug uit ballingschap en ging hij de strijd met de baronnen aan. De jaren daarop werd Engeland hoofdzakelijk geregeerd door de Despensers. |
||
| ⚫ | In 1325 kwam de koningin in actie. Samen met haar zoon en één van de verbannen baronnen, Roger Mortimer, keerde zij na een kort verblijf in Frankrijk terug. Ze was vastbesloten de Despensers weg te sturen. Edward vluchtte naar het westen. Zijn vrouw ging hem achterna en liet de Despensers ter dood brengen. In november werd Edward gevangen genomen. In januari 1327 moest hij aftreden, zogenaamd om zijn 14-jarige zoon Edward III de mogelijkheid te geven om koning te worden. Maar eigenlijk wilde zijn vrouw Isabella en haar geliefde Roger Mortimer het bestuur overnemen. Edward II werd vermoord in september van dat jaar in Berkeley Castle. Mortimer en Isabella hebben uiteindelijk weinig plezier beleefd aan hun machtsgreep. Want toen Edward III in 1330 meerderjarig werd, liet hij Mortimer terechtstellen en zijn moeder veroordelen. Zij overleed in Hertford in 1358. De Engelse toneelschrijver Christopher Marlowe wijdde een toneelstuk aan Edward II. |
||
| ⚫ | |||
| − | De koning was destijds tot dat besluit gekomen omdat hij bang was dat Gaveston teveel invloed op zijn zoon zou hebben. Maar Edward maakte Gaveston graaf van Cornwall. De baronnen protesteerden hiertegen en het lukte hen Gaveston opnieuw te verbannen. <br> |
||
| ⚫ | In 1312 werd hij uiteindelijk vermoord. Na een lange tijd van oorlog liet Edward het bestuur opnieuw over aan een vriend, Hugh Despenser. Nu kwamen de baronnen in opstand. Ook Despenser en zijn familie werden verbannen. In 1322 haalde hij de familie weer terug uit ballingschap en ging hij de strijd met de baronnen aan. De jaren daarop werd Engeland hoofdzakelijk geregeerd door de Despensers. |
||
| + | {{KoningenEngeland}} |
||
| − | In 1325 kwam de koningin in actie. Samen met haar zoon en één van de verbannen baronnen, Roger Mortimer, keerde zij na een kort verblijf in Frankrijk terug. Ze was vastbesloten de Despensers weg te sturen. Edward vluchtte naar het westen. Zijn vrouw ging hem achterna en liet de Despensers ter dood brengen. In november werd Edward gevangen genomen. <br> |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | In januari 1327 moest hij aftreden, zogenaamd om zijn 14-jarige zoon Edward III de mogelijkheid te geven om koning te worden. Maar eigenlijk wilde zijn vrouw Isabella en haar geliefde Roger Mortimer het bestuur overnemen. Edward II werd vermoord in september van dat jaar in Berkeley Castle. Mortimer en Isabella hebben uiteindelijk weinig plezier beleefd aan hun machtsgreep. Want toen Edward III in 1330 meerderjarig werd, liet hij Mortimer terechtstellen en zijn moeder veroordelen. Zij overleed in Hertford in 1358. De Engelse toneelschrijver Christopher Marlowe wijdde een toneelstuk aan Edward II. |
||
| + | [[Categorie:Koning van Engeland]] |
||
| − | |||
| − | {{Wikipedia|http://nl.wikipedia.org/wiki/Eduard_II_van_Engeland}} |
||
| − | |||
| ⚫ | |||
Huidige versie van 8 okt 2021 om 23:02
Eduard II van Carnarvon (Edward II) (Caernarfon Castle, Gwynedd, Verenigd Koninkrijk, 25 april 1284 – Berkeley Castle, Gloucestershire, Verenigd Koninkrijk, 21 september 1327), was koning van Engeland van 1307 tot 1327. Eduard droeg als kroonprins voor het eerst de titel Prince of Wales.
Hij was de vierde zoon van koning Eduard I en Eleonora van Castilië. Hij werd de troonopvolger omdat zijn oudere broers al waren overleden. In 1308 trouwde hij met prinses Isabelle van Frankrijk (1292-1358), de dochter van de Franse koning Filips IV. Het huwelijk was geen succes. Edward had erg weinig aandacht voor zijn vrouw. Er werd gezegd dat hij homoseksueel zou zijn, omdat hij liever in het gezelschap was van Piers Gavescon. Toch kreeg hij samen met Isabelle vier kinderen:
- Eduard (13 november 1312 – 21 juni 1377)
- John (25 augustus 1316 – 13 september 1336)
- Eleanor (18 juni 1318 – 22 april 1355)
- Joan (5 juli 1321 – 7 september 1362)
Edward was geen goede koning. Waarschijnlijk door het gebrek aan zelfvertrouwen liet hij het besturen liever aan anderen over. Toen Edward koning werd haalde hij eerst zijn vriend Piers Gaveston die eerder door de koning (onder druk van de adel), werd verbannen, weer terug naar Engeland.
De koning was destijds tot dat besluit gekomen omdat hij bang was dat Gaveston teveel invloed op zijn zoon zou hebben. Maar Edward maakte Gaveston graaf van Cornwall. De baronnen protesteerden hiertegen en het lukte hen Gaveston opnieuw te verbannen. In 1312 werd hij uiteindelijk vermoord. Na een lange tijd van oorlog liet Edward het bestuur opnieuw over aan een vriend, Hugh Despenser. Nu kwamen de baronnen in opstand. Ook Despenser en zijn familie werden verbannen. In 1322 haalde hij de familie weer terug uit ballingschap en ging hij de strijd met de baronnen aan. De jaren daarop werd Engeland hoofdzakelijk geregeerd door de Despensers.
In 1325 kwam de koningin in actie. Samen met haar zoon en één van de verbannen baronnen, Roger Mortimer, keerde zij na een kort verblijf in Frankrijk terug. Ze was vastbesloten de Despensers weg te sturen. Edward vluchtte naar het westen. Zijn vrouw ging hem achterna en liet de Despensers ter dood brengen. In november werd Edward gevangen genomen. In januari 1327 moest hij aftreden, zogenaamd om zijn 14-jarige zoon Edward III de mogelijkheid te geven om koning te worden. Maar eigenlijk wilde zijn vrouw Isabella en haar geliefde Roger Mortimer het bestuur overnemen. Edward II werd vermoord in september van dat jaar in Berkeley Castle. Mortimer en Isabella hebben uiteindelijk weinig plezier beleefd aan hun machtsgreep. Want toen Edward III in 1330 meerderjarig werd, liet hij Mortimer terechtstellen en zijn moeder veroordelen. Zij overleed in Hertford in 1358. De Engelse toneelschrijver Christopher Marlowe wijdde een toneelstuk aan Edward II.
| Koningen van Engeland, Schotland en het Verenigd Koninkrijk | |||
|---|---|---|---|
| Engeland (tot 1603 · lijst) Alfred de Grote (871-899) · Eduard de Oudere (899-924) · Æthelstan (924-939) · Edmund I de Geweldige (939-946) · Edred (946-955) · Edwy (955-959) · Edgar de Vreedzame (959-975) · Eduard de Martelaar (975-978) · Ethelred II (978-1016) · Sven Gaffelbaard (1013-1014) · Edmund II (1016) · Knoet de Grote (1016-1035) · Harold I (1035-1040) · Hardeknoet (1040-1042) · Eduard de Belijder (1042-1066) · Harold II (1066) · Edgar II (1066) · Willem I de Veroveraar (1066-1087) · Willem II (1087-1100) · Hendrik I (1100-1135) · Stefanus (1135-1154) · Hendrik II (1154-1189) · Richard I (1189-1199) · Jan (1199-1216) · Hendrik III (1216-1272) · Eduard I (1239-1307) · Eduard II (1307-1327) · Eduard III (1327-1377) · Richard II (1377-1399) · Hendrik IV (1399-1413) · Hendrik V (1413-1422) · Hendrik VI (1422-1461) · Eduard IV (1461-1470; eerste keer) · Hendrik VI (1470-1471) · Eduard IV (1471-1483) · Eduard V (1483) · Richard III (1483-1485) · Hendrik VII (1485-1509) · Hendrik VIII (1509-1547) · Eduard VI (1547-1553) · Jane (1553) · Maria I (1553-1558) · Elizabeth I (1558-1603) Schotland (tot 1603) Engeland, Schotland en Ierland (1603-1707 · lijst) Verenigd Koninkrijk (en Ierland) (1707-heden · lijst) |
|||