Estado Novo (Portugal)
| Republiek Portugal República Portuguesa
.svg) | |
|---|---|
| Hoofdstad | Lissabon |
| Talen | Portugees |
| Bestuursvorm | Dictatuur |
| Munteenheid | Portugese escudo |
Portaal  Geschiedenis
| |
De Estado Novo (Portugees voor Nieuwe Staat) bestond van 1933 tot 1974. In deze periode was Portugal een dictatuur onder António de Oliveira Salazar. De Estado Novo was geïnspireerd door het conservatisme, het autoritarisme en het nationalisme. De officiële ideologie van de Estado Novo was het corporatisme. Het was deels door het fascisme beïnvloedt.
Deze staatsvorm ontstond in 1933 als opvolger van de Ditadura Nacional. Dit is de naam van de militaire regering die vanaf 1926 over Portugal heerste. De Ditadura Nacional besloot dat Salazar aan de macht kwam. Hij vormde het land in 1933 om in de Estado Novo. Portugal was al tijdens de militaire regering een dictatuur, maar enkele dingen werden veranderd. Zo werden de Portugese koloniën een soort van provincies van Portugal met inspraak in het parlement. Ook de katholieke kerk opnieuw macht in Portugal. Salazar was tegen het liberalisme, het socialisme, het anti-kolonialisme en het communisme. Hoewel de Estado Novo een dictatuur was, werd als bondgenoot van het westen gezien. Zo was de Estado Novo ook onderdeel van de NAVO.
Salazar stopte met regeren in 1968, waarna Marcelo Caetano aan de macht kwam. Hoewel de Estado Novo ervoor zorgde dat Portugal rijker werd, was het nog altijd een van de armste landen in Europa. In 1974 werd de Estado Novo omvergeworpen tijdens de Anjerrevolutie. Vervolgens werd Portugal omgevormd tot de democratie van vandaag de dag. De Estado Novo kan het beste vergeleken worden met de Spaanse Staat onder Francisco Franco.
Voorgeschiedenis
Portugal ging aan het begin van de 20e eeuw door onrustige periode. In 1910 kwam er een einde aan het koninkrijk Portugal, wat al eeuwenlang bestond. De monarchie werd afgeschaft en de Eerste Portugese Republiek werd gesticht. Portugal werd een democratie met veel verschillende partijen. De nieuwe republiek was geïnspireerd door de Franse Revolutie. De Portugese regering nam hierdoor wetten aan om de macht van de katholieke kerk te verkleinen. De wetten gingen zo ver dat zelfs bezittingen van de kerk werd afgenomen. Dit zorgde voor een conflict met de paus. Ondertussen had Portugal te maken met veel economische problemen. Deze bestonden al tijdens de monarchie, maar werden door de Eerste Wereldoorlog nog groter. In 1926 besloot het leger om de regering omver te werpen, waardoor de Ditadura Nacional ontstond.
De Ditadura Nacional maakte een einde aan de democratie in Portugal. Ook begon het leger liberalen, socialisten, communisten, anarchisten en democraten te vervolgen. De Ditadura Nacional kwam uiteindelijk te staan onder president Óscar Carmona. Carmona wilde Portugal omvormen in een nieuw systeem om de problemen op te lossen. Zo kreeg de katholieke kerk haar invloed grotendeels terug. Portugal werd een dictatuur met onderdrukking. Ook ging de regering nauw samenwerken met bedrijven, het corporatisme. In ruil daarvoor kregen bedrijven voordeeltjes of invloed in de regering. In 1932 kwam António de Oliveira Salazar aan de macht. Salazar had grotendeels dezelfde ideeën. In 1933 nam hij een nieuwe grondwet aan, waardoor de Estado Novo (Nieuw Staat) ontstond. Op de manier wilde hij de kritiek van katholieken wegnemen. In de Estado Novo werd de katholieke kerk opnieuw de belangrijkste religie.
Verloop
| Geschiedenis van Portugal |
|---|
| Koninkrijk Portugal |
| Oktoberrevolutie |
| Eerste Portugese Republiek |
| Revolutie van de 18ste mei |
| Ditadura Nacional |
| Estado Novo |
| Anjerrevolutie |
| Derde Portugese Republiek |
Beginjaren
Salazar had vrijwel alle macht in de Estado Novo. Hierdoor werd Salazar ook verantwoordelijk voor de grote economische en sociale problemen in Portugal. Salazars ideologie was een combinatie van het katholicisme en het corporatisme. Hierdoor investeerde hij veel geld in het leger en infrastructuur, maar ook in sociale zekerheid. Salazar probeerde ook iedereen te vriend te houden. Hij sloot veel compromissen, waardoor iedereen tevreden met hem was. Hierdoor werd Salazar een erg populair figuur in Portugal.
Zelf was Salazar geen voorstander van politieke partijen. In tegenstelling tot Francisco Franco of Benito Mussolini had Salazars regering niet echt een partij. Je kunt de Nationale Unie als een politieke partij zien, maar het werkte niet echt als een partij. Het was meer bedoeld om mensen te verbinden en te zorgen dat de regering wist welke problemen er waren in het land. Salazar wilde Portugal niet enorm veranderen, maar eerder verbeteren. Hij geloofde bijvoorbeeld erg in tradities. Daarnaast geloofde hij ook in eenheid. Zo werden de koloniën niet meer als koloniën behandeld, maar eerder als provincies van Portugal. Hierdoor kregen de koloniën ook inspraak in het landsbestuur. Volgens Salazar was Portugal één land wat meerdere continenten besloeg.
Salazar was geïnspireerd door andere dictators, zoals Mussolini en Adolf Hitler. Zo had hij ook een geheime politie en onderdrukte zijn tegenstanders.
Tweede Wereldoorlog
Portugal probeerde zich zo neutraal mogelijk te houden. Tijdens de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939) was het land neutraal geweest, maar stiekem had toch Francisco Franco gesteund. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef Portugal volledig neutraal. In het begin had Salazar wel wat bewondering voor de Asmogendheden, aangezien zij de communistische Sovjet-Unie binnenvielen. Dit had ermee te maken dat Salazar enorm anti-communistisch was. Vanaf 1943 steunde Salazar de Geallieerden meer. Toch verhuurde hij een militaire basis in de Azoren aan hen. Later stopte Salazar ook met het handelen met Duitsland onder druk van de Geallieerden.
Het enige deel van Portugal wat tijdens de oorlog werd bezet was Oost-Timor, wat toen nog een Portugese kolonie was. Salazar werkte in 1945 eraan om Oost-Timor terug te krijgen.
Jaren 1950 en 1960
.jpg)
Na de Tweede Wereldoorlog bleef Salazar aan de macht. Hij probeerde Portugal verder te ontwikkelen. Zo deed hij veel om de bevolking te leren lezen en schrijven. Ook kwamen er allerlei programma's om mensen aan het werk te krijgen en armoede te bestrijden. Na de oorlog koos Salazar de kant van de Geallieerden. In 1949 werd Portugal zelfs lid van de NAVO. De Estado Novo werd dan ook als bondgenoot van het westen gezien. Het land had goede banden met de Amerikanen en Britten.
Ook maakte Salazar Portugal ietsjes vrijer na de oorlog. Zo kwam er meer persvrijheid, maar Portugal bleef nog altijd een dictatuur. Tegenstanders werden naar Angola en Brazilië gestuurd. In de jaren 1950 en 1960 vonden er verschillende pogingen tot staatsgrepen plaats zonder succes. Ondertussen wilden veel Portugese koloniën onafhankelijkheid, maar Salazar wilde dit absoluut niet. Dit leidde in 1961 tot de Portugese koloniale oorlog in Angola, Mozambique en Guinee. In deze koloniën hadden communistische partijen de macht gegrepen en wilden zich onafhankelijk verklaren. Deze oorlog zou tot einde van de Estado Novo duren.
Salazar werd in 1968 ernstig ziek, waardoor hij niet meer in staat was om te regeren. De ziekte zorgde ook voor mentale problemen bij hem. De Portugese regering deed daarom tussen 1968 en 1970 alsof hij nog aan de macht was. In werkelijkheid was Marcello Caetano inmiddels premier geworden. Salazar wist hier niets van. Hij stierf in 1970 zonder dat hij wist dat hij vervangen was.
Anjerrevolutie
.jpg)
Na de dood van Salazar ontstonden allerlei problemen in Portugal. Salazar was een enorm geliefd persoon in Portugal. Eigenlijk was de gehele Estado Novo rond hem heen gebouwd. Toen Salazar overleed viel ook de steun voor de Estado Novo grotendeels weg. Marcello Caetano kreeg ook met allerlei problemen te maken. Portugal mocht geen onderdeel worden van de Europese Economische Gemeenschap (voorloper van de Europese Unie), aangezien het geen democratie was en niet naar haar koloniën luisterde. Daarnaast kreeg Portugal opnieuw met economische problemen te maken. Dit kwam mede door de oliecrisis van 1973. Caetano wilde Portugal ook veranderen. Zo moesten andere politieke partijen toegestaan worden, moest er meer vrijheid komen en meer democratie.
In deze periode ontstonden een aantal mislukte staatsgrepen. Uiteindelijk vond er in 1974 een succesvolle staatsgreep plaats. Deze staatsgreep staat bekend als de Anjerrevolutie. In de avond van 24 april 1974 greep het leger de macht toen het nummer E Depois do Adeus van Paulo de Carvalho op de radio klonk. Dit was het nummer wat Portugal dat jaar naar het Eurovisiesongfestival had gestuurd. Het leger gebruikte dit als startsein voor de revolutie. Zes uur later was de regering omvergeworpen. In de jaren die volgende maakte Portugal haar overgang naar een democratie.