Tantalium

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Chemisch element
Tantalium met 1 cm³ kubus
Naam	Tantalium of Tantaal
Latijn
Symbool	Ta
Atoomnummer	73
Soort	Overgangsmetaal
Kleur	Blauwgrijs
Smeltpunt	3017 oC
Kookpunt	5458 oC
Portaal Scheikunde

Tantalium, of tegenwoordig Tantaal, is een chemisch element met het symbool Ta en atoomnummer 73 in het Periodiek Systeem van de scheikunde. Het is vernoemd naar Tantalus, een schurk uit de Griekse mythologie. Tantaal is een zeldzaam, hard, blauwgrijs, glanzend overgangsmetaal dat zeer corrosiebestendig is ("roest" nauwelijks). Het maakt deel uit van de groep vuurvaste metalen, die veel worden gebruikt met kleine hoeveelheden in legeringen.

Voorkomen

Doordat tantaal nauwelijks met andere elementen reageert, maakt het een waardevolle stof voor laboratoriumapparatuur en als vervanging voor platina. Tantaal, altijd samen met het chemisch vergelijkbare niobium, komt voor in de minerale groepen tantaliet, columbiet en coltan (de laatste is een mengsel van columbiet en tantaliet).

Geschiedenis

Tantaal werd in 1802 in Zweden ontdekt door Anders Ekeberg, in twee mineraal-monsters - een uit Zweden en de andere uit Finland. Een jaar eerder had Charles Hatchett columbium (nu niobium) ontdekt en in 1809 vergeleek de Engelse chemicus William Hyde Wollaston zijn oxide, columbiet, met dat van tantaal. Hij concludeerde dat de twee oxiden, ondanks een verschil in gemeten dichtheid, verder hetzelfde waren en de naam tantaal behielden. Nadat Friedrich Wöhler deze resultaten had bevestigd, dacht men dat columbium en tantaal hetzelfde element waren. Deze conclusie werd in 1846 betwist door de Duitse chemicus Heinrich Rose, die beweerde dat er twee extra elementen in het tantalietmonster waren, en hij noemde ze naar de kinderen van Tantalus: niobium (van Niobe, de godin van tranen) en pelopium (van Pelops). Het veronderstelde element "pelopium" werd later gezien als een mengsel van tantaal en niobium, en men ontdekte dat het niobium hetzelfde was als columbium dat al in 1801 door Hatchett was ontdekt.

Gebruik

Het wordt tegenwoordig vooral gebruikt in tantaal-condensatoren in elektronische apparatuur zoals mobiele telefoons, dvd-spelers, videospelsystemen en computers.

Plaats in het periodiek systeem

Periodiek systeem
H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As S e Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og ↓ * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr