Syrische Burgeroorlog

Uit Wikikids
(Doorverwezen vanaf Burgeroorlog in Syrië)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Nieuws.gif
Verouderd?
Dit artikel bevat gegevens die verouderd kunnen zijn, zoals het aantal abonnees van een YouTuber.
De informatie in dit artikel kan dus al snel verouderd zijn!
Je wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om dit artikel aan te vullen.
Syrische burgeroorlog

Syrian Civil War map.svg

Datum 15 maart 2011 - heden
Locatie Syrië
Overwinning voor N.v.t.
Resultaat
Strijdende partijen
Syrië Overheid Flag of Syria (1930–1958, 1961–1963).svg Gewapende oppositie Flag of Islamic State of Iraq.svg Islamitische Staat
* Flag of the Syrian Arab Armed Forces.svg Syrische strijdkrachten

Militair gesteund door:

Politiek/materieel gesteund door:

* Flag of Syria (1930–1958, 1961–1963).svg Syrische Nationale Raad

Militair gesteund door:

Politiek gesteund door:


Millitair gesteund door

Leiders
Vlag van Syrië Syrië Bashar al-Assad
(President van Syrië, Opperbevelhebber)

Syrië Maher al-Assad
(Commandant van de 4de Pantserdivisie)
Syrië Suheil Al Hassan
(Commandant van de Qawat Al-Nimr)
Syrië Fahd Jassem al-Freij
(Minister van Defensie)
Syrië Dawoud Rajiha
(Voormalig minister van Defensie)
Syrië Assef Shawkat
(Vice-minister van Defensie)
Syrië Ali Abdullah Ayyoub
(Stafchef van het Syrische leger)
Syrië Issam Hallaq
(Stafchef van de luchtmacht)
Syrië Ghassan Jaoudat Ismail
(Generaal van de Luchtmacht inlichtingeneenheid)
Syrië Mohammad al-Shaar
(Minister van Binnenlandse Zaken)
InfoboxHez.PNG Hassan Nasrallah
(Secretaris-generaal van Hezbollah)
Irak Qasem Soleimani
(Commandant van de Quds Force)
PFLP-GC Flag.svg Ahmed Jibril
(Secretaris-generaal van PFLP-GC)

Flag of Syria (1930–1958, 1961–1963).svg Abdul-Ilah al-Bashir
(Stafchef van het VSL)

Flag of Syria (1930–1958, 1961–1963).svg Salim Idris
(Voormalig stafchef van het VSL; ontslagen)
Flag of Syria (1930–1958, 1961–1963).svg Abdul Jabbar al-Oqaidi
(Voormalige VSL militaire commandant in Aleppo)
Flag of Syria (1930–1958, 1961–1963).svg Riad al-Asaad
(Voormalig stafchef van het VSL; ontslagen)
Flag of Syria (1930–1958, 1961–1963).svg Mustafa Al-Sheikh
(Voormalig hoofd van de Militaire Raad van het VSL; ontslagen)
Flag of Syria (1930–1958, 1961–1963).svg Jamal Maarouf
(Militaire chef van het SRF)
Logo of the Islamic Front (Syria).svg Ahmed Issa al-Sheikh
(Leider van het Islamitisch Front)
Logo of the Islamic Front (Syria).svg Zahran Alloush
(Militaire chef van het Islamitisch Front)
Logo of the Islamic Front (Syria).svg Hassan Aboud
(Hoofd van het politiek bureau van het Islamitisch Front)
Logo of the Islamic Front (Syria).svg Abdul Qader Saleh
(Voormalig top commandant van de Al-Tawhid Brigade)
Flag of Jabhat al-Nusra.jpg Abu Mohammad al-Julani
(Emir van het Al-Nusra Front)
Flag of Jabhat al-Nusra.jpg Sami al-Oraydi
(Afgevaardigde van het Al-Nusra Front)
Flag of Jabhat al-Nusra.jpg Abu Humam al-Shami
(Militaire chef van het Al-Nusra Front)
Flag of Jabhat al-Nusra.jpg Abu Firas al-Suri
(Hoofdwoordvoerder van het Al-Nusra Front)
Flag of Jabhat al-Nusra.jpg Abu Maria Al-Qahtani
(Emir van Al-Nusra Front)


Koerden in Syrië:
Flag of Rojava.svg Salih Muslim Muhammad
(Leider van de Democratische Unie Partij)
Flag of Rojava.svg Sipan Hemo
(Commandant van de Volksbeschermingseenheden)

Flag of Islamic State of Iraq.svg Abu Bakr al-Baghdadi
(Kalief van IS)

Flag of Islamic State of Iraq.svg Abu Ala al-Afri
(Plaatsvervangend leider van IS)

Troepensterkte
Syrische strijdkrachten: 177.000-187.000
National Defence Force: 80.000
InfoboxHez.PNG Hezbollah: 6.000-8.000
Vlag van Rusland Rusland: 5.000
Vlag van Iran Iran: 3.000-5.000
Overige bondgenoten: 20.000+
Flag of Syria (1930–1958, 1961–1963).svg Gewapende oppositie: 166.500-235.500
Vlag van Turkije Turkije: 4.000-8.000
Flag of Islamic State of Iraq.svg Islamitische Staat (in Irak en de Levant): ~3000 (midden 2019)
Verliezen
Syrië Syrische overheid: 115.671-164.671 soldaten gedood
4.700 soldaten en 2.000 supporters gevangengenomen
InfoboxHez.PNG Hezbollah: 1.677-2.000 gedood
Vlag van Rusland Rusland: 300-370 soldaten/PMCs gedood
Overige: 8.109 gedood
Flag of Syria (1930–1958, 1961–1963).svg 144.379–187.421 gedood

Vlag van Turkije Turkije: 169 soldaten gedood

Flag of Islamic State of Iraq.svg Islamitische Staat: 29.243 gedood
Portaal Portal.svg Geschiedenis

De Syrische Burgeroorlog is een burgeroorlog in Syrië tussen enerzijds president Bashar al-Assad met het regeringsleger (moreel gesteund door Rusland en China) en anderzijds de rebellen (moreel gesteund door het Westen en de Verenigde Staten) die tegen zijn regime vechten. De oorlog begon in 2011 en duurt tot op de dag van vandaag voort. De oorlog speelt zich voornamelijk af in het oosten van het land. Sinds 2014 begon terreurgroep Islamitische Staat zelf in Syrië te opereren en de terreurbeweging kreeg al grote delen van Syrië in handen. Onder die grote delen vielen o.a. Aleppo en Raqqa. De laatste stad, Raqqa, werd in 2014 opgeroepen tot de hoofdstad van Islamitische Staat. Islamitische Staat zag zijn kans om een eigen kalifaat op te richten omdat Syrië in een burgeroorlog zat. De Syrische overheid en de gewapende oppositie streden dus tegen Islamitische Staat maar ook tegen elkaar. Ook de Syrische Koerden deden mee aangezien ze een kans zagen om een autonoom gebied te realiseren, Rojava.


Achtergrond

In maart 2011 begon de Syrische bevolking te protesteren tegen het strenge bewind van president Assad. De demonstratie was onderdeel van de zogenaamde "Arabische Lente".

Het leger trad hard op tegen deze protesten en er vielen duizenden doden. Op 29 juni richtten de tegenstanders van president Assad het Vrije Syrische Leger op. Zij pakten de wapens op en veroverde veel grondgebied. Verschillende landen, bijvoorbeeld Turkije, Saoedi-Arabië en de Verenigde Staten, kozen de kant van de rebellen, maar geen enkel land wilde daadwerkelijk ingrijpen.

Dit leek te veranderen in augustus 2013, toen er in de hoofdstad Damascus chemische wapens werden gebruikt tegen burgers. Chemische wapens zijn verboden volgens het internationale recht en daarom kwam er veel kritiek. De Verenigde Staten dreigden met militaire acties tegen het regeringsleger. President Assad heeft er daarna mee ingestemd om de voorraad chemische wapens, waarover het Syrische leger beschikte, te laten vernietigen.

Ondertussen zijn ook verschillende groepen rebellen tegen elkaar gaan vechten. In het oosten van het land bijvoorbeeld heeft IS (Islamitische Staat), een groep strenggelovige moslims die erg strenge regels oplegt aan de bevolking, veel gebied veroverd. Een andere streng islamitische groepering is het Al-Nusra Front. Al-Nusra is verbonden aan de terroristische organisatie Al-Qaida. Ook de Koerden, een volk dat in het noordoosten van Syrië woont, hebben een eigen leger dat strijdt voor een onafhankelijke staat.

Er vechten aan de kant van de tegenstanders van het regime ook jihadisten uit Nederland en België mee.

Op 30 september begonnen bombardementen door Russische F-16's op gebieden in Syrië. Hun doel was naar eigen zeggen het vernietigen van stellingen van Islamitische Staat. Er was al een internationaal bondgenootschap opgericht onder leiding van de VS om deze terroristische organisatie te verjagen.

De Russen bombarderen echter niet (alleen) IS, maar ook de rebellengroepen. Hiermee willen ze het Syrische regeringsleger steunen, wat in 2014 tamelijk was uitgedund. Met de hulp van Rusland wint het leger van president Assad veel terrein.

Belangrijke keerpunten

  • De steden die het meest van de oorlog hebben gemerkt zijn Aleppo en Homs. Vele inwoners zijn deze steden intussen ontvlucht. Het historische centrum van Aleppo is door de oorlog totaal verwoest.
  • In augustus 2013 werd een voorstad van Damascus aangevallen door het regeringsleger, waarbij ook chemische wapens werden ingezet. President Obama had een jaar eerder verklaard dat het gebruik van dergelijke wapen zou betekenen dat er een "rode lijn" was overschreden. Toch heeft hij op dat moment geen verdere actie tegen Syrië ondernomen.
  • Eind oktober 2014 besloten verschillende landen de situatie in Syrië uitgebreid te bespreken in Wenen. Namens de Europese Unie zou een delegatie aanwezig zijn, maar ook Frankrijk zond een afgevaardigde. Verder waren ook Saoedi-Arabië, Libanon, Egypte, Turkije en Rusland van de partij. De Iraanse regering maakte bekend eveneens een afgezant te sturen, tot woede van de Syrische oppositie. Eind oktober 2015 werd bekend dat de vredesbesprekingen niets opleverde.
  • In 2015 zijn de tweede vredesbesprekingen in Genève wederom afgelast, omdat ze maar niet willen vlotten. De partijen willen geen compromissen maken.

Strijdende partijen

Doordat er inmiddels meerdere partijen in het conflict betrokken zijn geraakt, is de oorlog alleen maar ingewikkelder geworden.

  • In eerste instantie hebben andere landen zich niet in het conflict gemengd. Later hebben de Verenigde Staten, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk openlijk hun steun uitgesproken voor de opstandelingen.
  • Iran en Rusland betuigden hun steun aan president Assad. Rusland bombardeert de rebellen ook.
  • Doordat de rebellen onderling ook (gewapende) conflicten hebben is er sprake van een meervoudige burgeroorlog.
  • President Assad en de commandanten van zijn leger sluiten bondgenootschappen met diverse groeperingen om de oorlog te winnen. Zo worden zij al gesteund door de gewapende tak van de Libanese partij Hezbollah.
  • In het verleden hebben de Koerden een stuk grondgebied geclaimd. Hier had president Assad geen problemen mee. De troepen van de Koerden en het regeringsleger ontlopen elkaar en voeren geen oorlog. Turkije beschuldigt de Koerden samen te spannen met president Assad. Maar de Koerden zijn juist ook een bondgenoot van de VS en de VS is weer bondgenoot van Turkije.
  • De groep opstandelingen viel uit elkaar waardoor er verschillende groepjes gewapende rebellen zijn ontstaan. Eerst werkten zij samen in het zogenaamde Syrische Vrije Leger.
  • Een aantal strenggelovige islamitische rebellen werkt samen in het Islamitisch Front. Binnen al de groepjes rebellen zijn zij de belangrijkste partij. Daarnaast bestaan er vele andere groeperingen die samenwerken tegen Assad.
  • Veel landen van Europa staan achter de rebellen. Eerder koos de Verenigde Staten al de kant van de opstandelingen. Libië, Qatar, Saoedi-Arabië en Turkije deden dat eveneens. Inmiddels heeft ook Israël hun steun aan de rebellen betuigd. De Europese Unie, de NAVO en de Arabische Liga zijn ook tegen Assad. Daar tegenover staat weer dat Rusland, Noord-Korea, Iran, Cuba, Algerije en Soedan Assad steunen.

Slachtoffers

Bestand:TPOL123's Second Poster.png
Met de actie Pray for Syria (Nederlands: 'Bid voor Syrië') wordt opgeroepen om te bidden voor vrede in Syrië.

In januari 2015 waren er volgens schattingen van de Verenigde Naties in Syrië door de burgeroorlog al meer dan 200.000 doden gevallen. Door de bombardementen die het regeringsleger uitvoert, komen ook veel burgers om of raken gewond. Daarnaast worden woningen gebombardeerd, waardoor mensen al snel dakloos zijn. Veel mensen ontvluchten het geweld en de ellende in Syrië massaal en reizen af naar Europa. Een van de bekendste slachtoffers was pater Frans van der Lugt. Hij heeft tientallen jaren in Homs gewerkt, vooral voor de gehandicapten aldaar. Hij is als Nederlandse missionaris gebleven tijdens de Burgeroorlog. Hij wilde de gehandicapten niet verlaten, omdat ze niet voor zichzelf konden zorgen. Enkele dagen voor de bevrijding van Homs is Frans van der Lugt doodgeschoten door moslimterroristen.




Media

Bronnen

  • Nederlandstalig Wikipedia-artikel
  • Engelstalig Wikipedia-artikel
Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Syrische_Burgeroorlog&oldid=881704"