Koninkrijk Italië (1861-1946): verschil tussen versies

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
 
(11 tussenliggende versies door 6 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
  +
{{Koninkrijk Italië (1861-1946)}}
−
{{werk}}
  
−
{{Infobox land
  
−
| naaminlandstaal = Regno d'Italia
  
−
| vlag = [[Bestand:Flag of Italy (1861-1946).svg|150px]]
  
−
| vlagartikel = Vlag van Italië
  
−
| wapen = [[Bestand:Coat of arms of the Kingdom of Italy (1870).svg|150px]]
  
−
| wapenartikel = Wapen van Italië
  
−
| locatie = [[Bestand:Italian empire 1940.PNG|300px]]
  
−
| talen = [[Italiaans]]
  
−
| hoofdstad = [[Turijn]] (1861-1864)<br>[[Florence (stad)|Florence]] (1864-1871)<br>[[Rome]] (1871-1946)
  
−
| religie = [[Rooms-Katholieke Kerk|Rooms-katholiek]]
  
−
| regeringsvorm = [[Constitutionele monarchie]]
 
−
| km2 = 310.120 km²
  
−
| pctwater =
 
−
| inwoners = rond de 26.300.000 in 1861<br>rond de 37.000.000 in 1911<br> rond de 42.400.000 in 1936
  
−
| dichtheid =
 
−
| munteenheid = [[Lire]]
  
−
| koningshuis = [[Huis Savoye]]
  
−
| tijdzone =
 
−
| volkslied = [[Marcia Reale]]
  
−
| motto =
 
−
| feestdag =
 
−
| tld =
 
−
| landcode =
 
−
| tel =
 
−
| CIAkaart = [[Bestand:Kingdom of Italy 1919 map.svg|300px]]
  
−
| portaal = Italië
  
−
| portaal2 = Geschiedenis
  
−
}}
  
 
Het '''koninkrijk Italië''' of in het [[Italiaans]] '''Regno d'Italia''' was van 1861 tot 1946 een koninkrijk op het gebied van het huidige [[Italië]] en [[Istrië]].
 
Het '''koninkrijk Italië''' of in het [[Italiaans]] '''Regno d'Italia''' was van 1861 tot 1946 een koninkrijk op het gebied van het huidige [[Italië]] en [[Istrië]].
   
Regel 33: Regel 5:
 
===Ontstaan===
  
===Ontstaan===
 
====Italië voor de Italianen====
  
====Italië voor de Italianen====
  +
[[Bestand:Battaglia di Novara.jpg|left|miniatuur|miniatuur|De [[slag bij Novara]], die eindigde in een overwinning voor Oostenrijk.]]
 
Na het [[congres van Wenen]] in 1815 waren de grenzen van Europa grondig hertekend. Het [[keizerrijk Oostenrijk]], het [[koninkrijk der Verenigde Nederlanden]] en andere landen ontstonden. Italië en Duitsland waren in die tijd niet één land, maar veel mensen wilden dat wel. Daar liepen ze al tegen het eerste probleem aan: de Oostenrijkers. Die hadden [[Lombardije-Venetië]] en [[Toscane]] in handen, gebieden die bij het nieuwe, verenigde Italië zouden moeten horen. In het noorden speelde zich het eerste deel van de hereniging af. In vele oorlogen werden Toscane en Lombardije-Venetië door de [[huis Savoye|Savoyers]] van [[Piëmont-Sardinië]] veroverd. Nadat [[Guiseppe Garibaldi]] ook het [[koninkrijk der Beide Siciliën]] aan de Savoyers schonk, werd het koninkrijk Italië gesticht. Koning [[Victor Emanuel II van Italië]] werd op 17 oktober 1861 uitgeroepen tot de eerste koning van het heropgerichte , verenigde Italië.
  
Na het [[congres van Wenen]] in 1815 waren de grenzen van Europa grondig hertekend. Het [[keizerrijk Oostenrijk]], het [[koninkrijk der Verenigde Nederlanden]] en andere landen ontstonden. Italië en Duitsland waren in die tijd niet één land, maar veel mensen wilden dat wel. Daar liepen ze al tegen het eerste probleem aan: de Oostenrijkers. Die hadden [[Lombardije-Venetië]] en [[Toscane]] in handen, gebieden die bij het nieuwe, verenigde Italië zouden moeten horen. In het noorden speelde zich het eerste deel van de hereniging af. In vele oorlogen werden Toscane en Lombardije-Venetië door de [[huis Savoye|Savoyers]] van [[Piëmont-Sardinië]] veroverd. Nadat [[Guiseppe Garibaldi]] ook het [[koninkrijk der Beide Siciliën]] aan de Savoyers schonk, werd het koninkrijk Italië gesticht. Koning [[Victor Emanuel II van Italië]] werd op 17 oktober 1861 uitgeroepen tot de eerste koning van het heropgerichte , verenigde Italië.
   
 
====Weg met de Kerkelijke Staat====
  
====Weg met de Kerkelijke Staat====
  +
[[Bestand:Papal States Map 1870.png|left|miniatuur|miniatuur|De Kerkelijke Staat.]]
 
Allemaal leuk en aardig, maar wat moest er nou gebeuren met de [[Kerkelijke Staat]]? De Kerkelijke Staat was de staat geregeerd door de [[paus]] en hij lag precies midden in Italië, waardoor hij het noorden en zuiden van het Italiaanse koninkrijk van elkaar scheidde. [[Guiseppe Garibaldi]] viel de Kerkelijke Staat binnen, maar dat werd de Franse keizer [[Napoleon III]] te gortig. Die wilde namelijk niet zo'n machtige zuiderbuur, en de Franse troepen bezetten de pauselijke gebieden. Toen de Fransen in de [[Frans-Duitse Oorlog]] werden verslagen, bezette Italië de Kerkelijke Staat. De paus was woedend, zag zich als een gevangene van het [[Vaticaan]] en heeft zich nooit meer buiten Vaticaanstad vertoond. Allemaal leuk en aardig, maar Italië was nu écht één.
  
Allemaal leuk en aardig, maar wat moest er nou gebeuren met de [[Kerkelijke Staat]]? De Kerkelijke Staat was de staat geregeerd door de [[paus]] en hij lag precies midden in Italië, waardoor hij het noorden en zuiden van het Italiaanse koninkrijk van elkaar scheidde. [[Guiseppe Garibaldi]] viel de Kerkelijke Staat binnen, maar dat werd de Franse keizer [[Napoleon III]] te gortig. Die wilde namelijk niet zo'n machtige zuiderbuur, en de Franse troepen bezetten de pauselijke gebieden. Toen de Fransen in de [[Frans-Duitse Oorlog]] werden verslagen, bezette Italië de Kerkelijke Staat. De paus was woedend, zag zich als een gevangene van het [[Vaticaan]] en heeft zich nooit meer buiten Vaticaanstad vertoond. Allemaal leuk en aardig, maar Italië was nu écht één.
   
 
===Nog meer land===
  
===Nog meer land===
−
Italië wilde zich nu gaan vergelijken met de grootmachten van toen: Frankrijk, Groot-Britannië, [[Duitse Keizerrijk|Duitsland]] en ook de [[Verenigde Staten]] wel. Daarbij hoorde [[kolonie|koloniën]]. [[Brunei]] en [[Atjeh]] leken Italië wel mooie kandidaten. Dit mislukte, Brunei werd door de Engelsen ingepikt en Nederland veroverde Atjeh. In de jaren 80 van de 19e eeuw wist Italië wel twee koloniën te krijgen: [[Italiaans-Eritrea]] en [[Italiaans-Somaliland]] waren de eerste overzeese gebieden van Italië. In 1912 kwamen daar ook nog [[Libië]] en de [[Dodekanesos]] bij. Het grondgebied van Italië was nu zeker verdubbeld, maar in vergelijking met de Franse en Engelse koloniën waren ze nog steeds ver-schrik-ke-lijk klein.
 +
Italië wilde zich nu gaan vergelijken met de grootmachten van toen: Frankrijk, Groot-Brittannië, [[Duitse Keizerrijk|Duitsland]] en ook de [[Verenigde Staten]] wel. Daarbij hoorde [[kolonie|koloniën]]. [[Brunei]] en [[Atjeh]] leken Italië wel mooie kandidaten. Dit mislukte, Brunei werd door de Engelsen ingepikt en Nederland veroverde Atjeh. In de jaren 80 van de 19e eeuw wist Italië wel twee koloniën te krijgen: [[Italiaans-Eritrea]] en [[Italiaans-Somaliland]] waren de eerste overzeese gebieden van Italië. In 1912 kwamen daar ook nog [[Libië]] en de [[Dodekanesos]] bij. Het grondgebied van Italië was nu zeker verdubbeld, maar in vergelijking met de Franse en Engelse koloniën waren ze nog steeds ver-schrik-ke-lijk klein.
   
 
===De Eerste Wereldoorlog===
  
===De Eerste Wereldoorlog===
  +
[[Bestand:Battle of Vittorio Veneto.jpg|right|250px|miniatuur|Het Italiaanse front.]]
−
Italië sloot zich na een tijdje aan bij de [[Centralen]], waar ook het [[Duitse Keizerrijk]], [[Oostenrijk-Hongarije]], het [[koninkrijk Bulgarije]] en het [[Ottomaanse Rijk]] bij hoorden. Toen na de [[moord op Frans Ferdinand van Oostenrijk]] de [[Eerste Wereldoorlog]] uitbrak, bleef Italië echter neutraal. Groot-Brittanië en Frankrijk hadden graag Italië als bondgenoot, en zeiden dat Italië veel gebied kreeg als het met hen meedeed. Dat gaf de doorslag. Het Italiaans leger mobiliseerde, het nieuws verspreidde zich over het hele land: trekkend over de [[Alpen]] zouden de Italianen [[Oostenrijk-Hongarije]] binnenvallen. Koning [[Victor Emanuel III van Italië|Victor Emanuel III]] maakte zich klaar, ook hij zou meevechten. Dit alles eindigde in één grote mislukking, het Oostenrijkse leger was dan wel niet enorm goed, maar de Italianen waren er nog beroerder aan toe. Vrijwel alle slagen werden verloren, zodat vele Franse versterkingen moesten aanrukken. Met hun hulp werd bijna Oostenrijk binnengedrongen, maar met Duitse hulp bleven de Oostenrijkers standhouden. Toen de oorlog in 1918 eindigde met de capitulatie van de Centralen, waren de Alpen nog steeds niet veroverd.
+
Italië sloot zich na een tijdje aan bij de [[Centralen]], waar ook het [[Duitse Keizerrijk]], [[Oostenrijk-Hongarije]], het [[koninkrijk Bulgarije]] en het [[Ottomaanse Rijk]] bij hoorden. Toen na de [[moord op Frans Ferdinand van Oostenrijk]] de [[Eerste Wereldoorlog]] uitbrak, bleef Italië echter neutraal. Groot-Brittannië en Frankrijk hadden graag Italië als bondgenoot, en zeiden dat Italië veel gebied kreeg als het met hen meedeed. Dat gaf de doorslag. Het Italiaans leger mobiliseerde, het nieuws verspreidde zich over het hele land: trekkend over de [[Alpen]] zouden de Italianen [[Oostenrijk-Hongarije]] binnenvallen. Koning [[Victor Emanuel III van Italië|Victor Emanuel III]] maakte zich klaar, ook hij zou meevechten. Dit alles eindigde in één grote mislukking, het Oostenrijkse leger was dan wel niet enorm goed, maar de Italianen waren er nog beroerder aan toe. Vrijwel alle slagen werden verloren, zodat vele Franse versterkingen moesten aanrukken. Met hun hulp werd bijna Oostenrijk binnengedrongen, maar met Duitse hulp bleven de Oostenrijkers standhouden. Toen de oorlog in 1918 eindigde met de capitulatie van de Centralen, waren de Alpen nog steeds niet veroverd.
   
 
Als dank voor hun steun kreeg Italië [[Zuid-Tirol]] en [[Istrië]], maar de Italianen waren woedend. De oorlog was voor hen rampzalig verlopen, ze voelden zich verraden. Één man was het met hen eens en speelde op hen in, hij heette [[Benito Mussolini]].
  
Als dank voor hun steun kreeg Italië [[Zuid-Tirol]] en [[Istrië]], maar de Italianen waren woedend. De oorlog was voor hen rampzalig verlopen, ze voelden zich verraden. Één man was het met hen eens en speelde op hen in, hij heette [[Benito Mussolini]].
   
 
===De opkomst van Mussolini===
  
===De opkomst van Mussolini===
  +
[[Bestand:Bundesarchiv Bild 183-2007-1022-506, Italien, deutsche Frontkämpfer in Rom crop.jpg|left|300px|miniatuur|Benito Almilcare Andrea Mussolini.]]
−
De Italianen waren dus boos. De geallieerden hadden Italië veel gebied beloofd, maar de Italianen vonden [[Istrië]], [[Dalmatië]], [[Trentino]] en [[Zuid-Tirol]] wel érg weinig. Ze hadden behoefte aan een sterk leider. Mussolini kwam voor hen precies op het goede moment. Hij was altijd netjes gekleed en werd meteen geliefd bij het volk. Hij was heel [[fascisme|fascistisch]], hij vond dat er één leider voor het land moest zijn en niet zo'n slap parlement. Na zijn [[Mars op Rme]] greep hij de macht, heel langzaam ontnam hij de macht van het parlement en Victor Emanuel. Hij loste de problemen met de paus op, waardoor de paus niet echt iets tegen Mussolini had. Dit vond Mussolini echter niet genoeg, hij wilde meer land, véél meer.
 +
De Italianen waren dus boos. De geallieerden hadden Italië veel gebied beloofd, maar de Italianen vonden [[Istrië]], [[Dalmatië]], [[Trentino]] en [[Zuid-Tirol]] wel érg weinig. Ze hadden behoefte aan een sterk leider. Mussolini kwam voor hen precies op het goede moment. Hij was altijd netjes gekleed en werd meteen geliefd bij het volk. Hij was heel [[fascisme|fascistisch]], hij vond dat er één leider voor het land moest zijn en niet zo'n slap parlement. Na zijn [[Mars op Rome]] greep hij de macht, heel langzaam ontnam hij de macht van het parlement en Victor Emanuel. Hij loste de problemen met de paus op, waardoor de paus niet echt iets tegen Mussolini had. Dit vond Mussolini echter niet genoeg, hij wilde meer land, véél meer.
   
   
Regel 56: Regel 32:
   
 
===Tweede Wereldoorlog===
  
===Tweede Wereldoorlog===
  +
[[Bestand:Italian empire 1940.svg|roght|300px|miniatuur|Het Italiaanse Rijk op z'n hoogtepunt, in 1940.]]
 
In 1939 begon de [[Tweede Wereldoorlog]], toen [[Adolf Hitler]] samen met de [[Sovjet-Unie]] Polen binnenviel. Mussolini vond dit geen goed plan, het Italiaanse leger was nog helemaal niet klaar voor de oorlog! De gehele Tweede Wereldoorlog verliep voor de Italianen verschrikkelijk. Continu mislukte aanvallen, en alleen met Duitse steun konden successen worden behaald. De Italianen werden uit hun koloniën verdreven en in Noord-Afrika verloor Italië al z'n land.
 
In 1939 begon de [[Tweede Wereldoorlog]], toen [[Adolf Hitler]] samen met de [[Sovjet-Unie]] Polen binnenviel. Mussolini vond dit geen goed plan, het Italiaanse leger was nog helemaal niet klaar voor de oorlog! De gehele Tweede Wereldoorlog verliep voor de Italianen verschrikkelijk. Continu mislukte aanvallen, en alleen met Duitse steun konden successen worden behaald. De Italianen werden uit hun koloniën verdreven en in Noord-Afrika verloor Italië al z'n land.
   
Regel 66: Regel 43:
   
 
==Koloniën==
  
==Koloniën==
  +
{{Geschiedenis van Italië}}
 
Italië was redelijk laat als groot land. Veel landen waren al ingepikt door andere landen, dus kreeg Italië maar langzaam koloniën in handen. Dit waren ze:
  
Italië was redelijk laat als groot land. Veel landen waren al ingepikt door andere landen, dus kreeg Italië maar langzaam koloniën in handen. Dit waren ze:
 
*[[Rodos]]
  
*[[Rodos]]
Regel 81: Regel 59:
 
Het Koninkrijk Italië heeft vier koningen gehad, allemaal uit het [[Huis Savoye]].
  
Het Koninkrijk Italië heeft vier koningen gehad, allemaal uit het [[Huis Savoye]].
 
{| class="wikitable" style="text-align:left;"
  
{| class="wikitable" style="text-align:left;"
−
! width = "80px" | Foto
 +
! width="80px" | Foto
−
! width = "80px" | Naam
 +
! width="80px" | Naam
−
! width = "150px" | Tijd
 +
! width="150px" | Tijd
 
|-
  
|-
−
| align="center"|[[Bestand:Tranquillo Cremona - Vittorio Emanuele II.jpg|80px]]
 +
| align="center" |[[Bestand:Tranquillo Cremona - Vittorio Emanuele II.jpg|80px]]
 
| [[Victor Emanuel II van Italië|Victor Emanuel II]]
  
| [[Victor Emanuel II van Italië|Victor Emanuel II]]
 
| 17 maart 1861 - 9 januari 1878
  
| 17 maart 1861 - 9 januari 1878
 
|-
  
|-
−
| align="center"|[[Bestand:Umberto I di Savoia.jpg|80px]]
 +
| align="center" |[[Bestand:Umberto I di Savoia.jpg|80px]]
 
| [[Umberto I van Italië|Umberto I]]
  
| [[Umberto I van Italië|Umberto I]]
 
| 9 januari 1878 - 29 juli 1900
  
| 9 januari 1878 - 29 juli 1900
 
|-
  
|-
−
| align="center"|[[Bestand:Victor Emmanuel III of Italy.jpg|80px]]
 +
| align="center" |[[Bestand:Victor Emmanuel III of Italy.jpg|80px]]
 
| [[Victor Emanuel III van Italië|Victor Emanuel III]]
  
| [[Victor Emanuel III van Italië|Victor Emanuel III]]
 
| 29 juli 1900 - 9 mei 1946
  
| 29 juli 1900 - 9 mei 1946
 
|-
  
|-
−
| align="center"|[[Bestand:Umberto II.jpg|80px]]
 +
| align="center" |[[Bestand:Umberto II.jpg|80px]]
 
| [[Umberto II van Italië|Umberto II]]
  
| [[Umberto II van Italië|Umberto II]]
 
| 9 mei 1946 - 12 juni 1946
  
| 9 mei 1946 - 12 juni 1946
Regel 103: Regel 81:
   
 
==Zie ook==
  
==Zie ook==
  +
*[[Koninkrijk Italië (middeleeuwen)]], het Noorden van Italië onder het [[Heilige Roomse Rijk]].
  +
*[[Koninkrijk Italië (1805-1814)]], Italië onder [[Napoleon I van Frankrijk]].
   
 
[[Categorie:Geschiedenis van Italië]]
  
[[Categorie:Geschiedenis van Italië]]
−
[[Categorie:Monarchie]]
 +
[[Categorie:Voormalig koninkrijk|I]]
  +
[[es:Reino de Italia (1861-1946)]]
  +
[[fr:Royaume d'Italie (1861-1946)]]
  +
[[it:Regno d'Italia (1861-1946)]]

Huidige versie van 20 mrt 2023 om 10:13

Koninkrijk Italië
Regno d'Italia

Flag of Italy (1861-1946) crowned.svg       Great coat of arms of the king of italy (1890-1946).svg

Kingdom of Italy (1936).svg
Hoofdstad Turijn (1861-1864)
Florence (1864-1871)
Rome (1871-1946)
Oppervlakte 310.120 km²
Inwonersaantal 42.399.000 (1936)
Taal Italiaans
Religie Rooms-Katholieke Kerk
Volkslied Marcia Reale d'Ordinanza
Munteenheid Italiaanse lire
Dynastie Huis Savoye
Portaal Portal.svg Geschiedenis

Het koninkrijk Italië of in het Italiaans Regno d'Italia was van 1861 tot 1946 een koninkrijk op het gebied van het huidige Italië en Istrië.

Geschiedenis

Ontstaan

Italië voor de Italianen

De slag bij Novara, die eindigde in een overwinning voor Oostenrijk.

Na het congres van Wenen in 1815 waren de grenzen van Europa grondig hertekend. Het keizerrijk Oostenrijk, het koninkrijk der Verenigde Nederlanden en andere landen ontstonden. Italië en Duitsland waren in die tijd niet één land, maar veel mensen wilden dat wel. Daar liepen ze al tegen het eerste probleem aan: de Oostenrijkers. Die hadden Lombardije-Venetië en Toscane in handen, gebieden die bij het nieuwe, verenigde Italië zouden moeten horen. In het noorden speelde zich het eerste deel van de hereniging af. In vele oorlogen werden Toscane en Lombardije-Venetië door de Savoyers van Piëmont-Sardinië veroverd. Nadat Guiseppe Garibaldi ook het koninkrijk der Beide Siciliën aan de Savoyers schonk, werd het koninkrijk Italië gesticht. Koning Victor Emanuel II van Italië werd op 17 oktober 1861 uitgeroepen tot de eerste koning van het heropgerichte , verenigde Italië.

Weg met de Kerkelijke Staat

De Kerkelijke Staat.

Allemaal leuk en aardig, maar wat moest er nou gebeuren met de Kerkelijke Staat? De Kerkelijke Staat was de staat geregeerd door de paus en hij lag precies midden in Italië, waardoor hij het noorden en zuiden van het Italiaanse koninkrijk van elkaar scheidde. Guiseppe Garibaldi viel de Kerkelijke Staat binnen, maar dat werd de Franse keizer Napoleon III te gortig. Die wilde namelijk niet zo'n machtige zuiderbuur, en de Franse troepen bezetten de pauselijke gebieden. Toen de Fransen in de Frans-Duitse Oorlog werden verslagen, bezette Italië de Kerkelijke Staat. De paus was woedend, zag zich als een gevangene van het Vaticaan en heeft zich nooit meer buiten Vaticaanstad vertoond. Allemaal leuk en aardig, maar Italië was nu écht één.

Nog meer land

Italië wilde zich nu gaan vergelijken met de grootmachten van toen: Frankrijk, Groot-Brittannië, Duitsland en ook de Verenigde Staten wel. Daarbij hoorde koloniën. Brunei en Atjeh leken Italië wel mooie kandidaten. Dit mislukte, Brunei werd door de Engelsen ingepikt en Nederland veroverde Atjeh. In de jaren 80 van de 19e eeuw wist Italië wel twee koloniën te krijgen: Italiaans-Eritrea en Italiaans-Somaliland waren de eerste overzeese gebieden van Italië. In 1912 kwamen daar ook nog Libië en de Dodekanesos bij. Het grondgebied van Italië was nu zeker verdubbeld, maar in vergelijking met de Franse en Engelse koloniën waren ze nog steeds ver-schrik-ke-lijk klein.

De Eerste Wereldoorlog

Het Italiaanse front.

Italië sloot zich na een tijdje aan bij de Centralen, waar ook het Duitse Keizerrijk, Oostenrijk-Hongarije, het koninkrijk Bulgarije en het Ottomaanse Rijk bij hoorden. Toen na de moord op Frans Ferdinand van Oostenrijk de Eerste Wereldoorlog uitbrak, bleef Italië echter neutraal. Groot-Brittannië en Frankrijk hadden graag Italië als bondgenoot, en zeiden dat Italië veel gebied kreeg als het met hen meedeed. Dat gaf de doorslag. Het Italiaans leger mobiliseerde, het nieuws verspreidde zich over het hele land: trekkend over de Alpen zouden de Italianen Oostenrijk-Hongarije binnenvallen. Koning Victor Emanuel III maakte zich klaar, ook hij zou meevechten. Dit alles eindigde in één grote mislukking, het Oostenrijkse leger was dan wel niet enorm goed, maar de Italianen waren er nog beroerder aan toe. Vrijwel alle slagen werden verloren, zodat vele Franse versterkingen moesten aanrukken. Met hun hulp werd bijna Oostenrijk binnengedrongen, maar met Duitse hulp bleven de Oostenrijkers standhouden. Toen de oorlog in 1918 eindigde met de capitulatie van de Centralen, waren de Alpen nog steeds niet veroverd.

Als dank voor hun steun kreeg Italië Zuid-Tirol en Istrië, maar de Italianen waren woedend. De oorlog was voor hen rampzalig verlopen, ze voelden zich verraden. Één man was het met hen eens en speelde op hen in, hij heette Benito Mussolini.

De opkomst van Mussolini

Benito Almilcare Andrea Mussolini.

De Italianen waren dus boos. De geallieerden hadden Italië veel gebied beloofd, maar de Italianen vonden Istrië, Dalmatië, Trentino en Zuid-Tirol wel érg weinig. Ze hadden behoefte aan een sterk leider. Mussolini kwam voor hen precies op het goede moment. Hij was altijd netjes gekleed en werd meteen geliefd bij het volk. Hij was heel fascistisch, hij vond dat er één leider voor het land moest zijn en niet zo'n slap parlement. Na zijn Mars op Rome greep hij de macht, heel langzaam ontnam hij de macht van het parlement en Victor Emanuel. Hij loste de problemen met de paus op, waardoor de paus niet echt iets tegen Mussolini had. Dit vond Mussolini echter niet genoeg, hij wilde meer land, véél meer.


Ethiopië en Albanië

Mussolini liet zijn oog vallen op Ethiopië. Dat was destijds een onafhankelijk keizerrijk, samen met Liberia was het het enige onafhankelijke land in Afrika. Als Mussolini iets wilde, gebeurde het, en zo kwam het dat in 1936 een leger bestaande uit 500.000 man Ethiopië binnendrong. Al moordend en plunderend trokken de Italianen door het land, ze schaamde zich niet om gifgas te gebruiken. Tegen zo'n wreed leger kon het sterk verouderde Ethiopische leger niet op. Keizer Haile Selassie vluchtte en koning Victor Emanuel werd uitgeroepen tot keizer van Ethiopië. Ethiopië werd samengevoegd met Italiaans-Eritrea en Italiaans-Somaliland en zo was binnen de kortste keren een Oost-Afrikaans-Italiaans Rijk uit de grond gestampt.

Albanië leek Mussolini ook wel wat. Hij wilde graag de Balkan hebben, dat moest natuurlijk klein beginnen. Albanië werd langzamerhand overgenomen, in 1939 werd koning Zog I van Albanië verdreven en ook Albanië werd bij Italië gevoegd.

Tweede Wereldoorlog

Het Italiaanse Rijk op z'n hoogtepunt, in 1940.

In 1939 begon de Tweede Wereldoorlog, toen Adolf Hitler samen met de Sovjet-Unie Polen binnenviel. Mussolini vond dit geen goed plan, het Italiaanse leger was nog helemaal niet klaar voor de oorlog! De gehele Tweede Wereldoorlog verliep voor de Italianen verschrikkelijk. Continu mislukte aanvallen, en alleen met Duitse steun konden successen worden behaald. De Italianen werden uit hun koloniën verdreven en in Noord-Afrika verloor Italië al z'n land.

In 1943 landde de geallieerden op Sicilië en kort daarna drongen ze ook Zuid-Italië binnen. Koning Victor Emanuel zag z'n koninkrijk instorten en liet Mussolini gevangennemen. Die werd bevrijd en stichtte de Republiek van Saló. Lang hield hij niet stand en hij werd uiteindelijk vermoordt door Italiaanse rebellen. De Tweede Wereldoorlog had keihard toegeslagen, van het oude, glorieuze Italiaanse Rijk was weinig meer over.

Einde van het koninkrijk

Italië bleef na de Tweede Wereldoorlog verarmd achter. Istrië, Dalmatië en alle koloniën werden verloren. De koning zag het niet meer zitten.

In 1946 trad koning Victor Emanuel III af en werd zijn populaire zoon Umberto II koning. Lang zou hij niet koning zijn, want op 2 juni 1946 werd een referendum gehouden: Moest Italië een koninkrijk blijven? Nee, zeiden de mensen, alhoewel het maar de vraag is of het referendum eerlijk is verlopen. Tot 2002 mochten leden van het huis Savoye niet in Italië komen, ze zouden hun land hebben verraden.

Koloniën

Geschiedenis van Italië
Romeinse Rijk
Rijk van Odoaker
Ostrogotische Rijk
Longobardische Rijk
Koninkrijk Italië (774-962)
Heilige Roomse Rijk
Koninkrijk Italië (1805-1814)
Risorgimento
Koninkrijk Italië (1861-1946)
Eerste en Tweede Wereldoorlog
De Italiaanse Republiek
Portaal : Italië

Italië was redelijk laat als groot land. Veel landen waren al ingepikt door andere landen, dus kreeg Italië maar langzaam koloniën in handen. Dit waren ze:

Italië heeft ook nog in de Tweede Wereldoorlog delen van Griekenland, Servië en Montenegro bezet.

Koningen

Het Koninkrijk Italië heeft vier koningen gehad, allemaal uit het Huis Savoye.

Foto Naam Tijd
Tranquillo Cremona - Vittorio Emanuele II.jpg Victor Emanuel II 17 maart 1861 - 9 januari 1878
Umberto I di Savoia.jpg Umberto I 9 januari 1878 - 29 juli 1900
Victor Emmanuel III of Italy.jpg Victor Emanuel III 29 juli 1900 - 9 mei 1946
Umberto II.jpg Umberto II 9 mei 1946 - 12 juni 1946

Zie ook

Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Koninkrijk_Italië_(1861-1946)&oldid=775107"