Ulysses S. Grant
|
|
| Ulysses S. Grant | |
|---|---|
[[Bestand:  |250px]]
| |
| Ulysses S. Grant | |
| Naam voluit | Ulysses Simpson Grant |
| Geboren | 27 april 1822 |
| Geboren te | Point Pleasant, Ohio |
| Overleden | 23 juli 1885 |
| Overleden te | Wilton, New York |
| Gehuwd met | Julia Grant |
| Partij | Republikeinse Partij |
| Religie | Methodisme |
| Functie | 18e president van de Verenigde Staten |
| Aantreden | 4 maart 1869 |
| Aftreden | 4 maart 1877 |
| Voorganger | Andrew Johnson |
| Opvolger | Rutherford Hayes |
| Functie(s) | |
| 18e president van de Verenigde Staten | |
Portaal  Politiek
| |
Ulysses Simpson Grant (Point Pleasant, Ohio, Verenigde Staten, 17 april 1822 - Mount McGregor, New York, Verenigde Staten, 23 juli 1885), was tussen 1869 en 1877 de achttiende president van de Verenigde Staten. Grant was president namens de Republikeinse Partij. Eerder was hij al generaal in de Amerikaanse Burgeroorlog aan de kant van de Unie (de Verenigde Staten). Zijn presidentschap stond in het teken van de Reconstructie, maar Grant staat ook bekend door zijn dronkenschap en de corruptie van zijn regering.
Grant diende aanvankelijk in de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog en stopte zijn militaire carrière in 1854. Hij keerde zeven jaar terug toen de Amerikaanse Burgeroorlog was uitgebroken. Grant was een van de meeste succesvolle Unie-generaals in die oorlog. Zijn grootste succes van de inname van Vicksburg, waarbij de Verenigde Staten controle kregen over de Mississippi en de Geconfedereerde Staten werden hierdoor in tweeën gesplitst. Hoewel de Geconfedereerde Staten wilden onderhandelen met Grant, weigerde Grant dit en wilde dat de Geconfedereerde Staten zich overgaven zonder voorwaarden. Hierdoor kreeg hij de bijnaam Unconditional Surrender Grant (Onvoorwaardelijke Overgave Grant), naar de eerste letters van zijn naam. Uiteindelijk gaf generaal Robert E. Lee zich over aan Grant. Grant was hierdoor erg populair. In 1868 werd verkozen tot president. Hij stichte het ministerie van justitie, versloeg de Ku Klux Klan, stichtte het eerste nationale park (Yellowstone) en zorgde dat het zuiden weer opgebouwd werd. Grant wist met gemak een tweede termijn te winnen. Zijn tweede termijn stond in het teken van corruptie van zijn kabinetsleden en een economische crisis. Hoewel hij zich opnieuw verkiesbaar wilde stellen in 1877 werd dit geweigerd. Grant werd opgevolgd door Rutherford B. Hayes.
In zijn tijd werd Grant gezien als een van de beste Amerikaanse presidenten en had hetzelfde niveau populariteit als George Washington en Abraham Lincoln. In de zuidelijke staten werd hij echter gehaat. Toen de zuidelijk staten de Amerikaanse Burgeroorlog gingen gebruiken voor de zogeheten Lost Cause, werden Geconfedereerde generaals Robert E. Lee tot helden verklaard. Aangezien elke held een vijand nodig heeft, werd Grant de vijand. Lost Cause-verdedigers bekritiseerden Grant voor zijn dronkenschap, corruptie en zijn gebruik van soldaten als kanonnenvoer. Hierdoor werd Grant juist als een slechte president gezien. Tegenwoordig zien veel Amerikanen Grant als een held en als een van de betere presidenten.
Levensloop
Jeugd en opleiding
Grant werd geboren op 27 april 1822 in Point Pleasant in de Amerikaanse Ohio. Grant was de zoon van Jesse Root Grant en Hannah Simpson Grant. Grant kwam uit een familie van Engelse kolonisten en zijn familie woonde als sinds 1630 in de Verenigde Staten. Zijn grootvader had gediend in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Aan zijn moeders kant was Grant van Ierse afkomst. In 1823 verhuisde zijn familie naar Georgetown en het gezin kreeg nog vijf kinderen. Toen Grant vijf jaar oud was kreeg hij onderwijs. Uiteindelijk werd Grant naar een privéschool gestuurd. In zijn jeugd raakte Grant geïnteresseerd in paarden. Hij leerde paardrijden en besteedde veel tijd deze te verzorgen. Grants vader was een leerlooier (iemand die leer maakt), maar Grant was niet geïnteresseerd in het looien van leer. In plaats hiervan stuurde zijn vader hem met paard en wagen voor de verkoop van leer en de aankoop van goederen.
Grant werd nooit gedwongen om de kerk te gaan door zijn ouders, terwijl zijn broers en zussen dit wel werden. Grant was gelovig, maar geloofde dat religie iets persoonlijks was. Hij bad hierdoor alleen privé. Tegenwoordig wordt geloofd dat Grant een agnost was. Tot aan de Amerikaanse Burgeroorlog zou Grant zich niet met de politiek bemoeien. Toch stelde hij dat als hij moest kiezen, hij voor de Whig Party zou zijn.
Huwelijk en kinderen
In 1848 trouwde Grant met Julia Dent; de zuster van een van zijn vrienden. Het paar was eerst vier jaar verloofd geweest, voordat ze trouwden in St. Louis. Julia's familie had slaven, terwijl Grants familie tegen de slavernij was. Hierdoor waren Grants ouders niet op de trouwerij aanwezig. Julia werd uiteindelijk wel door Grants familie geaccepteerd. Het paar kreeg vier kinderen:
- Frederick
- Ulysses Jr.
- Ellen
- Jesse
Het paar bleef na de bruiloft twee maanden samen, waarna Grant terug in het leger ging.
Militaire carrière
Amerikaanse Burgeroorlog
Zie Amerikaanse Burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Na de burgeroorlog
Presidentschap
Eerste termijn
Tweede termijn
Latere leven
Reputatie en nagedachtenis
Imago
Na zijn presidentschap werd Grant gezien als een van de beste presidenten die de Verenigde Staten ooit hadden gehad. Grant was in zijn latere leven net zo populair als George Washington en Abraham Lincoln. Hij werd geprezen voor zijn presidentschap en zijn overwinningen in de Amerikaanse Burgeroorlog. Grant was vooral in de Noordelijke Staten populair. Het zuiden had na de oorlog veel kritiek op de bloederige militaire operaties die Grant uitvoerde. Tijdens zijn leven bleef Grant populair, maar dit veranderde na zijn dood aan het einde van de 19e eeuw. Gedurende deze tijd probeerden soldaten van de voormalige Zuidelijke Staten de daden van de Confederatie goed te praten. Zij vormden een beweging, dat leidde tot de Lost Cause Myth. De Lost Cause Myth houdt in dat de oorlog helemaal niet over slavernij ging, maar over de rechten van staten. De oorlog zou een oorlog van noordelijke agressie zijn. De beweging prees Geconfedereerde generaals zoals Robert E. Lee. Lee werd door de aanhangers van de mythe gezien als een ware held. Aangezien iedere held een schurk nodig heeft, werd Grant als schurk gezien. Volgens de aanhangers van de Lost Cause Myth was Grant een slechte generaal, die altijd dronken was en soldaten als kanonnenvoer offerde. Ook werd Grants presidentschap als corrupt gezien.
Dit zorgde ervoor dat Grant als een gemiddelde tot slechte president werd gezien. Dit veranderde rond de jaren 1950. Grant werd geprezen voor zijn militaire kwaliteiten. In 2021 werden deze officieel door de Amerikaanse overheid erkent. Volgens de overheid zijn Grants technieken later nog veel gebruikt. Veel Amerikanen zagen Grant nog steeds als een dronken en corrupte man. Grant stond vaak onder de lijstjes met slechtste presidenten samen met Andrew Johnson, Franklin Pierce, James Buchanan en Herbert Hoover. Tijdens de burgerrechtenbeweging van de jaren 1960 veranderde dit een beetje. Tegenwoordig wordt Grant door vele als een gemiddelde tot goede president gezien. Grant wordt geprezen voor zijn inzet voor de rechten van Afro-Amerikanen.
Monumenten
De volgende monumenten zijn opgedragen aan Ulysses S. Grant:
- De Ulysses S. Grant Memorial in Washington D.C.
- Ulysses S. Grant National Historic Site in de buurt van St. Louis, Missouri
- U.S. Grant Cottage State Historic Site in de staat New York
- Grant Park in Chicago, Illinois
- Diverse plaatsen de naam Grant.
- De General Grant sequoia; de grootste boom in het Kings Canyon National Park
- De Ulysses S. Grant Library van de Universiteit van Mississippi.
- Een marmeren standbeeld in het Capitool, Washington D.C.
- Het Ulysses S. Grant Monument in Chicago
- Een ruiterstandbeeld in Philadelphia, Pennsylvania
- Een standbeeld voor het Capitool van de staat Ohio
- Een buste in San Francisco, Californië
- Het U.S. Grant Hotel in San Diego
- De televiserie Grant uit 2020
Daarnaast is Grant een personage in vele televisieseries en films, waaronder de film Lincoln (2012) en een aflevering van Dr. Quinn, Medicine Woman.
