Ulysses S. Grant

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Ulysses S. Grant
Ulysses S. Grant
Naam voluit	Ulysses Simpson Grant
Geboren	27 april 1822
Geboren te	Point Pleasant, Ohio
Overleden	23 juli 1885
Overleden te	Wilton, New York
Gehuwd met	Julia Grant
Relatie met
Partij	Republikeinse Partij
Religie	Methodisme
Stroming
Functie	18e president van de Verenigde Staten
Aantreden	4 maart 1869
Aftreden	4 maart 1877
Voorganger	Andrew Johnson
Opvolger	Rutherford Hayes
Functie(s)
18e president van de Verenigde Staten
Portaal Politiek

Ulysses Simpson Grant (Point Pleasant, Ohio, Verenigde Staten, 17 april 1822 - Mount McGregor, New York, Verenigde Staten, 23 juli 1885), was tussen 1869 en 1877 de achttiende president van de Verenigde Staten. Grant was president namens de Republikeinse Partij. Eerder was hij al generaal in de Amerikaanse Burgeroorlog aan de kant van de Unie (de Verenigde Staten). Zijn presidentschap stond in het teken van de Reconstructie, maar Grant staat ook bekend door zijn dronkenschap en de corruptie van zijn regering.

Grant diende aanvankelijk in de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog en stopte zijn militaire carrière in 1854. Hij keerde zeven jaar terug toen de Amerikaanse Burgeroorlog was uitgebroken. Grant was een van de meeste succesvolle Unie-generaals in die oorlog. Zijn grootste succes van de inname van Vicksburg, waarbij de Verenigde Staten controle kregen over de Mississippi en de Geconfedereerde Staten werden hierdoor in tweeën gesplitst. Hoewel de Geconfedereerde Staten wilden onderhandelen met Grant, weigerde Grant dit en wilde dat de Geconfedereerde Staten zich overgaven zonder voorwaarden. Hierdoor kreeg hij de bijnaam Unconditional Surrender Grant (Onvoorwaardelijke Overgave Grant), naar de eerste letters van zijn naam. Uiteindelijk gaf generaal Robert E. Lee zich over aan Grant. Grant was hierdoor erg populair. In 1868 werd verkozen tot president. Hij stichte het ministerie van justitie, versloeg de Ku Klux Klan, stichtte het eerste nationale park (Yellowstone) en zorgde dat het zuiden weer opgebouwd werd. Grant wist met gemak een tweede termijn te winnen. Zijn tweede termijn stond in het teken van corruptie van zijn kabinetsleden en een economische crisis. Hoewel hij zich opnieuw verkiesbaar wilde stellen in 1877 werd dit geweigerd. Grant werd opgevolgd door Rutherford B. Hayes.

In zijn tijd werd Grant gezien als een van de beste Amerikaanse presidenten en had hetzelfde niveau populariteit als George Washington en Abraham Lincoln. In de zuidelijke staten werd hij echter gehaat. Toen de zuidelijk staten de Amerikaanse Burgeroorlog gingen gebruiken voor de zogeheten Lost Cause, werden Geconfedereerde generaals Robert E. Lee tot helden verklaard. Aangezien elke held een vijand nodig heeft, werd Grant de vijand. Lost Cause-verdedigers bekritiseerden Grant voor zijn dronkenschap, corruptie en zijn gebruik van soldaten als kanonnenvoer. Hierdoor werd Grant juist als een slechte president gezien. Tegenwoordig zien veel Amerikanen Grant als een held en als een van de betere presidenten.

Levensloop

Jeugd en opleiding

Een voorstelling van de geboorteplaats van Grant

Grant werd geboren op 27 april 1822 in Point Pleasant in de Amerikaanse Ohio. Grant was de zoon van Jesse Root Grant en Hannah Simpson Grant. Grant kwam uit een familie van Engelse kolonisten en zijn familie woonde als sinds 1630 in de Verenigde Staten. Zijn grootvader had gediend in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Aan zijn moeders kant was Grant van Ierse afkomst. In 1823 verhuisde zijn familie naar Georgetown en het gezin kreeg nog vijf kinderen. Toen Grant vijf jaar oud was kreeg hij onderwijs. Uiteindelijk werd Grant naar een privéschool gestuurd. In zijn jeugd raakte Grant geïnteresseerd in paarden. Hij leerde paardrijden en besteedde veel tijd deze te verzorgen. Grants vader was een leerlooier (iemand die leer maakt), maar Grant was niet geïnteresseerd in het looien van leer. In plaats hiervan stuurde zijn vader hem met paard en wagen voor de verkoop van leer en de aankoop van goederen.

Grant werd nooit gedwongen om de kerk te gaan door zijn ouders, terwijl zijn broers en zussen dit wel werden. Grant was gelovig, maar geloofde dat religie iets persoonlijks was. Hij bad hierdoor alleen privé. Tegenwoordig wordt geloofd dat Grant een agnost was. Tot aan de Amerikaanse Burgeroorlog zou Grant zich niet met de politiek bemoeien. Toch stelde hij dat als hij moest kiezen, hij voor de Whig Party zou zijn.

Huwelijk en kinderen

De familie in 1870

In 1848 trouwde Grant met Julia Dent; de zuster van een van zijn vrienden. Het paar was eerst vier jaar verloofd geweest, voordat ze trouwden in St. Louis. Julia's familie had slaven, terwijl Grants familie tegen de slavernij was. Hierdoor waren Grants ouders niet op de trouwerij aanwezig. Julia werd uiteindelijk wel door Grants familie geaccepteerd. Het paar kreeg vier kinderen:

• Frederick
• Ulysses Jr.
• Ellen
• Jesse

Het paar bleef na de bruiloft twee maanden samen, waarna Grant terug in het leger ging.

Militaire carrière

Op 17-jarige leeftijd schreef zijn vader Grant in voor het leger. Grant kreeg van andere soldaten de bijnaam Sam. Dit verwees naar Uncle Sam, naar initialen van Grant (US). Grant bleek erg vaardig te zijn om in het leger te gaan. Naast de training spendeerde hij veel tijd aan het lezen van boeken en schilderen. Hij was geïnspireerd door generaal Winfield Scott, die hij ook ontmoette. In 1843 slaagde hij van de militaire academie. Grant vestigde zich vervolgens in Saint Louis. In 1846 brak de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog uit na spanningen over Texas. Texas was officieel onderdeel van Mexico, maar had zich onafhankelijk verklaard. De Texanen wilden zich bij de Verenigde Staten aansluiten en de Verenigde Staten wilden Texas toevoegen als staat. President John Tyler tekende aan het einde van zijn presidentschap een wet die dit mogelijk maakte. Zijn opvolger, James K. Polk, wilde de Verenigde Staten daarnaast naar het westen uitbreiden. Onder Polks presidentschap brak de oorlog uit.

Grant in 1868

Grant vocht in de oorlog in het Amerikaans leger en had de leiding in de slag bij Resaca de la Palma. Zijn vaardigheid met paarden werd duidelijk de slag bij Monterrey. Hierbij hing aan de zijkant van zijn paard. Voordat hij de stad verliet hielp hij met het verzorgen van de gewonden. Grant kreeg promotie tot eerste luitenant. Het resultaat van de oorlog was dat Texas en het gebied ten westen van Texas nu bij de Verenigde Staten hoorden. Hier liggen nu de staten Californië, Nevada, Utah, Colorado, New Mexico en Arizona. Gedurende de oorlog had Grant de technieken gezien van generaal Winfield Scott en Zachary Taylor. Hoewel hij in de oorlog had gevochten, was hij tegen de aanwinst van het grondgebied. Grant was fel tegen de slavernij en was bang dat het nieuwe gebied gebruikt zou worden voor de uitbreiding van de slavernij. Grant trok met zijn vrouw naar Detroit en later naar het noorden van de staat New York. Grant werd later ingezet voor een missie van het brengen van arbeiders naar Californië via Panama. In Californië was namelijk goud gevonden. Grant verbleef in San Francisco en later in het Oregon-territorium.

In 1853 werd Grant benoemd tot kapitein, maar stapte een jaar later uit het leger. Hij keerde terug naar Saint Louis en ging werken. Grant leefde de zeven jaren hierna in armoede. In 1856 verhuisde het gezin naar de ouders van Grant. De economische crisis van 1857 zorgde voor nog meer armoede. Grant bleef zich echter met de landbouw bezighouden. In 1858 kreeg hij malaria, waarna de landbouw opgaf. Datzelfde jaar kreeg hij van zijn schoonvader een slaaf. Grant was tegen de slavernij en kon het niet in hem opbrengen om mensen tot werken te dwingen. Grant besloot daarom de slaaf te bevrijden. Grant was een lid van de Republikeinse Partij, die tegen de slavernij was. Toch besloot hij op de Democratische kandidaat James Buchanan te stemmen in 1856, aangezien hij bang was dat het zuiden zich zou afscheiden. In 1860 stemde hij eveneens voor de Democratische kandidaat Stephen A. Douglas, aangezien hij bang was dat de verkiezing van Abraham Lincoln tot een burgeroorlog zou leiden. Lincoln won de verkiezingen en niet veel later scheidden de Zuidelijke Staten zich ook een voor een af.

Amerikaanse Burgeroorlog

Zie Amerikaanse Burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Reputatie en nagedachtenis

Imago

De Grant's Tomb in New York City; het op een na grootste mausoleum in Noord-Amerika

Na zijn presidentschap werd Grant gezien als een van de beste presidenten die de Verenigde Staten ooit hadden gehad. Grant was in zijn latere leven net zo populair als George Washington en Abraham Lincoln. Hij werd geprezen voor zijn presidentschap en zijn overwinningen in de Amerikaanse Burgeroorlog. Grant was vooral in de Noordelijke Staten populair. Het zuiden had na de oorlog veel kritiek op de bloederige militaire operaties die Grant uitvoerde. Tijdens zijn leven bleef Grant populair, maar dit veranderde na zijn dood aan het einde van de 19e eeuw. Gedurende deze tijd probeerden soldaten van de voormalige Zuidelijke Staten de daden van de Confederatie goed te praten. Zij vormden een beweging, dat leidde tot de Lost Cause Myth. De Lost Cause Myth houdt in dat de oorlog helemaal niet over slavernij ging, maar over de rechten van staten. De oorlog zou een oorlog van noordelijke agressie zijn. De beweging prees Geconfedereerde generaals zoals Robert E. Lee. Lee werd door de aanhangers van de mythe gezien als een ware held. Aangezien iedere held een schurk nodig heeft, werd Grant als schurk gezien. Volgens de aanhangers van de Lost Cause Myth was Grant een slechte generaal, die altijd dronken was en soldaten als kanonnenvoer offerde. Ook werd Grants presidentschap als corrupt gezien.

Dit zorgde ervoor dat Grant als een gemiddelde tot slechte president werd gezien. Dit veranderde rond de jaren 1950. Grant werd geprezen voor zijn militaire kwaliteiten. In 2021 werden deze officieel door de Amerikaanse overheid erkent. Volgens de overheid zijn Grants technieken later nog veel gebruikt. Veel Amerikanen zagen Grant nog steeds als een dronken en corrupte man. Grant stond vaak onder de lijstjes met slechtste presidenten samen met Andrew Johnson, Franklin Pierce, James Buchanan en Herbert Hoover. Tijdens de burgerrechtenbeweging van de jaren 1960 veranderde dit een beetje. Tegenwoordig wordt Grant door vele als een gemiddelde tot goede president gezien. Grant wordt geprezen voor zijn inzet voor de rechten van Afro-Amerikanen.

Monumenten

Ulysses S. Grant Memorial

Grant Park in Chicago

De volgende monumenten zijn opgedragen aan Ulysses S. Grant:

• De Ulysses S. Grant Memorial in Washington D.C.
• Ulysses S. Grant National Historic Site in de buurt van St. Louis, Missouri
• U.S. Grant Cottage State Historic Site in de staat New York
• Grant Park in Chicago, Illinois
• Diverse plaatsen de naam Grant.
• De General Grant sequoia; de grootste boom in het Kings Canyon National Park
• De Ulysses S. Grant Library van de Universiteit van Mississippi.
• Een marmeren standbeeld in het Capitool, Washington D.C.
• Het Ulysses S. Grant Monument in Chicago
• Een ruiterstandbeeld in Philadelphia, Pennsylvania
• Een standbeeld voor het Capitool van de staat Ohio
• Een buste in San Francisco, Californië
• Het U.S. Grant Hotel in San Diego
• De televiserie Grant uit 2020

Daarnaast is Grant een personage in vele televisieseries en films, waaronder de film Lincoln (2012) en een aflevering van Dr. Quinn, Medicine Woman.