Cuba
Republiek Cuba República de Cuba | |
---|---|
Hoofdstad | Havana |
Aantal inwoners | 11.181.595 (2020) |
Oppervlakte | 109.884 km² |
Regeringsvorm | Socialistische republiek en eenpartijstaat |
President | Miguel Díaz-Canel (sinds 2018) |
Premier | Manuel Marrero Cruz (sinds 2019) |
Godsdienst | Christendom (58,9%) Geen religie (23,3%) Volksreligies (17,6%) Overig (0,3%) |
Taal | Spaans (Español) |
Munteenheid | Cubaanse peso |
Volkslied | La Bayamesa |
Nationale feestdag | 26 juli |
Landcode | CUB |
Cuba is een land in Caribisch Gebied en één van de laatste vijf communistische landen van de wereld. Cuba bestaat uit het gelijknamige eiland en enkele eilanden daaromheen. Het ligt tussen de Caribische Zee en de Golf van Mexico. In het noorden van Cuba liggen de Verenigde Staten en de Bahama's, in het oosten Haïti, in het zuiden Jamaica en de Kaaimaneilanden en in het westen Mexico. De hoofdstad van Cuba is Havana.
Het eiland is lang een kolonie van Spanje geweest. Na de Spaans-Amerikaanse Oorlog werd Cuba in 1899 een protectoraat van de Verenigde Staten. Het land werd officieel in 1902 onafhankelijk, maar de invloed van de Verenigde Staten bleef groot. In Cuba waren er periodes van democratie en van militaire juntas. Het huidige Cuba is sinds 1959 een communistisch land als gevolg van de Cubaanse Revolutie onder leiding van Che Guevara. De Amerikaanse invloed in Cuba stopte en Cuba werd nu gesteund door de Sovjet-Unie. Dit leidde tot de Cubacrisis van 1961, waarbij de Koude Oorlog bijna uitliep op een Derde Wereldoorlog. Ook na de val van de Sovjet-Unie bleef Cuba onder het communistische bewind van Fidel Castro en later Raúl Castro. Sinds 2018 worden er pogingen gedaan om Cuba te moderniseren en bovendien democratischer te maken, maar dit is een moeizaam proces.
De Cubaanse cultuur is internationaal bekend. Cuba staat bekend om haar muziek, de oude (vervallen) gebouwen met felle kleuren en de Cubaanse gerechten. Cuba is geliefde bestemming voor toeristen, ondanks de gesloten indruk. Cuba wordt door mensenrechtenorganisaties aangesproken op het schenden van de vrijheid van meningsuiting en protest. Nog altijd is er maar één politieke partij in Cuba.
Geschiedenis
Voorgeschiedenis
Op Cuba leefde voor de komst van Columbus een volk genaamd de Arawakken. De Arawekken hadden niet echt een hoog ontwikkelde samenleving zoals de Maya's, de Azteken en de Inca's. De Arawakken werden uiteindelijk verdreven door de Cariben.
Koloniale geschiedenis
De Spanjaarden bereikten het eiland op 28 oktober 1492 onder leiding van Christoffel Columbus. Columbus wilde via het westen een route naar Indië vinden, maar kwam in Amerika aan. De Europeanen wisten toen nog niet dat Amerika bestond en dachten dat ze in Azië waren. Aangezien er geen edelstenen of kostbare metalen op Cuba waren, verlieten de Spanjaarden het eiland al snel. Onder Diego Velázquez de Cuéllar werd in 1512 een nieuwe ontdekkingsreis naar Cuba ondernomen. Hij maakte van Cuba een Spaanse kolonie en stichtte zeven nederzettingen op het eiland. In 1514 werd hij zelf gouverneur van Cuba namens de Spaanse koning.
De inheemse inwoners verzette zich tegen de komst van de Spanjaarden. De Spanjaarden hadden echter betere wapens dan de inheemse stammen. Daarnaast verspreidde men Europese ziekten, zoals verkoudheid en griep, die in Amerika niet voorkwamen. De Europeanen hadden een afweersysteem hiertegen, aangezien het al eeuwen in Europa voorkwam. In Amerika hadden de inheemse stammen dit niet en zij werden er dus enorm ziek van (soms zelfs met de dood als gevolg). De inheemse bevolking werd verplicht voor de Spanjaarden te werken, maar dit systeem werd al in 1542 afgeschaft. Veel inheemse inwoners waren toen al gestorven en het systeem leverde geen winst meer op. Hierna brachten de Spanjaarden vele slaven uit Afrika naar Cuba om op de plantages te werken. Op de plantages werd voornamelijk tabak verbouwd.
In 1762 werd Cuba veroverd door de Engelsen, maar na elf maanden kregen de Spanjaarden Cuba weer terug in ruil voor Florida. Tijdens de slavernijperiode was er sprake van economische bloei in Cuba. Na de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog werden Britse goederen via Cuba naar de Verenigde Staten gebracht en omgekeerd. Hierdoor groeide de bevolking op Cuba. Van de economische bloei profiteerden de slaven zelf overigens niet. Zij leefden vaak in erbarmelijke opstandigheden. In 1820 werd besloten om de handel in slaven te stoppen. Dit weerhield de plantagehouders er niet van om slaven naar Cuba te verschepen. Pas jaren later werd de slavernij op Cuba afgeschaft.
Strijd om onafhankelijkheid
Cuba behoorden samen met Puerto Rico tot de kolonie Spaans-West-Indië. Het eens machtige Spaanse Rijk was in verval geraakt. Al in het begin van de 19e eeuw scheidde alle Spaanse koloniën op het vasteland zich af, zoals Colombia, Mexico en Argentinië. Cuba en Puerto Rico bleven echter in Spaans bezit. Over dit bestuur ontstond steeds meer onvrede. In de jaren 1880 vormden José Martí, Máximo Gómez en Antonio Maceo een leger om Cuba onafhankelijk te maken. Deze strijd wordt de Cubaanse Onafhankelijkheidsoorlog genoemd. De Cubaanse Onafhankelijkheidsoorlog was één van de drie onafhankelijkheidsoorlogen op Cuba. Eerder waren er al de Tienjarige Oorlog (1868-1878) en de Kleine Oorlog (1879-1880). Deze twee oorlogen werden door Spanje gewonnen, maar in de Cubaanse Onafhankelijkheidsoorlog wonnen de Cubanen. De laatste drie maanden van de oorlog maakten deel uit van de grotere Spaans-Amerikaanse Oorlog. In deze oorlog voerden de Verenigde Staten oorlog tegen Spanje en kregen o.a. Puerto Rico, de Filipijnen en Guam. De Amerikanen steunden de Cubanen en opstandelingen in andere Spaanse koloniën.
In 1899 was Spanje verslagen. Spanje droeg zijn koloniën over aan de Verenigde Staten, waaronder Cuba. Cuba werd echter geen onderdeel van de Verenigde Staten, in tegenstelling tot Puerto Rico. De VS stichtten het Amerikaans protectoraat Cuba. Dit was een korte overgangsperiode tussen 1899 en 1902. In 1902 werd Cuba officieel onafhankelijk, maar er zat een addertje onder het gras. De Cubanen moesten voor de onafhankelijkheid de Platt Amendement ondertekenen. Dit betekende dat Cuba alleen handel mocht drijven met de Verenigde Staten (en niet met andere landen, behalve als daar toestemming voor was). Ook mochten de Amerikanen een marinebasis op Cuba houden. Deze basis is Guantanamo Bay, dat nog altijd in handen van de Amerikanen is (ondanks protesten van de Cubanen).
Amerikaanse invloed op Cuba
Cuba was tussen 1902 en 1959 een kapitalistisch land, dat heel erg steunde op de Verenigde Staten. Het land was niet stabiel. Af en toe waren er democratische periodes en andere keren was het land een militaire dictatuur. Bovendien konden de Verenigde Staten ingrijpen wanneer ze wilden en het bestuur aan de kant schuiven. In die periodes stond Cuba onder de leiding van een Amerikaanse gouverneur, die door de Amerikaanse president was aangewezen. De eerste president Tomás Estrada Palma werd door de Amerikanen al in 1906 aan de kant geschoven. Tussen 1906 en 1908, in 1912 en tussen 1917 en 1922 waren de Amerikanen verantwoordelijk voor het bestuur. In de tussenliggende periodes was Cuba democratisch. De Cubanen verklaarde Duitsland de oorlog tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het speelde een rol in het afweren van Duitse U-boten. In 1925 werd uiteindelijk Gerardo Machado gekozen tot president, maar in 1933 greep Fulgencio Batista door middel van een staatsgreep de macht.
Batista regeerde het land tussen 1934 en 1940 en tussen 1952 en 1959. Deze periode wordt de periode van de Batista genoemd en Cuba was in die tijd een junta, een militaire dictatuur. Hoewel er verkiezingen waren in deze periode bleef Batista aan de macht. De Amerikanen waren blij met Batista, aangezien Batista uitvoerde wat de Amerikanen wilden. Ook zagen ze hem als stabiele leider. Bastita had ook banden met de maffiabaas Meyer Lansky. Ook liet hij zijn vijanden ombrengen. In 1940 werd een andere president gekozen, maar Batista kwam door middel van een nieuwe staatsgreep in 1952 aan de macht. In de tweede periode werd Cuba pas echt een dictatuur. Demonstreren werd verboden en Havana werd een gokstad. Batista zorgde dat Cuba grote winsten maakte, die hij vervolgens in zijn eigen zak stak. Cuba werd het paradijs van de Amerikaanse maffia en Amerikaanse toeristen kwamen er om los te gaan. De periode van de Batista stond bekend om haar corruptie en misdaad.
De Cubaanse Revolutie
Door de grote armoede in Cuba nam het verzet tegen dictator Batista toe. Al in 1953 deed advocaat Fidel Castro een poging om de regering omver te werpen, maar deze mislukte. Hij werd tot 15 jaar cel veroordeeld, maar Batista liet hem en andere verzetsstrijders in 1955 vrij als teken van verzoening. Fidel vluchtte vervolgens naar Mexico, maar zat hier niet stil. Hij stichtte hier de beweging van de 26ste juli. Hij trainde hier 82 mensen en nam veel socialistische ideeën over. Van de 82 mensen gingen maar 12 mensen mee naar de Cuba met de jacht de Granma. Hierdoor zaten ook zijn broer Raúl Castro en de Argentijnse revolutionair Che Guevara. Ze vluchtte vervolgens de bergen in van Santiago de Cuba.
Hierna volgde een strijd van twee jaar tussen Castro en Batista. De revolutionairen trokken langzaam het land binnen. Op 1 januari 1959 bereikten ze de hoofdstad Havana. Op 8 januari werd Castro de nieuwe premier van Cuba en Batista was afgezet. Castro schakelde de andere partijen uit en maakte van Cuba een communistische dictatuur. De banden met de VS werden doorbroken en Cuba zocht toenadering tot de Sovjet-Unie. Het probleem was alleen dat de VS en de Sovjet-Unie in de Koude Oorlog verstrikt waren. De VS waren helemaal niet blij met een communistische staat zo dicht bij de VS.
Communistisch Cuba
De Verenigde Staten deden in 1961 een poging om Castro omver te werpen. In de invasie in de Varkensbaai wilde de Amerikaanse CIA Castro omverwerpen en een kapitalistische regering in Cuba installeren. Ondertussen waren veel Cubanen gevlucht naar de Verenigde Staten. De beslissing werd genomen onder president John F. Kennedy en mislukte. De Sovjet-Unie besloot hierna raketten op Cuba te plaatsen. Dit was niet alleen om Cuba te kunnen verdedigen tegen een eventuele nieuwe aanval, maar ook omdat de Amerikanen in Turkije rakketten hadden geplaatst.
De rakketten leidden in 1962 tot de Cubacrisis. De Amerikanen blokkeerden met hun schepen de weg voor de Sovjets naar Cuba. Ze eisten dat de raketten verdwenen. In de week die volgde was de wereld nog nooit zo dicht bij een Derde Wereldoorlog geweest. De Cubacrisis was het spannendste moment in de Koude Oorlog en het liep bijna tot een kernoorlog uit. Uiteindelijk haalden de Sovjets hun raketten uit Cuba en haalden de Amerikanen hun rakketten uit Turkije. De Amerikanen beloofden ook Cuba met rust te laten en de Sovjets beloofden Turkije met rust te laten. Hierdoor hadden zowel de Amerikanen als de Sovjets bereikt wat ze wilden en de wereld was opgelucht.
Cuba ontving in de jaren daarna veel hulp van de Sovjets. Hiermee kon Castro de bevolking dingen als voedsel, onderwijs en gezondheidszorg geven. Hoewel er in het communistische Cuba geen vrijheid van meningsuiting was, was men wel welvaarder als voorheen. Zaken als onderwijs en gezondheidszorg waren gratis. Aan de andere kant werden ook veel mensen vermoord, die tegen Castro's regering waren. Vermoedelijk vonden tussen de 15.000 en 17.000 mensen de dood. Veel tegenstanders zijn ook gevlucht naar de Verenigde Staten, Canada, Mexico of Europese landen, zoals Spanje en Italië.
Midden jaren 80 raakte Cuba echter in een crisis en in 1991 al helemaal na de val van het communisme in Europa. De Verenigde Staten verstrengden het handelsembargo in de hoop dat Castro zou vallen. Het tegenovergestelde gebeurde. Cuba opende voor toeristen. Hotels werden gebouwd en ook waren er verschillende landbouw- en huizenprojecten. Hierdoor kwamen er meer banen en kwam Cuba uit de crisis. Voor toeristen werd ook de Amerikaanse dollar geïntroduceerd. In het midden van jaren 90 was er een grote voedselcrisis. De Amerikanen boden hun hulp aan, maar de Cubaanse regering weigerde deze. Uiteindelijk kwam er hulp uit India.
In 2006 werd Castro ziek en verving zijn broer Raúl Castro hem. Raúl Castro wist de banden met de Verenigde Staten en de katholieke kerk te verbeteren. De Amerikanen schaften de sancties in 2014 af en in 2015 heropende de Amerikaanse ambassade in Cuba. De Cubaanse gemeenschap in de VS was hierop tegen. President Donald Trump kondigde in 2017 nieuwe sancties aan en sloot de ambassade weer in 2018. Vanaf 2015 kwam er economische hervormingen. Er kwam een lijst met beroepen waarin Cubanen een eigen bedrijf konden starten. In 2018 trad Raúl Castro af. In 2019 kreeg Cuba een nieuwe grondwet, waarin er recht op privébezit kwam.
Geografie
Landschap
Het land Cuba bestaat uit een eilandengroep, waarvan het hoofeiland Cuba verreweg het grootste is. De andere, veel kleinere landen liggen vaak voor de kunst. Het verste weg ligt Isla de la Juventud (eiland van de jeugd) dat ook het grootste eiland na het hoofeiland Cuba is. Bijna alle inwoners wonen op het hoofdeiland zelf. Op het hoofdeiland zijn drie gebergten te vinden; de Sierra Maestra in het oosten, de Sierra del Escambray in het midden en de Sierra de los Órganos in het westen. De kusten van het eiland zijn over het algemeen erg moerasachtig en bestaan uit mangroves. Mangroves zijn bossen die op een laag water staan. Rond de eilanden liggen allerlei koraafriffen. De Pico Turquino in het zuidwesten is het hoogste punt van het eiland met 1.974 meter. De berg is ook de enige plek waar sneeuw in Cuba valt.
In het zuidwesten is er een klein gebiedje op Cuba dat door de Verenigde Staten wordt gebruikt. Dit is de marinebasis Guantanamo Bay, dat bekend staat om de beruchte gevangenis. Cuba erkend deze basis niet en wil het gebied daarom ook terug hebben. De Amerikanen wijzen echter naar de Platt Amenmend uit 1901, waar het gebied in staat vermeld.
Natuur
Op Cuba komen 9107 soorten planten voor. Planten als de koningspalm en de vijgencactus komen over vrijwel het gehele eiland voor. Ook verschillende soorten orchideeën, magnolia's en bromelia's komen op het eiland voor. Ook heeft Cuba een rijk aanbod aan dieren. Dierensoorten, die typisch zijn voor het eiland, zijn de Cubaanse hutia, de Cuba-amazone en de Cubaanse trogon. Ook diverse soorten walvissen, vleermuizen, de Cubaanse dwergboa, de ruitkrokodil en de Cubaanse rotsleguaan komen op het eiland voor.
Cuba heeft ruim 263 natuurreservaten, die meer dan 1/5 van het Cubaanse grondgebied omvatten. 30% van Cuba is bedekt met bos. Deze bossen bestaan vooral uit mangrove, pijnbomen, moerasplanten, tropisch regenwoud en nevelwoud.
Grote steden
10 grootste steden van Cuba | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nummer | Stad | Inwoners | ||||||||
1 | Havana | 2.131.480 | ||||||||
2 | Santiago de Cuba | 433.581 | ||||||||
3 | Camagüey | 308.902 | ||||||||
4 | Holguín | 297.433 | ||||||||
5 | Santa Clara | 216.854 | ||||||||
6 | Guantánamo | 216.003 | ||||||||
7 | Las Tunas | 173.552 | ||||||||
8 | Bayamo | 159.966 | ||||||||
9 | Cienfuegos | 151.838 | ||||||||
10 | Pinar del Río | 145.193 |
Klimaat
In Cuba heb je een tropisch klimaat de gemiddelde temperatuur is 24 °C tot 30 °C.
Bevolking
Algemeen
In Cuba wonen meer dan 11 miljoen mensen, waardoor de grootte van de bevolking vergelijkbaar is met die van België. Meer dan 75% van de bevolking woont in steden of stedelijke gebieden. Het geboortecijfer is de afgelopen jaren gedaald door een toename van de welvaart. Ook is de sterfte onder kinderen afgenomen. Ook de emigratie remt de groei van de bevolking af. Tussen de 150.000 en 200.000 Cubanen hebben nog altijd recht op de Spaanse nationaliteit. Dit heeft te maken met een wet van rond de Spaanse Burgeroorlog. Tijdens de Spaanse Burgeroorlog vluchtten veel mensen naar Cuba. Zij en hun kinderen mogen naar Spanje terugkeren wanneer ze dat willen.
Slechts 0,1% van de bevolking bestaat uit immigranten. Hiermee is Cuba één van de landen met de minste immigratie. 64% van de bevolking bestaan uit blanke Cubanen, 9,3% uit Cubanen met een donkere huidskleur en 26,6% uit latino's. De oorspronkelijke inheemse volkeren zijn bijna volledig uitgestorven. Daarnaast wonen er veel Cubanen buiten Cuba. Zij zijn uit Cuba gevlucht tijdens en na de Cubaanse Revolutie. Zij leven voornamelijk in Mexico, de Verenigde Staten (vooral in de staat Florida), Spanje, Italië en Canada.
Taal
De officiële taal van Cuba is het Spaans. Het dialect dat in Cuba wordt gesproken is het Cubaans-Spaans en verschilt van het Spaans dat in Spanje wordt gesproken. In het Cubaans-Spaans komen vele andere woorden voor dan in het Europees-Spaans. Een voorbeeld is het woord vosotros (jullie) dat in het Cubaans-Spaans ustedes is. Dit is overigens het geval in alle Latijns-Amerikaanse landen. Het Cubaans-Spaans maakt deel uit van het Caraïbisch-Spaans, dat ook in de Dominicaanse Republiek, Puerto Rico, Venezuela en Colombia gesproken wordt. Deze dialecten staan bekend als de moeilijkst verstaanbare dialecten binnen het Spaans. De /r/ wordt uitgesproken als een /l/ en er is geen verschil tussen de zachte /s/ en het harde /s/. Het verschil tussen de /d/ en /b/ is ook altijd niet even duidelijk.
In Cuba worden haast geen andere talen gesproken. De inheemse indianentalen zijn bijna allemaal uitgestorven. Het Taíno is de grootste taal en heeft slechts 30 sprekers, waarvan slechts één als moedertaal. De meest gesproken vreemde talen zijn het Engels, het Russisch en het Frans. Toch kunnen veel inwoners enkel Spaans spreken.
Religie
In Cuba was religie tot 1992 verboden. Cuba was toen een atheïstische staat. In 1992 werd religie toegestaan en de gelovigen mogen ook lid worden binnen de Communistische Partij. De belangrijke religie van Cuba is nog altijd de rooms-katholieke kerk. Ook de Yorubareligie heeft veel aanhangers. Deze religie combineert katholieke en Afrikaanse gebruiken. Tussen de rooms-katholieke kerk en de Yorubareligie is weer een mengvorm ontstaan, genaamd de santería. Veel Cubanen hangen een combinatie van de drie aan. Naast het vereren van katholieke heiligen brengt men ook offers aan hen. Daarnaast zijn er nog allerlei geheime rituelen en geloofd men dat het lichaam is een soort van tranche kan worden gebracht.
Op Cuba is er daarnaast nog een kleine protestantse en een kleine joodse bevolking. Deze bestaan slechts uit een paar tienduizend mensen.
Onderwijs
In Cuba is er net zoals in Nederland leerplicht, kinderen moeten van 6 jaar tot 15 jaar naar school. Het basisonderwijs duurt zes jaar, hierna volgt voortgezet onderwijs. Alle leerlingen dragen een schooluniform, deze heeft de kleur van de groep waarin je zit. Er worden lessen gegeven over: dansen, tuinieren, gezondheid en hygiëne en de Cubaanse geschiedenis.
Cuba heeft een van de beste onderwijssystemen van Amerika.
Cultuur
Werelderfgoedlijst
Cuba heeft negen monumenten op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Dit zijn:
- Oud Havana en zijn vestingwerken
- Trinidad en Valle de los Ingenios
- Kasteel San Pedro de la Roca in Santiago de Cuba
- Nationaal park Desembarco del Granma
- Viñales-vallei
- Archeologisch landschap van de eerste koffieplantages in het zuidoosten van Cuba
- Nationaal park Alejandro de Humboldt
- Historisch centrum van Cienfuegos
- Historisch centrum van Camagüey
Literatuur
Cuba's bekendste dichter is José Martí, die ook als held van de onafhankelijkheidsoorlog wordt gezien. Martí was een vertegenwoordiger van het modernisme in Latijns-Amerika samen met Julián del Casal. Bij van Martí's gedichten is later muziek gecomponeerd en zijn tegenwoordig bekende liederen in Cuba. Nicolás Guillén is andere bekende schrijver, die de aandacht vestigde op de relaties tussen de blanke Cubanen en de Cubanen met een Afrikaanse migratieachtergrond. Juan Ramón Jiménez won in 1956 de nobelprijs voor literatuur. Hij is een belangrijke bijdrager aan de moderne poëzie.
De Amerikaanse schrijver Ernest Hemingway verbleef lange tijd op Cuba. Hemingway schreef zijn boek The Old Man and the Sea op Cuba, waarvoor hij in 1953 de Pulitzerprijs voor fictie won. Het jaar nadien werd hem de Nobelprijs voor literatuur toegekend voor heel zijn werk.
Muziek
Cuba staat bekend om haar muziek. Op Cuba zijn verschillende traditionele muziekstijlen, zoals danzon, charanga en mambo. De bekendste Cubaanse componist is Leo Brouwer, die veel stukken heeft geschreven voor de gitaar. Tegenwoordig zijn rap en hiphop onder jongeren erg populair. Rockmuziek is lange tijd in Cuba verboden geweest, maar sinds 2016 is dit weer toegestaan. Dit werd toen feestelijk gevierd met een concert van niemand minder dan The Rolling Stones. Cubaanse muziek is door de Cubaanse immigranten en films als Dirty Dancing 2: Havana Nights internationaal bekend geworden. Zangers als Ibrahim Ferrer, Compay Segundo en Ruben Gonzalez droegen ook bij aan de bekendheid van de Cubaanse muziek.
Internationaal is Gloria Estefan waarschijnlijk één van de bekendste zangeressen uit Cuba. Estefan is de populairste Latijns-Amerikaanse zangeres allertijden en staat bekend als de Queen of Latin Pop. Zangeres Camila Cabello is op Cuba geboren en rapper Pitbull is ook van Cubaanse afkomst.
Cubaanse keuken
Veel vlees, zoals: Varkensvlees, struisvogel, rundvlees. Omdat Cuba in het Caribisch gebied ligt (Stille oceaan) is er ook veel vis en kreeft. Er wordt vooral ook kip in Cuba gegeten.
Sport
Het honkbal wordt beschouwd als de nationale sport van Cuba. Het Cubaanse nationale team won tussen 1961 en 2005 achttien wereldtitels en drie gouden medailles op de Olympische Spelen. In vijf Olympische Spelen tussen 1992 en 2008 won Cuba drie gouden medailles en tweemaal zilver. Basketbal is een andere zeer populaire sport in Cuba. De Cubaanse basketbalfederatie bestaat al sinds 1937 en het nationale herenteam won een bronzen medaille op de Olympische Zomerspelen van 1972 in München.
Politiek
Algemeen
Cuba is officieel een socialistische republiek. Socialisme is een politieke stroming, waaronder o.a. het communisme (geen democratie) en de sociaaldemocratie (wel democratie) valt. Cuba is een communistisch land en kent dan ook in grote mate geen democratie . Cuba is een eenpartijstaat; alleen de Communistische Partij van Cuba is toegestaan. De Communistische Partij heeft de touwtjes in het land in handen. Hun ideologie is gebaseerd op de ideeën van Karl Marx, Friedrich Engels, José Martí en Vladimir Lenin.
Het parlement van Cuba heet de Nationale Assemblee van de Volksmacht en bestaat uit 609 leden. Het parlement komt slechts twee keer per jaar bijeen en heeft eigenlijk niet zoveel macht. Iedereen ouder 16 jaar en die niet veroordeeld is geweest mag stemmen. De Cubanen kunnen echter maar op één partij stemmen. Elke vijf jaar zijn er verkiezingen op Cuba. De Communistische Partij heeft ook invloed in de regering. De huidige president van Cuba is Miguel Díaz-Canel en de huidige premier is Manuel Marrero Cruz.
Bestuurlijke indeling
Cuba is verdeeld in vijftien provincies en één speciale gemeente. Het eiland Isla de la Juventud (op de kaart 16) is een speciale gemeente en valt buiten de provincie-indeling. Alle provincies zijn weer onderverdeeld in gemeenten. De vijftien provincies zijn:
1. Pinar del Río
2. Artemisa
3. La Habana
4. Mayabeque
5. Matanzas
6. Cienfuegos
7. Villa Clara
8. Sancti Spíritus
9. Ciego de Ávila
10. Camagüey
11. Las Tunas
12. Granma
13. Holguín
14. Santiago de Cuba
15. Guantánamo
Internationale relaties
Vóór de Cubaanse Revolutie waren de Verenigde Staten de grootste bondgenoot van Cuba, maar na de revolutie werd dit de Sovjet-Unie. Hierdoor verslechterde de relatie met de Verenigde Staten. De Amerikaanse president John F. Kennedy stelde een handelsembargo in tegen Cuba in 1962. Deze werd pas onder president Barack Obama in 2014 afgeschaft. In de Verenigde Staten even diverse Cubaanse vluchtelingen. Na de val van de Sovjet-Unie in 1991 viel het communisme wereldwijd. Slechts in enkele landen, waaronder Cuba, hield het stand. Tegenwoordig kan Venezuela als de beste vriend van Cuba worden gezien. Beide landen worden geleid door socialistische regeringen en hebben te maken met handelsembargo's. De Cubaanse regering is ook vrienden met verschillende socialistische partijen in Latijns-Amerikaanse landen.
Cuba heeft goede banden met China. Na de val van de Sovjet-Unie nam China de rol van de Sovjet-Unie over. Ook landen als Vietnam en zelfs Noord-Korea hebben goede banden met Cuba. De laatste jaren is Cuba dichter naar het westen gegroeid. Op cultureel vlak heeft Cuba nog altijd een goede band met Spanje, de voormalige kolonisator. De Europese Unie en ook de paus zetten zich voor meer democratie op Cuba en juichen de veranderingen sinds 2018 toe.
Economie
Algemeen
De Cubaanse economie is op een communistische manier ingericht. Op Cuba bestaat privébezit slechts in een beperkte mate. Het grootste gedeelte van de economie wordt geregeld door de overheid, maar sinds 2011 worden ook taken aan het bedrijfsleven overgelaten. Zo zijn er nu zelfstandige ondernemers, mogen Cubanen zelf mobieltjes en elektronische apparaten kopen en mogen ze auto's kopen en verkopen. Ook mochten huizen worden verkocht door eigenaren en mochten boeren direct hun producten aan de klanten verkopen.
De belangrijkste exportproducten van Cuba zijn tabak, suiker, thee, koffie, vis, nikkel, citrusvruchten en olieproducten. De belangrijkste importgoederen zijn aardolie en machines. Producten worden vooral uitgevoerd naar Venezuela, Spanje, Rusland en Libanon en producten worden ingevoerd uit China, Spanje, Rusland en Brazilië.
Toerisme
Het toerisme is één van de belangrijkste bronnen van inkomsten voor Cuba. De toerisme-sector maakt één derde van de economie uit. Vooral in de plaats Varadero, Hier kan je veel hotels en souvenirwinkels vinden. In Havana komt ook veel toerisme. Toeristen komen voor de zon, de hoge temperaturen en oude binnensteden. Ook de Cubaanse cultuur en de culinaire gerechten trekken toeristen aan. Daarnaast is het eiland nog geliefd bij natuurliefhebbers. Zij komen voor de beschermde natuurgebieden en de vele diersoorten, voornamelijk de vogels.
Ook het toerisme is bijna volledig in handen van de overheid. Toch kun je bij Cubanen thuis overnachten en hebben sommige Cubanen toestemming om een bed & breakfast of een klein restaurantje te starten. Ook hebben sommige inwoners een logeerkamer.
Bronnen
- Economie. Bron: www.landenweb.nl. Gelezen op 23 augustus 2020.
- (de) Kuba. Bron: Duitstalige Wikipedia. Gelezen op 22 augustus 2020.
Landen en afhankelijk gebieden in Noord-Amerika | |||
---|---|---|---|
Antigua en Barbuda · Bahama's · Barbados · Belize · Canada · Costa Rica · Cuba · Dominica · Dominicaanse Republiek · El Salvador · Grenada · Guatemala · Haïti · Honduras · Jamaica · Mexico · Nicaragua · Panama · Saint Kitts en Nevis · Saint Lucia · Saint Vincent en de Grenadines · Trinidad en Tobago · Verenigde Staten Afhankelijke gebieden: Amerikaanse Maagdeneilanden · Anguilla · Aruba · Bermuda · Bonaire · Britse Maagdeneilanden · Clipperton · Curaçao · Groenland · Guadeloupe · Kaaimaneilanden · Martinique · Montserrat · Puerto Rico · Saba · Saint-Barthélemy · Saint-Martin (FR) · Saint-Pierre en Miquelon · Sint Eustatius · Sint Maarten (NL) · Turks- en Caicoseilanden |